2012, Portugal

Zaterdag, 9-6-2012. Om 08.00 uur staan we klaar om te vertrekken. We hebben gister avond nog een buurt borrel gehad en ze zouden ons allemaal uitzwaaien, maar alleen Edwin en Miriam zijn al op. Vandaag wordt het een flinke rit, aangezien we meestal de eerste dag een heel eind richting ons doel willen rijden. Ook deze weg rijden we niet voor het eerst en we volgen dan ook de bekende wegen. De E19 in Nederland tot aan Antwerpen, vervolgens de E17 tot in Frankrijk en deze gaat over in E15 tot aan Parijs. De Periferique in Parijs is zoals zo vaak een brok ellende. We staan dan ook een uur stil op deze rondweg. Het weer is prettig om te reizen. Zonnig, 19 graden en 2 hele kleine buitjes gehad. We nemen onze 1e camping in Novan le Fuzelier voor 1 nacht. Het is een rustige mooie camping aan een meertje. Er zijn hier wel veel Hollanders. Maar dat kan ook zijn doordat veel mensen deze camping gebruiken als door reis onderkomen. Zelfs bij de receptie spreken ze Nederlands, maar dan wel op de “Alo, alo” manier. We maken het niet laat, het reizen maakt je toch wel moe. 659 km.

Zondag, 10-6-2012. We zijn gisteren vroeg gaan slapen en toch pas om 08.15 uur wakker. Waarschijnlijk was het nodig. We nemen relaxed een douche en gaan daarna ontbijten. Het is bewolkt, maar wel droog en we kunnen dus buiten zitten. Om 10.00 uur gaan we weer richting het zuiden. We wilde in eerste instantie naar Julien en Alex om naar hun camping te gaan kijken. Aangezien het net na ons vertrek serieus gaat regenen, willen we doorrijden. Als we naar hen toe zouden gaan, waren we daar rond de middag aangekomen. Dan hadden we dus de hele dag daar binnen gezeten en daar hadden geen behoefte aan. Volgende keer. We rijden verder naar Bordeaux, om vanaf daar de A63 te nemen. Hierdoor komen we door een natuur gebied, wat ons beter bevalt in plaats van een drukke snelle weg. Landes de Gascogne Regionaal Natuurpark is een beschermd gebied van bos, moerasland en oceanische kust gelegen in de Aquitaine regio in het zuidwesten van Frankrijk . Deze A63 hebben we al eens vaker op gereden. Hij is tolvrij, maar er zijn veel weg werkzaamheden. Het is gelukkig niet druk, zodat we toch goed door kunnen rijden. Aan het eind van de dag wordt het in ieder geval droog en blijft de temperatuur hangen op 20 graden. De zware bewolking blijft aanwezig. Het is 19.00 uur als we in St. Sebastian de camperplaats op rijden. We zijn zeker niet de enig en voor € 6,20 kunnen we overnachten. De avond gaat als volgt voorbij: eten koken, opeten, afwassen, rondje wandelen, iets of wa drinken, spelletje spelen en dan slapen. 1333 km.

Maandag, 11-6-2012. Het is acht uur als we op de klok kijken. We eten vandaag crackers, aangezien we geen stroom hebben. we gaan eigenlijk te vroeg op pad en rijden zo de ochtend spits in. Shit, worden we opgehouden door de files. Na enige tijd belanden we op de E80 naar Burgos en daar wordt het rustiger. We hebben een route die vlug te rijden is en toch leuk om te zien. Vandaag gaan we naar Portugal. Vanaf Burgos volgen we de A-62, de N610 en dan de A-52. Bij Puebla de Sanabria nemen we de afrit naar een klein weggetje (ZA925) de bergen in. Een grensovergang zien we niet, maar we zitten wel in Portugal. We rijden in het Montesinho Park en komen op 40 km afstand een personenauto, een tractor en een politie wagen tegen. Een echt prachtige omgeving, jammer dat we regen hebben. In het uiterste noordoosten van Portugal ligt tegen de Spaanse grens het natuurpark Montesinho. Het werd in 1979 in het leven geroepen en heeft een oppervlakte van 75.000 ha. Het is een van de weinige plekken in Portugal met een stabiele populatie Iberische wolven. Het natuurpark heeft verschillende landschappen. Ruige bergen, diep uitgesneden rivierdalen, uitgestrekte heidevelden, glooiend heuvelland met akkertjes, bemoste eikenbossen, dennenbossen en kastanje