Polen

Maandag, 24-6-2013. Rond 08.00 uur zijn we al weer wakker door de warmte. We kunnen lekker buiten in het zonnetje ontbijten. O nee, Danny wil in de schaduw. Na het ontbijt fietsen we eerst naar het strand om die te checken. Vervolgens gaan we een ijsje in het dorp eten. Als we diverse straten van het dorp hebben door gelopen, besluiten we dat we de fietsen naar de camping gaan terug brengen en het goed gekeurde strand gaan om te zwemmen. Terwijl ik al in de golven mee dein, is Danny al tot zijn navel gekomen en Sil tot haar grote teen. Ze hebben het koud……….. na enige tijd hebben we het hier gezien en lopen we terug naar de camping. Nadat we hebben ingepakt, zakken we langs de kust naar beneden en vinden in Gdansk camping Stogi nr 18. Het is een nette camping met nieuw sanitair. Overnachting kost 63 Zloty met ACSI kaart. Ongeveer 250 meter lopen naar strand. We stellen ons op en gaan eerst een pintje nuttigen met een zak chips. Wat later gaan we naar het strand. Het zee water is wel erg vies. Als je op het strand links kijkt, zie je de haven van Gdansk. Zoiets als bij ons Rotterdam. Het zwemmen, vinden we hier niet erg prettig en blijven dan ook niet erg lang. Het is er wel erg druk en overal staan kraampjes. Als we die allemaal gezien hebben, gaan we onze BBQ aansteken. Tezamen met de vuurkorf, kunnen we mooi de hele avond buiten zitten. 1360 km.

Dinsdag 25-6-2013. Als wij om 9.00 uur wakker worden, heeft Danny de broodjes al klaar en kunnen we aanschuiven. Het weer is heel wat anders als gisteren. Het is zwaar bewolkt en behoorlijk fris. We hebben dan ook de lange broeken en jassen uit de kast gehaald. Aan het eind van de straat is een tram halte en vanuit hier worden we naar de stad gebracht. Na een kwartiertje zijn we midden in het centrum en dan begint het ook volop te regenen. Gelukkig kunnen we hier wel een paraplu kopen. Gdansk is best wel een mooie stad, daarom is het zo jammer dat het zo’n slecht weer is. Als we ergens naar binnen schieten om een kop koffie te nuttigen, barst het slechte weer echt los. Wat kun je doen in Gdansk? - Długi Targ (Lange Markt) vormt samen met ulica Długa (Lange Straat) het hart van de historische binnenstad van Gdansk. Deze straat was in de Middeleeuwen een belangrijk deel van de zogenaamde 'Koninklijke Route' waarover koningen de stad binnen reden. Aan de Lange Markt en Lange Straat bevinden zich vele 16e -eeuwse bezienswaardige bouwwerken, waaronder het raadhuis, de Groene Poort, de Gouden Poort, de Neptunus Fontijn en het Uphagenhuis. De meeste gevels van de huizen aan deze straat zullen je doen denken aan de historische panden in de oude Nederlandse binnensteden. Geen wonder: ze zijn tijdens de Poolse Gouden Eeuw gebouwd door Hollandse architecten! - Zuraw. Dit kraangebouw aan de kade van de Motława rivier is waarschijnlijk het meest gefotografeerde bouwwerk van Gdansk. Het staat symbool voor de handel die in deze Hanzestad in de 16e eeuw bloeide. De Kraanpoort is nu onderdeel van het Maritiem Museum van Gdansk. - De Mariakerk (Bazylika Mariacka)is de grootse middeleeuwse bakstenen kerk van Europa. De kerk is 105 meter lang en 66 meter breed en haar toren reikt tot 78 meter in hoogte. De bouw van de kerk is begonnen in het jaar 1343 en duurde bijna anderhalf eeuw. Binnen vindt men vele kunstschatten, waaronder een 15e eeuw Mariabeeld - Oliwa is een stadsdeel in het noordwesten van Gdansk. Hier werd in de 14e eeuw door de cisterciënzer monniken een imposante kathedraal en kloostercomplex gebouwd. Ook het