Duitsland

Maandag, 8-7-2013. Ontbijten in het zonnetje, heerlijk. We rijden vandaag Duitsland weer in. Enkele kilometers van de camping slaan we rechts af richting kasteel Czocha. We staan even voor de poort en het ziet er gesloten uit. Het kasteel Czocha is een van de mooiste verdedigings kastelen in Polen. Het is gelegen in de schilderachtige omgeving van het Leśna meer, vlakbij de Kwisa rivier. Het ligt nogal uit de buurt van Cieplice, maar het is de moeite van de reis waard. Alleen al om het boeiende verleden van deze plek, vol mysteries, legendes, spoken en WO II geheimen. De oorsprong van het stenen kasteel gaat terug tot het jaar 1329. In de erop volgende eeuwen waren er verschillende eigenaren, zoals de adellijke families van von Dohn, Henryk von Renker en Hartnung von Klux die allen … rovers waren. In 1793 is het gehele complex afgebrand. De laatste particuliere eigenaar was Ernst Gutschow, een sigarenfabrikant uit Dresden. Gutschow, die goede betrekkingen met het Russische keizerlijk hof onderhield en in Czocha verschillende witte emigranten huisvestte. Hij woonde in het kasteel tot maart 1945. Bij het verlaten, pakte hij de meest waardevolle bezittingen in (er wordt gezegd dat de koninklijke insignes van de Romanov-dynastie daarbij waren) en man ze mee. Niemand weet wat er mee is gebeurd. Sommige schatten werden in het kasteel gevonden, maar het was waarschijnlijk het minder waardevolle deel en slechts achtergelaten door Gutschow om de nieuwe instanties om de tuin te leiden. We staan even op de parkeer plaats om te overleggen, maar dan rijden we door. We volgen de weg in Polen nog steeds via toeristische route, maar eenmaal bij Gorlitz gaan we de snelweg op om nog wat kilometers te kunnen maken. Onze vakantie is dit jaar omgeven van historische gebeurtenissen van de 2e wereld oorlog. We zijn hier dan ook nog niet mee klaar. We gaan naar Colditz en komen uit bij “Zelt und Campingplatz Colditz”. Als we onze campers hebben gestationeerd, krijgen we het idee om te BBQ’en. Het is tenslotte prachtig zomer weer. Hiervoor heb je natuurlijk wel vlees voor nodig. Danny en ik besluiten om inkopen te gaan doen. Bij navraag bij de vrouw des huizes, kunne we mee rijden naar het centrum, aangezien ze zelf ook nog wat moet halen. Bij terugkomst hebben we in ieder geval genoeg bier en vlees. En zo komen we de avond gezellig babbelend door. 3733 km.

Dinsdag, 9-7-2013. Rustdag. Dit betekent niks doen en dat valt niet mee. Omdat we op de camping staan, mogen we gratis gebruik maken van het naast gelegen zwembad. Hier maken we dan ook gretig gebruik van. Verder valt er over vandaag niet veel meer te vertellen als dat we ’s avonds in de imbiss gaan “uit eten” en daarna aan de campers genieten van een lekker pintje.