gaarden. Waar landbouw plaats vindt, liggen de akkers als een lappendeken over de heuvels. Het bruin van het geploegde land contrasteert met het groen van nog te ploegen of braakliggende grond. Gelukkig klaart het ook weer op. In Bragança nemen we een gemeente camping. Op camping Municipal kunnen we gaan staan voor € 11,85. Voor dit geld hebben we stroom en gloeiend hete douches. We staan lekker langs een beekje en onder de bomen. Onder het genot van een pintje gaan we met onze stoelen bij het riviertje zitten genieten van de zon en knijpen de oogjes even dicht. Nadat we een dutje hebben gedaan gaan we eten. Als we gevuld zijn nemen we een douche en word ik ingesmeerd met tijger balsem aangezien ik veel last heb van mijn schouder. Terwijl we later aan de koffie een boekje zitten te lezen, komt er een Nederlander naar ons toe met een wazig verhaal. Zijn creditcard werkt niet en of hij € 100,00 kan lenen om te tanken. Natuurlijk tekent hij een ontvangst bewijs. Hij heeft de verkeerde uitgezocht. Wij zijn al achterdochtig van nature, en dat is deze keer maar goed ook. We willen wel mee naar de benzinepomp om te tanken, maar dat wil hij niet…… zo’n gedoe. helaas, maar wij trappen er niet in. We lezen nog even en gaan dan ons mandje in. 1937 km

Dinsdag, 12-6-2012. We zijn pas om 09.20 wakker. Gelukkig hebben we een uur tijdsverschil en is het toch nog maar 08.20 uur. Om 10.30 rijden we de camping af. We gaan naar een kasteel in Bragança. Het weer is hier heerlijk voor. Zeker niet te heet, maar het zonnetje is wel lekker aanwezig. Het kasteel van Bragança, één van de meest representatieve van de middeleeuwse architectuur, werd in 1409 gebouwd in opdracht van D. João I, bovenop de funderingen uit de tijd van de eerste koning van Portugal, D. Afonso Henriques. Bestaande uit een imponerende hoofdtoren en een dubbele ommuring is het geheel heel goed bewaard gebleven en het exercitieplein (Praça de Armas), beter bekend als de citadel of “vila”, waar de kerk Igreja de Santa Maria en het Domus Municipalis ligt, heeft zijn oude middeleeuwse charme behouden met smalle straatjes en kleine witgekalkte huizen. Op de hoofdtoren, die 33 meter hoog is, zijn enkele artistieke gotische elementen te zien, voornamelijk in de kantelen, de ramen en de stenen familiewapens van het koninklijke huis Casa Real de Avis, gesticht door D. João I. Binnen is het militaire museum (Museu Militar) gehuisvest. Het is de moeite waard om tot de bovenste verdieping te klimmen, vanwege het prachtige uitzicht op de stad en de omgeving. Binnen de muren van het kasteel is ook een kerkje aanwezig. We gaan hier ook een kijkje nemen en als we binnen komen, zien we dat er een lijkenkist voor bij het altaar staat. We nemen een deurtje en beklimmen de trap er achter. We komen bij het orgel uit en hebben een uitzicht over de kerk. tot onze verbazing zien we dat de lijken kist gewoon open is en de gestorvene dus kunt zien. Dat zijn we dus niet gewend……….. We lopen later nog door het pittoreske dorpje en rijden dan verder. We volgen eerst een stuk de doorgaande weg A4, maar besluiten toch om de kleinste weggetjes op te zoeken. Dit lukt ons bijna altijd en de N102 zorgt er voor dat we ook dit keer weer geluk hebben. We blijven zuidwest rijden en zo komen we in de Serra de Estrela uit. We rijden door geweldige dorpjes en zijn soms zelf een bezienswaardigheid voor de mensen. Op sommige plaatsen past de bus nog maar net tussen de huizen door. De Serra da Estrela, de westelijke uitloper van het Castiliaans scheidingsgebergte, is sinds 1976 natuurpark. Het beslaat een oppervlak van ruim 100.000 hectare en is daarmee het grootste natuurpark van Portugal. Het ontstaan van de Serra da Estrela begon zo'n 300 miljoen jaar geleden. Het was de tijd dat de continenten werden samengeperst tot één supercontinent: Pangea. Door de enorme druk werden niet alleen laagvlaktes