omringende rustieke park (Park Óliwska) met Franse en Engelse tuinen is zeker de tramrit naar Oliwa waard. - Maritiem Museum. In de Poolse Gouden Eeuw was Gdansk het centrum van 's lands maritieme ambities. De geschiedenis van de Poolse zeevaart en marine is tentoongesteld in verschillende gebouwen langs de Motława rivier, waaronder de befaamde Kraanpoort en de graanschuren aan de andere kant van de Motława. - Het Historisch Museum van Gdansk (Muzeum Historyczne Miasta Gdanska)bestaat uit een aantal gebouwen in het historische centrum van de stad. Het bevat onder andere het raadhuis, het Arturhof, het Ophagenhuis en het Poolse Post Museum. Exposities en de gebouwen zelf vertellen de boeiende geschiedenis van de stad. Wij hebben door het slechte weer een rondvaart gemaakt door de haven. Dit kun je doen met een kopie van een VOC schip. Je kunt natuurlijk buiten staan en dan is het nog mooier, maar nu met deze regen even niet. Binnen in de kajuit was live muziek en kun je iets te eten en drinken kopen. Hij zeilt uiteraard niet echt, maar wordt voortgestuwd door een motor. Als we terug zijn bij het begin, zijn we de regen beu en gaan we terug naar de camping. Als we hier zijn aangekomen, doen we een dutje, nemen een douche, maken eten en laten dit verdwijnen in onze magen en spelen een spelletje triominos. Dan is de dag weer om en gaan we slapen.

Woensdag, 26-6-2013. We gaan vandaag een gigantisch kasteel bezoeken, Mariënburg genaamd en ligt in Malbork. De route is maar 75 km en verder niet erg noemenswaardig. Deze indrukwekkende burcht werd gebouwd door de Teutoonse ridders in de Poolse landen. Malbork fungeerde als zetel van de Grootmeester van de Teutoonse ridders en dit enorme kasteel wekte in het verleden bewondering en ontzag. Het Hoge Kasteel is gebouwd uit 4,5 miljoen bakstenen, waarvan de voorbereiding in de 13e eeuw een gigantische onderneming was. De dikke muren, grachten, ophaalbruggen, poorten en verdedigingswerken, zoals machines voor het gooien van stenen en munitiemagazijnen, zijn tegenwoordig een onderdeel van het monumentale werk van de gotische architectuur die op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Naast het kasteel zijn de kapel, het paleis van de Grootmeester, de vertrekken van ridders en de kazernes te bewonderen. Vanaf april tot augustus worden hier de buitengewoon betoverende avondevenementen Licht en Geluid georganiseerd. Het kasteel is tijdens de 2e wereldoorlog bijna compleet verwoest, maar prachtig gerestaureerd. Na 3 uur hebben we nog maar de helft gezien, maar we vinden het wel goed zo. We eten wat in het busje voordat we weer verder gaan. Het volgende deel wordt (achteraf gezien) en stevige rit. We gaan naar “Wolfschanze” iets voorbij Ketrzyn, waar de aanslag op Hitler is gepleegd. De weg er naar toe is slecht. Vol gaten en veel bochten werk. Normaal is dit wel leuk, maar met zo’n slecht wegdek niet echt. De omgeving is wel erg mooi. Veel grote bossen en erg veel groen. Logisch om daar de belangrijkste man van het land te verbergen. We komen om 18.00 uur aan en zijn de enige kampeerders. We zeten de campers in eerste instantie op de camperplaats, maar daar worden we lek gestoken door de muggen. We verplaatsen daarom onze campers naar de parkeerplaats en leggen een lang kabel voor de stroom toevoer. We maken vandaag wraps en Danny en ik doen de afwas. Daarna wandelen we door de omgeving. De avond praten we vol onder het genot van een pintje. Daarna zal het zeker een stille nacht worden, er is hier niks. 1633 km.