Woensdag, 10-7-2013. Het zonnetje schijnt als we weer aan de dag beginnen. De routine wordt afgewerkt en na afscheid genomen te hebben van de “campingmoeder” gaan we naar het kasteel Colditz. Slot Colditz is een kasteel in de Duitse stad Colditz, in de deelstaat Saksen. Het kasteel werd internationaal bekend als gevangenis voor vooraanstaande geallieerde krijgsgevangenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd toen door de Duitsers Oflag IV C genoemd. Een Oflag is een Duits krijgsgevangenkamp voor geallieerde officieren. De vroegste vermeldingen van het kasteel stammen uit 1046. In de 18e eeuw raakte het echter in verval en vanaf circa 1800 deed het dienst als armenhuis en opvangtehuis voor geestelijk zieken. Het kasteel biedt plaats aan een museum waarin sommige ontsnappingstunnels, die door de krijgsgevangenen van Oflag IV C tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwd werden, te zien zijn. Op 31 oktober 1938 had de Wehrmacht het kasteel in beslag genomen waarna het gebruikt werd als een extra streng beveiligd krijgsgevangenkamp. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten er officieren die een risico vormden voor de veiligheid, bekendstonden vanwege hun ontsnappingsdrang of die als bijzonder gevaarlijk werden gezien. Tussen 1940 en 1945 werden er Poolse, Franse, Belgische, Engelse, Joegoslavische en Nederlandse krijgsgevangenen vastgehouden. Aangezien het kasteel op een rots is gebouwd die boven de rivier de Mulde ligt, dachten de Duitsers dat dit een ideale plek zou zijn voor een streng beveiligde gevangenis. Het slot is bekend van de gelijknamige tv-serie. Je kijkt er dan anders tegen aan en nu valt het ons dan ook een beetje tegen. Na een anderhalf uurtje zijn we dan ook weer op weg. We nemen de snelweg A38 en bij Nordhausen zien we op een bord “KZ Gedenkstätte Mittelbau Dora” staan. We vermoeden dat dit iets te maken moet hebben met het ijzeren gordijn en nemen de afrit. Bij aankomst blijkt het net als Auswitch een vernietigingskamp te zijn, alleen in een kleinere vorm. Het onderwerp wordt nu wel zwaar. Het IJzeren Gordijn was in de eerste plaats een grens door Europa, een scheidingslijn tussen het communistische zogenaamde 'Oostblok' (de Sovjet-Unie en haar vazalstaten of "satellietstaten" in Oost-Europa) en het kapitalistische 'Westen' (westerse landen onder aanvoering van de Verenigde Staten van Amerika). De grens ontstond na de Tweede Wereldoorlog en werd vrij abrupt afgebroken na de ineenstorting van de macht van de communistische partijen in Oost-Europa en het uiteenvallen van het Sovjetimperium. Hongarije begon als eerste met het afbreken op 2 mei 1989, waarbij ook de hoge kosten voor het onderhoud van de grens een rol speelden. Het 'gordijn' was het symbool van de Koude Oorlog. Mittelbau-Dora, soms ook wel het concentratiekamp Mittelbau genoemd, was een naziconcentratiekamp dat in augustus 1943 in gebruik werd genomen nabij Nordhausen, ten zuiden van het Harz-gebergte, waar ook al het Buchenwald kamp lag. Het gehele Mittelbau-Doracomplex omvatte uiteindelijk circa 40 subkampjes. Het belangrijkste doel van het kamp was niet het uitroeien van de gevangenen (zoals in Auschwitz of Treblinka gebeurde) maar gebruik van hen maken als goedkope arbeidskrachten in de wapenindustrie, voornamelijk in de productie van V1's en V2's. De aanleiding voor de bouw van dit concentratiekamp, was het bombardement op Peenemünde in de nacht van 17 op 18 augustus 1943, waarbij het proefstation voor de ontwikkeling van raketwapens werd getroffen. Hierop werd besloten de productie van raketten te verplaatsen naar ondergrondse fabrieken. In de berg Kohnstein nabij Nordhausen was door de ontginning van anhydrietgesteente al een uitgebreid gangensysteem ontstaan. Concentratiekampgevangenen moesten de mijngangen vergroten en verbouwen tot een rakettenfabriek, het zogenaamde "Mittelwerk" dat onder leiding stond van Arthur Rudolph. Vanaf januari 1944 werden in dit bedrijf, waarvan het Rijk eigenaar was, de door Joseph Goebbels aangekondigde vergeldingswapens (V-wapens) gemaakt. Toen in 1943 de nederlaag van het Duitse Rijk zich steeds duidelijker begon af te tekenen, werkten het ministerie van bewapening en de SS nauw samen om alle beschikbare arbeidskrachten voor de totale oorlog te mobiliseren. Daaronder vielen ook concentratiekampgevangenen en dwangarbeiders. Om de bouwwerkzaamheden te kunnen uitvoeren deporteerde de SS mensen uit talrijke landen die door de Duitsers bezet waren. Deze dwangarbeiders werden, dag en nacht, in de mijngangen opgesloten. We hebben nu genoeg ellende gezien en zijn er even klaar mee. We zoeken een camping aan het water en eten (na wat aandringen) in het restaurant, wat wel erg vroeg dicht was. Het weer is lekker en we kunnen ook rustig buiten blijven zitten voor een lekker pintje en een spelletje “Mexican Train”. Sil neemt wraak op Danny en als we beginnen te zeveren, wordt het tijd om het mandje weer in te duiken. 4045 km.

Donderdag, 11-7-2013. Vanaf onze camping in Hann Munden, trappen we onze laatste kilometers weg. We hebben de hele vakantie al een setje walkie-talkie’s bij en besluiten om langs Betersport in Venlo te rijden. We testen een loopband en nemen er ook meteen 1 mee naar huis. Danny krijgt ook koop driften en voor hem rijden we langs Waypoint in Vessem. Dan is het niet meer zo ver naar huis en om 18.00 uur zijn we weer op ons begin punt. We laden het meeste uit en fietsen dan naar een grill restaurant om eens lekker uit te gaan eten. Voor dit jaar zit het er weer op. Het was een heel leerzame vakantie en Polen heeft zeker een interessante natuur. Maar teveel historie is wel zwaar. Een goede afwisseling is wel verstandig.

4476 km