opgestuwd tot hoge bergen, maar drong ook vloeibaar magma vanuit het binnenste van de aarde de aardkorst binnen, waar het stolde tot graniet. Wat volgde was een lange periode van erosie. De oudere steenlagen verdwenen en het graniet kwam aan de oppervlakte. Steeds verder sleet het gebergte af en er zou weinig meer van over zijn als de continenten niet opnieuw tegen elkaar waren 'gebotst'. Zo'n 65 miljoen jaar geleden begon het Afrikaans continent zich in noordoostelijke richting te bewegen en drukte het Iberisch schiereiland tegen Europa aan. Als gevolg hiervan zouden uiteindelijk niet alleen de Pyreneeën ontstaan, maar ook sommige oude afgesleten gebergten opnieuw omhoog worden gedrukt, waaronder de Serra da Estrela. We willen nog een ruïne bezichtigen in Linhares, maar doordat we verkeerd zijn gereden komen we op een punt uit waar we een prachtig uitzicht op de ruïne hebben. we gaan niet meer terug en laten het voor wat het is. Via de diverse kronkelende berg weggetjes, komen we uiteindelijk aan in Fundão. We nemen een plaatsje op Parque Quinta do Convento. Het is een hele rustige camping en ze hebben een zwembad, maar helaas is die gesloten. We blijven voor 1 nacht. Mijn nek klachten worden erger en Sil moet aan het masseren gaan. Na het eten doen we nog een bakkie koffie en lezen diverse bladzijden. Daarna is het tijd om te gaan slapen. 2227 km

Woensdag, 13-6-2012. Als we weer uit ons mandje rollen, schijnt eindelijk de zon. We zijn er allebei beroerd aan toe en nemen alleen koffie en een stuk peperkoek. Vervolgens gaan we het mooie binnenland weer bewonderen. We hadden doorgaande weg gepland, maar Garminneke heeft andere plannen en besluit dat we toch weer binnen door gaan. Het is erg mooi, maar Sil vind het soms ook wel spannend. Past de bus wel ? onderweg zien we een mooi plekje voor de lunch. Dan gaat zelfs de airco aan en loopt de temperatuur op. Dit is waar we voor naar Portugal zijn gekomen. In Peniche vinden we een camping vlak aan zee. De zon schijnt fel en de lucht is strak blauw, wel staat er een koele wind. Het is nog vroeg, we gaan even relaxen bij de bus. Dan lopen we door de duinen naar zee en wandelen over het strand. Ik heb nog steeds last van mijn nek en wordt hier wel erg kriebelig van. Na het eten lezen we ons 1e boek uit. 2507 km.

Donderdag, 14-6-2012. Als we wakker worden, miezert het. En het was gisteren zo’n mooi weer. Na het ontbijt pakken we alles bij elkaar en gaan naar Lissabon. We nemen de N247 langs de kust, die dan weer overgaat in N9. Deze komt in de buiten wijken van Lissabon uit. Je ziet hier op de huizen heel veel tegeltjes met religieuze afbeeldingen. Je kunt hier goed zien dat de ene alles heeft en de ander niets. Sommige huizen zien er heel goed uit en er langs kan dan een krot staan. Het klaart in de loop van de dag gelukkig weer op en we zoeken op Parc de Campismo Inatel Caparica zelfs een plaatsje met schaduw. We willen ’s nachts wel goed kunnen slapen. Costa da Caparica is een stad in de Portugese gemeente Almada in het district Setúbal. In 2001 was het inwonertal 11.707 op een oppervlakte van 10,88 km². Costa da Caparica heeft sinds 9 december 2004 de status van stad (cidade). De buurman biedt ons al een lunch aan als we nog maar net gesetteld zijn, maar die slaan we vriendelijk af. Ik haal enkele broodjes en maak zalmsalade klaar. Dan komen de buren ons toch een kopje espresso brengen. “Nee” begrijpen ze niet en zo zitten we aan de Portugese koffie. We blijven hier enkele nachten staan i.v.m. met een bezoekje aan Lissabon. ’s Avonds gaan we naar het strand en lopen over een mooie en lange boulevard. We hebben hier een prachtige zonsondergang. We lopen op onze blote voeten door het zee water, maar dat is wel erg overmoedig. Brrrrrrrrrrr…………. ijskoud. Na het eten maken we een begin aan ons 2e boek en gaan vroeg naar bed. Morgen gaan we naar Lissabon.