Donderdag, 27-6-2013. We zijn om 8.00 uur weer present en zijn al op de plaats van bestemming, dus rustig aan. De Wolfsschanze was een hoofdkwartier waar Adolf Hitler meer dan 800 dagen (2/3 van de tijd) verbleef in de periode van 23 juni 1941 tot 20 november 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Naast de Führerbunker bevonden zich in het complex ook gebouwen voor andere nazikopstukken, de lijfwachten van de Führer en eventuele gasten. Op een aftakking bij Rastenburg stond ook de bepantserde trein van Hitler (de Führersonderzug). De overblijfselen van het complex bevinden zich in het huidige Polen in het dorp Gierłoż (Duits: Görlitz) vlak bij Kętrzyn (Duits: Rastenburg), een gebied dat destijds een onderdeel was van de Duitse provincie Oost-Pruisen. Het complex bestond uit een groep bunkers en versterkte gebouwen in een dichtbebost gebied, omringd door enkele ringen van prikkeldraad. Dicht bij het complex lag een vliegveld. Het was gebouwd voor het offensief van de Wehrmacht in 1941 tegen de Sovjet-Unie en was verlaten in 1944 toen de Sovjettroepen Oost-Pruisen naderden. Hoewel het een zwaar beveiligd complex was, werd er op 20 juli 1944 in het Pruisische hoofdkwartier een bomaanslag op Hitler gepleegd door een groep officieren onder leiding van kolonel Claus von Stauffenberg. De aanslag mislukte, doordat de bom onder een zware tafel stond. Er vielen enkele doden maar Hitler werd slechts licht gewond. Het hele complex is ernstig beschadigd door de Duitsers zelf tijdens de terugtrekking, omdat Hitler het te waardevol achtte om door de Sovjets te laten gebruiken. Ondanks de schade blijft het een interessante toeristische attractie. Tevens is er een monument te vinden dat de aanslag op 20 juli 1944 herdenkt. Er zijn diverse films uitgebracht over de aanslag op Hitler die hier heeft plaats gevonden, zoals “13 minutes”, “Valkyrie” en “Der Untergang”. Ik koop een badge en Danny een T-shirt. Ook nemen we een plattegrond van het complex. De bunkers moesten van de geallieerden worden vernietigd, maar dit viel nog niet mee. De constructie was dermate sterk dat ze het opblazen van binnenuit beter ondergingen als dat was verwacht. We zien dus alleen maar half vernietigde bunkers. Het is vooral een stuk geschiedenis en niet een heel erge bezienswaardigheid. Maar het complex is dermate groot, dat we er toch 2 uur kunnen rond lopen. Het weer is prettig en we gaan lekker op tijd een camping opzoeken niet te ver weg. Deze vinden we in Gizycko aan een meer, Stranda genaamd. We hebben in het voorjaar zijflappen voor aan de luifel gekocht en ik ga deze eens uitproberen. Danny gaat leer bewerken en Sil duikt in een boek. We doen een wijntje, pintje, een gezelschap spel en zo komen we de rest van de dag door. Sil moet € 3,00 betalen voor 6 minuten douchen, maar hij was wel erg lekker…………. We eten ’s avonds hele grote hamburgers op de BBQ. Daarna kunnen we nog even bijten bij het kampvuur zitten, want de muggen jagen ons naar binnen. En zo is ook deze dag weer tot een einde gekomen. 1679 km.

Vrijdag, 28-6-2013. We hebben heerlijk geslapen en worden dan ook pas om 09.00 uur wakker. Danny is al weer koffie aan het zetten en de broodjes zijn ook al bijna klaar. Na weer een heerlijk ontbijt kunnen we er weer tegen. We rijden naar de grens met Wit-Rusland. Ten zuid oosten van Bialystok ligt het plaatsje Bialowieza en hier is het nog enige oerbos van Europa. Een van de oudste nationale parken en reservaten in Europa ligt in het centrale deel van het Białowieza woud, vlakbij Wit-Rusland, en is wereldwijd beroemd vanwege het ongerepte oerbos en de wisent. Het aantal vrij in het wild levende wisenten, grootste zoogdieren van Europa, bedraagt momenteel meer dan 300 stuks. De verscheidenheid van de plantensoorten creëert voortreffelijke omstandigheden voor de ontwikkeling van vogels en van zoogdieren als: wisent, hert, wolf, lynx, bever. Er komen hier meer dan 120 vogelsoorten voor. Hetwaardevolste deel van het park is onder strenge bescherming. Het Białowieza Nationaal Park is erkend door UNESCO als “World Biosphere Reserve” (MaB) en is tevens vermeld op de lijst van Wereld Cultuur Erfgoed – als enige natuurobject in Polen. Onontbeerlijk is een bezoek aan het authentieke dorpje Białowieża, met haar orthodoxe kerk met unieke iconen en Chinees porselein. U vindt er daarnaast een paleistuin in Engelse stijl uit de 19de eeuw. Ook Hajnówka is het bezoeken waard voor haar prachtig uitgebouwde orthodoxe kerk en de Orthodoxe muziekdagen in Hajnówka, een bescheiden festival. In Zwierzyniec treft u een reservaat voor wilde bizons en andere dieren die in het park voorkomen. Het is vandaag een echte rij dag, aangezien het de hele dag regent. De natuur is hier echt prachtig en zeker natuurlijk. De wegen vallen nog niet tegen, maar er zitten hier wel gekken op de weg. Je moet blijven opletten. Wij treffen een gestoorde die midden op de doorgaande weg stil staat, zonder enige vorm van aanwijzing voor de rest van het verkeer. Geen rem of knipperlicht te zien. Wij moeten dan ook vol in de remmen en Danny kan ons nog net ontwijken. Als we allemaal stil staan, kijk ik naar links en daar staat Danny ook een beetje geschrokken. Om 16.00 uur rijden we camping "U Michala Białowieża” en treffen vriendelijk en behulpzame mensen. We staan bij hen achter in de tuin. Deze is zo groot dat er wel 25 caravans en campers kunnen staan. Als we zijn gesetteld, eerst even een zak chips, een reep chocolade en een pintje. Als je niet meer rookt, moet je iets anders…………. We wandelen iets later door de straten en komen bij een woonhuis die zelf souvenirs maken. We bestellen allebei een houten beeldje van een Wisent met een onderschrift er op. Deze kunnen we morgen ophalen. De wisent of Europese bizon is een evenhoevige uit de familie der holhoornige. Wisenten zijn samen met de Amerikaanse bizon de twee laatst overgebleven soorten uit het geslacht Bizon. Daarnaast wordt de wisent onderverdeeld in twee ondersoorten: de laaglandwisent en de Kaukasische wisent. De laatstgenoemde is als zodanig uitgestorven. Aan het eind van de 15e eeuw was de wisent al zo zeldzaam geworden, dat er maatregelen genomen moesten worden in de vorm van jachtrestricties. Dit vertraagde het uitstervingsproces, totdat de soort aan het begin van de 20e eeuw op de rand van uitsterven balanceerde. Dankzij fokprogramma's opgezet in het begin van de 20e eeuw is de wisent voor uitsterven behoed. Het blijft echter een kwetsbare soort. Vrij levende populaties bevinden zich per mei 2014 weer in Polen, Wit-Rusland, Oekraïne, Rusland, Litouwen, Slowakije, Duitsland en Roemenië. Dan gaan we eten, afwassen en vervolgens halen we “Mexican Train” voor de dag en spelen dit de hele avond. Het spelletje duurt lang en de pintjes smaken goed. Ietwat beschonken, duiken ons mandje in. 1958 km.