2642 km

Vrijdag, 15-6-2016.
We staan om 07.30 uur (Portugese tijd) op, nemen een cracker en koffie en gaan dan naar de bus. Bij de bushalte staan nog meer mensen van onze camping te wachten. Er zijn donkere wolken in aantocht en het weer dreigt om te slaan. Even twijfelen we of we de goede kleding aan hebben. de temperatuur is goed, dus we wagen het er op in de korte broek en hemd. Na een korte busrit, nemen we de voetgangers ferry die ons over de Rio Tajo brengt naar de stad Lissabon. De Taag, Portugees: Tejo, Spaans: Tajo, is een rivier op het Iberisch Schiereiland. De Taag mondt voorbij Lissabon in de Atlantische Oceaan uit. Het is met een lengte van ruim 1000 km de langste rivier van het schiereiland. De Ebro, die alleen door Spanje komt, en de Douro hebben een groter stroomgebied. De Taag ontspringt op 1590 m ter hoogte op de hellingen van de Muela de San Juan in de Sierra de Albarracín in het oosten van Spanje. De rivier stroomt in westelijke richting en passeert Toledo, waar de middenloop begint. Voorbij Alcántara vormt de Taag over 60 km de grens tussen Spanje en Portugal. De benedenloop van de rivier begint bij het Portugese Santarém. Daar kan er over de Taag worden gevaren en is er al getijdenwerking. De Taag komt voor Lissabon in een estuarium uit, dat een belangrijke natuurlijke haven vormt, maar ook een waardevol natuurgebied. De Taag wordt gebruikt voor de irrigatie van de droge omliggende landbouwgebieden en met talrijke stuwdammen voor stroomopwekking. Langs de oevers wordt wijn verbouwd, bijvoorbeeld in de streek Ribatejo in Portugal. Aan de overkant zoeken we de hop-on-hop-off bus om daarmee de stad rond te gaan. De beste en makkelijkste om een stad te bezichtigen. je kunt er de volgende zaken gaan bekijken: - Torre de Belém. De Toren van Belem staat in de wijk Belém in Lissabon. Vroeger was dit een ceremoniële toegangsweg tot Lissabon. Nu vandaag een toeristische attractie om zijn mooie uitstraling. Deze toren uit 1515 is een kunstwerk in Manuelstijl, hoewel er in sommige vertrekken toch kenmerken zijn te vinden van Islamitische en Moorse architectuur. - Mosteiro dos Jerónimos. Dit klooster in de wijk Belém is een prominent gebouw in de stad Lissabon. In het klooster liggen de graven van onder andere ontdekkingsreiziger Vasco de Gama, dichters Fernando Pessoa en Luís de Cames en leden van de Koninklijke familie. De afmetingen van dit prachtige klooster zijn zeer indrukwekkend. De binnenkant van het klooster is versierd met Manuelijnse motieven, waarin Europese en Moorse motieven en elementen het zeer bijzonder maken. Ook komt de Spaanse architectuur en Renaissance stijl vaak terug. Aan dit markante klooster ligt een even indrukwekkend plein. Het Praça do Imperio is ongeveer 280 x 280 meter groot met in het midden een tuin van 3.300m², afgemaakt met een groot fontein in het midden. - Rua Augusta is een zeer levendige voetgangersstraat in het winkelgebied van Portugal. Het kenmerkt zich met een groot Arco Triunfal ofwel Rua Augusta Arch. Dit is een historisch gebouw met triomfboog en ter herdenking aan de aardbeving van 1755. Rua Augusta ligt in de wijk Baixa Pombalina, wat na de aardbeving in 1755 opnieuw gebouwd is. Het winkelgebied staat bekend als chique, met zeer mooie mozaïek betegelde trottoirs. Veel gezellige terrasjes en hier en daar een straatartiest karakteriseren deze bloeiende straat. - Castelo de São Jorge. Dit mooie kasteel ligt bovenop de hoogste heuvel in het centrum van Lissabon. Hier vandaan heb je een zeer fraai zicht over de stad. Ganzen en eenden wandelen door de tuinen van dit beeldige kasteel. Ook lokale bevolking vertoeft er graag in de schaduw onder een boom. - Museu do Cambatente. Militair museum wat een overzicht biedt