Zaterdag, 29-6-2013. We zijn vandaag pas weer om 9.00 uur wakker, maar dat is niet erg, want we gaan vandaag het oerbos verkennen. Na het ontbijt springen we op de fiets en gaan eerst naar het VVV om een route kaart te halen. De beloofde regen blijft gelukkig weg en we krijgen hier voor in de plaats een mooie zonnige dag. We fietsen langs een huis uit 1845 wat het cultureel educatief museum herbergt. De fietspaden zijn erg goed te berijden en goed onderhouden. We gaan de eeuwenoude bomen zien. Het Woud van Białowieża of Oerbos van Białowieża is een relict van de eens uitgestrekte laaglandoerbossen van Centraal-Europa dat nog in een min of meer natuurlijke staat is. De totale oppervlakte van het gebied is circa 1.500,69 km². Ongeveer 876 km² ligt tegenwoordig in Wit-Rusland en 624 km² ligt in Polen. In 1945 werd door middel van het Jalta-akkoord overeen gekomen dat de grens tussen de Sovjet-Unie en Polen door het Oerbos van Białowieża ging lopen. Deze grens bestaat vandaag de dag nog steeds en wordt sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie gedeeld tussen Polen en Wit-Rusland. We gaan ook naar de plaatselijke dierentuin. Hier zijn ook veel Wisenten te zien, maar dat is toch niet hetzelfde als in het wild. We rijden ook naar enkele “magneet stenen”. Deze zouden goed voor het lichaam zijn, maar als we daar aankomen, stelt het niet veel voor. Je moet er wel in geloven en veel fantasie hebben. het is niet erg, aangezien we een heel mooi stuk door het woud hebben kunnen fietsen. We gaan weer richting het dorp en rijden nog even langs een Orthodoxe kerk, maar het hek is gesloten en we kunnen er niet in. Terug bij de ingang van het park, nemen we iets te eten en drinken. Daarna gaan we terug naar het winkeltje tegenover de camping, om ons bestelde beeldje op te halen. We hebben 25 km gefietst en daarom is het nu tijd voor relaxen. Wij gaan een boekje lezen en Danny gaat verder met zijn leer bewerking. Het eten voor vandaag is een soepie en ragout pasteitjes en sla met zalm. We maken de avond vol met een spelletje kaarten. Dan is het weer tijd om te gaan slapen na een voldane dag.

Zondag, 30-6-2013. Om 8.00 uur gaat de wekker en is het weer tijd voor koffie en broodjes. Het weer is vandaag goed en als we weer op pad gaan, hebben we niet echt een doel voor vandaag. We zien wel waar we uitkomen. We proberen zo veel mogelijk op de goede wegen te blijven. We starten op de 19 die we een heel eind moeten volgen. Deze moet weer over op de 9 gaan, maar daar gaat er iets niet goed en komen we op de kleinste wegen die je maar voor kunt stellen. Uiteindelijk blijken deze wegen veel en veel beter te zijn dan de doorgaande wegen. Behalve dat, is het hier ook erg mooi rijden. Toch schieten we wel goed op en belanden we om 19.30 uur in Solina op een kleine camping, Kemping Solina. Het is helaas niet de hele dag droog gebleven en hebben we de buien zo’n beetje voorruit geduwd. Dit maakt dat het intussen ook erg is afgekoeld. Nadat we een plekje hebben gevonden, maken we een blik soep open. De avond verloopt verder rustig.

Maandag, 1-7-2013. Terwijl we de wekker afzetten, ziet het er buiten stralend uit. Net na het ontbijt komt de broodbus de camping op gereden. We kopen voor de zekerheid toch nog wat van de goede man. Ongeveer 100 m verderop ligt een dam in rivier de San. We gaan er vandaag een kijkje nemen. De San is een rivier in het zuidoosten van Polenen het noordwesten van Oekraïne die behoort tot het stroomgebied van de Wisla.De San is 443 km lang en heeft een stroomgebied van 16.861 km². De San ontspringt in de Beskiden bij de Oezjokpas en vormt vanaf haar bron de Pools-Oekraïense grens, totdat deze na ca 50 km naar het noorden afbuigt en de San haar loop in noordwestelijke richting op Pools grondgebied voortzet. In deze uiterste zuidoosthoek van Polen bevinden zich twee stuwmeren: dat van Solina 1968, 22 km² en dat van Myczkowce 1961, 2 km². Ter hoogte van Dynówstuit de San op de heuvels van de Pogórze Dynowskie en buigt de rivier naar het oosten af. Voorbij de stad Przemyśl , waar de San de Oekraïense grens dicht nadert, buigt