van de Portugese militaire geschiedenis. Heel opvallend is de grote collectie modelvliegtuigen. Buiten staat een flinke collectie militaire voertuigen en wapens opgesteld. Het geheel is keurig onderhouden. In een apart gedeelte is een zaal ingericht met taferelen uit de loopgravenoorlog van 14-18. Deze heeft men levensgroot uitgebeeld door middel van poppen. - Het Eduardo VII Park ( het Portugees : Parque Eduardo VII) is een openbaar park. Het park beslaat een oppervlakte van 26 hectare ten noorden van de Avenida da Liberdade en de Markies van Pombal-plein in het centrum van de stad. De naam is een eerbetoon aan Edward VII van het Verenigd Koninkrijk , die Portugal in 1902 bezocht, om de betrekkingen tussen de twee landen te versterken. Voorheen heette het Liberty Park. - De Santa Justa-lift (Portugees: Elevador de Santa Justa) is een 45 meter hoge lift in de Portugese hoofdstad Lissabon. De lift verbindt de Santa Justa-straat, in het centrum van Lissabon, met het hoger gelegen Carmoplein. Het is een belangrijke toeristische attractie in de stad. De lift is een ontwerp van Raul Mesnier de Ponsard. De bouw begon in 1900 en in 1902 was het bouwwerk klaar. De constructie is geheel uit ijzer opgebouwd en rondom versierd met neogotische figuren. De lift wordt tegenwoordig geëxploiteerd door Carris, het bedrijf dat onder andere het bus- en tramvervoer in Lissabon exploiteert, maar is gebouwd in opdracht van Empresa do Elevador do Carmo dat de lift in de beginjaren ook heeft geëxploiteerd. - Praça do Comércio is een groot plein in het centrum van Lissabon, vlak bij de Taag. Het plein staat nu nog bekend als Terreiro do Paço (Paleisplein) naar het Ribeira Paleis, dat hier voor 1755 nog stond en dat toen verwoest werd door de grote aardbeving van Lissabon. Op het nieuwe plein werd in 1775 een standbeeld onthuld van de toenmalige koning Jozef I van Portugal gemaakt door Machado de Castro. In 1974 was dit plein het toneel voor de Anjerrevolutie, die een einde maakte aan het bewind van Marcello Caetano. Op het moment dat wij aanwezig zijn, is er een groots concert podium in opbouw en het is extra druk. We nemen de Santa Justa lift en lopen boven over de speciaal aangelegde brug langs de Carmo Convent. Het Convento do Carmo Lissabon is een voormalig klooster van de Orde van de Karmelieten van de Oude Observantie , die is gevestigd in Largo do Carmo en werd opgericht, met uitzicht op het Rossio ( Rossio ), op de heuvel grens naar het Castelo de São Jorge , in de stad en district van Lissabon in Portugal . De set, die ooit de belangrijkste Gotische kerk van het kapitaal, en moet door zijn grandeur en monumentaliteit concurreren met de kathedraal van Lissabon , is in puin als gevolg van de aardbeving van 1755 en is nog niet herbouwd. Het vormt een van de belangrijkste getuigen van de ramp en nog steeds zichtbaar in de stad. Momenteel zijn de ruïnes het huis van het Carmo Archeoligisch Museum. We komen uit in een straat waar een politie bureau gevestigd is. Notabene worden we in deze straat diverse malen aangesproken door drugs dealers. Deze zijn ook erg veel aanwezig in de drukke winkel straat. Ook de politie is met heel veel mensen op de been, misschien door het aankomende evenement. Vreemd genoeg geeft dit niet echt een veilig gevoel. Het is 18.00 uur als we denken alles gezien te hebben. Het kasteel op de heuvel laten we voor wat het is. We hebben allebei last van onze spieren en besluiten terug naar de camping te gaan. De Fransen die vanmorgen op dezelfde boot zaten, denken er ook zo over, want ook zij zitten bij ons op de ferry. We nemen een pintje en laten alles even tot rust komen. Later even douchen en na een kop koffie duurt het niet lang meer of we duiken er weer in.