de rivier weer af naar het noord-noordwesten. Vanaf hier stroomt de San in een vrijwel rechte lijn naar het dal van de Wisla.Op dit traject passeert de San de stad Jarosław en neemt zij haar belangrijkste zijrivieren op: de Wisłok van links en de Tanewvan rechts. De monding in de Wisla bevindt zich ten noordoosten van Sandomierz. De naam van de rivier gaat terug op een Proto-Indo-Europees Europees woord dat snelle of sterke stroming betekent. De dam is 664 meter (2178 voet) lang, 8,8 meter (29 voet) breed aan de top, en 81,8 m (268 voet) hoog. De bouw creëerde het grootste kunstmatige meer in Polen - Lake Solina . Het heeft vier turbines die aanvankelijk 136 MW elektriciteit kunnen genereren. De energiecentrale kan twee van de turbines ook gebruiken om de stroom om te keren en het water terug pompen vanuit het reservoir van de Myczkowce Dam weer in het Lake Solina voor gebruik tijdens piekperioden. Vanaf 1995 zijn pogingen gedaan om de kerncentrale te moderniseren. De installatie is van nieuwe technologieën voorzien tussen 2000 en 2003. Het vervangen van de oude turbines heeft geleid dat de dam momenteel 200 MW elektriciteit genereerd in plaats van 173 MW eerder. De Solina dam is een belangrijke toeristische attractie van het gebied. Rondleidingen zijn beschikbaar en de dam dient als een brug naar de Lake Solina jachthaven . Het meer is ook bekend onder de naam van Kasundruv Lake. De dam is behalve een centrale ook een toeristische trekpleister. Het is behoorlijk druk bij het water. We zijn, na het kopen van een souvenir voor Peer, hier wel klaar en gaan weer verder naar het westen. We nemen de 28 en rijden door het Tatra gebergte, wat erg mooi is. De wegen zijn goed te doen. Het Tatra gebergte bevindt zich op de grens tussen Polen en Slowakije. Ongeveer 1/4 deel van dit gebergte ligt in Polen. De bekendste bergtoppen zijn de Giewont (1984 m) en Rysy (2499 m). Aan de voet van de Tatra ligt Zakopane. De belangrijkste uitvalsbasis voor toeristen om het Poolse gedeelte van het Tatra gebergte te verkennen. Tegen de tijd dat we weer naar een camping willen, kunnen we de enige die op de kaart staat, niet vinden. Na wat navragen en rondrijden, besluiten we naar Mac Donalds te rijden, want daar hebben ze internet. Hier zien we dat we weer 29 km terug moeten en dat we daar vanmorgen ook al langs zijn gekomen. Op naar Tylawa, naar camping Drymak. Als we bij de ingang van de wei staan, ziet het er maar karig uit. Er komt een boer op een fiets aan gereden. Hij heeft de koeien stront nog aan zijn laarzen zitten. De man is zeer vriendelijk en probeert ons zo goed als het gaat e.e.a. uit te leggen. In het midden van de wei staat een schuurtje, met daaraan een dixi. Deze is wel aangepast en is een gewone wc aan de binnenkant. Als we willen douchen en warm water moeten hebben, dan 1 uur van te voren aan geven. Ze verwarmen dan het water. Uiteindelijk hebben we nog de beste douche die we tot nu toe gehad hebben. Er staat nog maar 1 tent op het veld. We hebben dus plaats genoeg. Er is ook een plaats gemaakt om te koken, BBQ ‘en of gewoon een vuurtje te stoken. Het weer is prachtig en de omgeving geeft rust. We blijven nog een dag extra. ’s Avonds maken we een kampvuurtje , maar al snel worden de ogen zwaar en duiken we allemaal ons campertje in. 2712 km.

Dinsdag, 2-7-2013. Rustdag. Het weer is prachtig en geeft ons een nog beter gevoel van relaxen. We krijgen een hondje op bezoek en die besluit om de hele dag bij ons aan de camper te blijven liggen. We komen de dag door met wandelen, tennissen, “Mexican Trainen” en ’s avonds gaan we uit eten. Bij hotel Bartnik aan het eind van de weg, vinden we een tafeltje. We zijn de enige gasten, misschien had dat ons moeten waarschuwen. Het lijkt ook wel of ze gesloten zijn. Maar we kunnen toch bestellen, ook al doen ze niet echt moeite om ons van dienst te kunnen zijn. We horen het personeel wel veel lachen in de keuken en als we dan allemaal hetzelfde voorgeschoteld krijgen, weten we het zeker. We zijn zo weer weg. Terug bij de camper gaat er een fles dropshot open………………. Een goed slaap middel…………….