Zaterdag, 16-6-2012. We zijn vroeg op, aangezien ik de erg veel pijn heb in mijn schouders / rug. Ik heb verschillende keren langs het bed gestaan, omdat ik niet wist hoe te gaan liggen. Er is een apotheek met een fysiotherapeut in de buurt. We doen de was en relaxen wat. Dan fietsen we naar het dorp. Ze hebben om 15.00 uur nog een gaatje vrij. We gaan naat het strand en komen later terug. De temperatuur is goed, 25 graden, maar wel weer veel wind. Als we weer terug zijn bij de apotheek, neemt de therapeute ruim de tijd voor ons. We hebben wel een tal probleem, maar met google translate komen we er toch uit. Ze legt ons uit wat we kunnen doen om te proberen de pijn te verlichten. Tevens kopen we speciale creme, pillen en een hotpack. De tijd van de therapeute hoeven we niet te betalen !!!!!!!! Kunnen ze bij ons een voorbeeld aan nemen. Dan gaan we weer terug naar de camping de was opruimen en we gaan in het restaurant van de camping eten. We leggen de meeste spul;en weer op z’n plaats, aangezien we morgen weer vertrekken. De avond is lekker zwoel en we kunnen nu buiten genieten van een DVD van een life optreden van The Eagles.

Zpndag, 17-6-2012. Om 08.00 uur gaat de wekker. Ontbijten, poepdoos legen en dan kunnen we weer op pad. We rijden vandaag helemaal naar het zuiden richting Lagos. Het blijkt later dat dit Sagres moet zijn en rijden we 50 km om. Dit is nou niet echt erg, aangezien de omgeving hier best mooi is. Het zonnetje schijnt en de airco gaat aan. Eenmaal in Sagres rijden we naar het uiteinde van Portugal naar Fortaleza de Sagres. Hier heb je mooie een wandelroute over de kliffen. Dit fort was waarschijnlijk de plaats waar Hendrik de Zeevaarder de wereldreizen heeft voorbereid. Er is een expositie in dit fort, maar het is vooral de unieke ligging aan zee en het grote windkompasroos die je aandacht zullen trekken. Na een uurtje of 1,5 zijn we uitgekeken en rijden we verder. We volgen de N125 en vinden na enige tijd een overnachting plaats op camping Turiscampo. Het is een mooie grote camping en we betalen maar 15 euro per nacht. Het sanitair is usper en we blijven hier dan ook voor 2 nachten. Ze hebben een zwembad, maar Sil vind die te koud en een jaccuzi, die is fris maar wel te doen. Als we gegeten hebben, ga ik plat, want mijn rug is klote. 3005 km.

Maandag, 18-6-2012. We hebben vandaag een officiële lambaldag. Een beetje lezen, beetje eten, zwemmen. We eten ’s avonds in het restaurant. Ze hebben een buffet wat erg lekker is. Na de koffie lezen we nog enkele bladzijdes en gaan dan duf slapen. Het weer was vandaag erg lekker, alleen de wind was fris.

Dinsdag, 19-6-2012. We laten de wekker om 08.00 uur afgaan en drinken koffie met een ontbijtkoek op bed. Daarna gaan we afrekenen en de watertank vullen. Nu kunne we weer fris op pad. We komen alsnog in Lagos uit en wandelen door het centrum. Hier is de kuststrook echt prachtig, precies zoals we Portugal verwacht hadden. We vinden een heel mooi strand via een ansichtkart in een winkeltje, wat ze Camilo hebben genoemd. De stranden in Lagos behoren tot de mooiste van Europa. Het is vooral de combinatie van witte zandstranden en spectaculaire rotsformaties, die je bijna nergens anders aantreft. De rotsen zijn soms van rood of soms van goudgeel zandsteen, vandaar ook de naam Costa Doiro (goudkust) voor het gebied in het zuid-oosten. Op sommige stranden (zoals het Praia Dona Ana) kunt u de zon zien opkomen, op anderen (zoals het Praia Porto do Mós) kunt u weer een schilderachtige zonsondergang meemaken. Dat komt omdat de stranden in een halve cirkel rond Lagos zijn gelegen. Alle stranden zijn geschikt om te zonnen en te zwemmen. Vanaf het strand van Camilo wordt veel gesnorkeld, vanaf Meia Praia zijn andere watersporten populair. Het gemeentebestuur van Lagos zorgt ervoor dat de stranden elke dag worden schoon gehouden. Als we op het strand aankomen, zijn ze vergeten te vermelden dat er een trap is met 203 treden. Naar beneden is dit geen probleem. We zwemmen, snorkelen en proberen te zonnen, maar de temperatuur loopt hier zo hoog op dat we bescherming van de schaduw echt nodig hebben. Het vreemde is wel dat de temperatuur van het water niet echt hoog is. Voor mij maakt dat niet zo heel veel uit en ik spartel en snorkel in het rond. Naarmate de zon draait, verdwijnt de schaduw en zijn we genoodzaakt om te verkassen. We rijden meteen door naar Silves, waar een kasteel staat. Silves is een plaats (freguesia) in de Portugese gemeente Silves en telt 10.768 inwoners (2001). De stad is gelegen aan de Rio Arade. Silves is een oude vestingstad; de vesting torent hoog boven de stad uit. De stad kwam tot bloei onder de Moorse heerschappij en heette vanaf de 8ste eeuw Xelb of Shilb. In 966 werd de stad geplunderd door Harald I van Denemarken. In de 11de en 12de eeuw was de stad de onafhankelijke taifa Silves. De stad vormde een belangrijke economisch en cultureel centrum en telde ruim 30.000 inwoners. Tijdens de heerschappij van de Almohaden veroverde koning Sancho I van Portugal de stad met hulp van kruisvaarders in 1189. De inwoners, 20.000 of 30.000 in getal, kregen een vrije aftocht en trokken naar Sevilla. Deze kruisvaarders plunderden huizen en winkels in zo'n grote wanorde, dat Sancho hen naar hun schepen terugdreef. Hajib Al-Mansur Ibn Abi Aamir valt in 1191 de stad aan. De stad werd wederom welvarend en werd ook wel het Baghdad van het Westen genoemd. In 1242 werd de stad door Paio Peres Correia, grootmeester van de Orde van Santiago veroverd op de laatste heerser, Ibn Afan. De grote moskee veranderde in een kathedraal (Sé Catedral). In 1491 werd de stad door Johan II van Portugal aan zijn vrouw Eleonora van Viseu geschonken. Het middeleeuwse Moorse kasteel, opgetrokken uit rode zandsteen die afkomstig zijn uit de naburige groeven, en in 1940 gerestaureerd, is een mooi voorbeeld van Moorse bouwkunst. In de burcht bevinden zich twee enorme waterreservoirs, die tijdens een beleg de bevolking van water moesten voorzien. Het grootste bassin, dat een capaciteit van 820 m3 heeft, voorzag tot 1880 de gehele bevolking van drinkwater. Het reservebassin, waterbak voor de honden, heeft een diepte van 60 m en was zoals de naam al aangeeft voornamelijk bestemd voor de dieren. Enorme kelders onder het kasteel waren de opslagplaats voor de levensmiddelen. Op dezelfde heuvel maar iets lager staat de gotische Sé uit de l3e eeuw, die als één van de weinige monumenten in de Algarve een vergelijking met die in de noordelijke provincies kan weerstaan. Het houten plafond wordt gedragen door achthoekige pijlers. Bij het koor zijn deze voorzien van rijk geornamenteerde kapitelen. Het bouwwerk, eveneens opgetrokken uit rood zandsteen, heeft naast een fraai gotisch westportaal ook een gotisch koor, l5e-/16e-eeuwse 6 graftomben en enige rococoaltaren. Nadat we alles weer de juiste aandacht hebben gegeven is het weer tijd om verder te gaan. We steken de snelweg A22 over en gaan naar Armação de Pêra. We nemen hier de gelijknamige camping en zoeken een leuk plekje. Er staan hier diverse reclame platen met daarop mijn verrassing. Ik heb al lang geleden naar een plaats gezocht waar we met dolfijnen kunnen zwemmen. Het is dan wel in een bassin, maar toch. Als ik terug bij het busje kom, kan ik mijn mond niet meer houden en vertel wat we eigenlijk hier komen doen. Sil gedraagt zich even als een blij klein kind, maar het is natuurlijk ook wel erg leuk. Ze vind het in ieder geval een super verrassing en ik kan niks meer verkeerd doen. Ze kan nu al niet meer wachten en belt naar huis om het te vertellen. Helaas moet ze nog een nachtje slapen, maar we gaan het alvast vieren met een koud pintje. We lopen daarna naar het dorp, kopen een klein parasolletje en wandelen over de boulevard. Aangezien het strand voor Sil te heet is, gaan we terug naar ons busje. We maken nog een hamburger en duiken er vroeg in………….. was het maar morgen………….. 3084 km.

Woensdag, 20-6-2012. We hebben een klote nacht achter de rug. Ik kan niet meer liggen en sta veel langs het bed. Als ik eindelijk in slaap val, word ik pas weer om 09.30 uur wakker. Vandaag geen dolfijnen, maar op zoek naar een dokter. In Albufera zit Jan van Dijk een Nederlandse huisarts. We kunnen zo doorlopen, dat is wel anders dan thuis. Er wordt gekeken en ons verhaal wordt aangehoord. Het blijkt een nek hernia te zijn. Fysio is geen optie, aangezien we op doorreis zijn. we gaan het met pillen en crème doen, de massage neemt Sil voor haar rekening. We gaan naar de drogist en halen alle spullen die we nodig hebben. daarna gaan we nog even het stadje in. We zien een leuke wijnfleshouder, maar niet helemaal naar onze zin. Onze verkoper belt in de rondte en dan blijken wel 10 winkeltjes in dezelfde straat van hen te zijn. En wij maar denken dat ze elkaar beconcurreren. Hierna rijden we een stukje terug naar Serpa waar zandsculpturen te zien zijn. De entree is best hoog € 9,00 p.p., maar wel de moeite waard. Michael Jackson en The Beatles staan onder andere in het zandlandschap van dit internationaal bekende zandsculpturenfestival: Fiesa. Het zijn overigens niet alleen de muzikale grootheden die op de Fiesa van dit jaar zijn vertegenwoordigd, ook beroemdheden uit bijvoorbeeld de mode en filmindustrie komen aan bod. We kijken op ons gemak rond en en gaan dan naar een camping vlakbij Zoomarina. We hebben een afspraak gemaakt om met de dolfijnen te zwemmen. Morgenvroeg moeten we om 10.00 uur daar zijn en alles bij elkaar zal het zo’n 1,5 uur in beslag nemen. Spannend. Onze camping (camping Canelas) is nu maar 1,5 km verwijderd van gisteren, maar deze bevalt ons veel beter. Ze hebben hier 3 zwembaden en zelfs Sil kan er nu in. Ze zijn lekker op temperatuur. Maar nu is het voor mij weer klote. Door mijn nekklachten, kan ik niet verder als mijn middel het water in. We relaxen aan de camping en wachten vol ongeduld op de volgende dag. 3122 km.

Donderdag, 21-6-2012. Om 07.30 uur gaat de wekker. Koffie en ontbijtje en O jee het miezert. De temperatuur is goed, dus we nemen het maar zoals het komt. Poepdoos legen en dan op naar Zoomarine. Vandaag gaan we met de dolfijnen zwemmen. We parkeren ons campertje en gaan naar de balie om ons te melden. We moeten even wachten en als de groep compleet is, kunnen we mee voor een instructie half uurtje. Er wordt ons van alles verteld omtrent deze speciale dieren. We krijgen een handdoek en slippers en kunnen ons dan gaan omkleden. We zijn met 8 personen en staan tot ons middel in het water. We zwemmen, kussen, aaien en knuffelen met dolfijnen, wat een prachtige ervaring. Sil wordt door 2 dolfijnen voort getrokken, terwijl zij hun vinnen vasthoud. Ik wordt door dezelfde twee met hun snuit tegen mijn voeten door het water geduwd, terwijl ik op een surfboard lig. Onvoorstelbaar hoe vlug de accelaratie is in het water. Ook dansen ze zelf door het water en doen ze allerhande kunstjes. Er wordt ook vooral veel uitgelegd over deze dieren in hun originele omgeving. Grandioos. Natuurlijk is iets wat leuk is altijd veel te vlug voorbij. Ook nu staan we al weer langs de kant voordat je het in de gaten hebt. We kopen een dvd die ze van ons gemaakt hebben en enkele foto’s. het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. We lopen verder door het park en kijken nog naar de vogelshow, een 4-D film en natuurlijk de dolfijnenshow. We wachten niet op de zeeleeuwenshow. Het is warm en we willen naar een camping, zodat we de gekocht DVD kunnen bekijken. In Faro vinden we een plekje voor 1 nacht in een getto. Camping Municipal de Faro. Deze ligt op een strook zand en word afgescheiden door een baai. Niet het ideaalste plekje, maar wel dicht bij zee. Als we gesetteld zijn, eerst aan de sangria en de DVD kijken. Die is gelukkig erg mooi. Dan gaan we aan het strand wandelen en scoren meteen wat te eten. ’s Avonds hebben we eindelijk een heel mooie zonsondergang. Deze gaan we vastleggen en we hebben dan ook diverse mooie plaatjes kunnen maken. Eenmaal terug in de getto duurt het niet lang voordat we de luiken weer dichtgooien. 3173 km.