2012, Gibraltar

Zondag, 24-6-2012. We laten het wekkertje afgaan om 8.00 uur. Koffie zetten, ontbijten, opruimen en poepdoos leeg maken en dan kunnen we op weg naar Gibraltar. Als we enigszins in de buurt komen, zien we dat de rots helemaal in de wolken hangt. Shit wat nu? We wilde eigenlijk alleen maar even gaan kijken en dan weer door. We zetten de Fiat aan de kant en smeren een broodje. Als we die op hebben, gaan we toch maar in de rij staan om Engeland binnen te komen. Gibraltar is een Brits overzees gebied gelegen aan het zuidelijke eind van het Iberisch Schiereiland bij de ingang van de Middellandse Zee. Het heeft een oppervlakte van 6,8 km² en een noordelijke grens met Andalusië, Spanje. De Rots van Gibraltar is de belangrijkste bezienswaardigheid van het gebied. De economie is vooral gebaseerd op toerisme, financiële diensten en de scheepvaart. De naam komt uit het Arabisch jabal Tariq: de berg van Tariq, naar de Moorse legerleider Tariq ibn Zijad. Gibraltar werd in 1704 tijdens de Spaanse Successieoorlog door een Engels-Nederlandse troepenmacht op Spanje veroverd. Het gebied werd vervolgens in 1713 onder de Vrede van Utrecht "voor altijd" overgedragen aan het Koninkrijk Groot-Brittannië. Het was een belangrijke basis voor de Royal Navy.
De soevereiniteit van Gibraltar is een belangrijk twistpunt van de Brits-Spaanse relatie omdat Spanje aanspraak maakt op Gibraltar. Gibraltarezen verwierpen voorstellen voor Spaanse soevereiniteit bij referendum in 1967 en opnieuw in 2002. Volgens de Gibraltarese grondwet van 2006 regelt Gibraltar zijn eigen zaken, hoewel sommige bevoegdheden, zoals defensie en buitenlandse zaken, de verantwoordelijkheid blijven van de regering van het Verenigd Koninkrijk. Als we na enige tijd de grens over zijn, rijden we naar de kabelbaan. Daar staan ook 2 mannen met taxi’s die ook een tour aan bieden. Alles bij elkaar is het € 0,25 duurder, maar dan hoeven we niks te lopen. Achteraf gezien zou dat dan +/- 10 km zijn. Iedere 15 minuten gaat er een kabelbaan van het zuiden van de stad naar de top met een tussenstop op de apenrots. Aan het einde van de kabelbaan is er een observatorium met een restaurant, terwijl op de hoogste top een militair complex staat. Op de Rots leeft een door de Britten ingevoerde apenkolonie in een natuurreservaat. Het gaat om een troep berberapen (Macaca sylvanus), die verder ook in Noord-Afrika voorkomen. De kolonie bestaat uit enige honderden dieren in drie verschillende troepen. De meeste apen zijn erg mak en kunnen uit de hand eten, het is echter aan te raden dit alleen in overleg met een gids te doen. De apen komen soms tot in de stad en nieuwsgierig als ze zijn sluipen ze dan door open ramen of terrassen naar binnen in woningen. Als de apen worden opgeschrikt door de bewoners wil er nog wel eens een vaas of meubelstuk sneuvelen. Als de apen worden opgemerkt in de stad zorgt dat natuurlijk onmiddellijk voor veel bekijks, maar ook voor een speciaal team dat de apen vangt en opnieuw naar het reservaat brengt. Het zijn overigens steeds dezelfde apenwijfjes en hun nageslacht die naar de stad gaan. We gaan naar de grotten met de hang en staan tieten, erg mooi en groot. Onze chauffeur is van alles goed op de hoogte en weet het allemaal erg leuk te brengen. Ons laatste bezoek is aan de tunnels van Gibraltar. De tunnels van Gibraltar zijn gebouwd in de loop van bijna 200 jaar voornamelijk door het Britse leger. Een ware wirwar van tunnels die geweren, hangars, munitie, winkels, kazernes en ziekenhuizen hebben ondergebracht binnen een oppervlakte van slechts 2,6 vierkante mijl (6,7 km 2), Gibraltar heeft ongeveer 34 mijl (55 km) van tunnels, bijna twee keer de lengte van het gehele wegennet. De eerste tunnels, opgegraven in de late 18e eeuw, diende als communicatie doorgangen tussen artillerie posities. Meer tunnels werden gebouwd in de 19e eeuw om een gemakkelijker toegang tot afgelegen gebieden van Gibraltar mogelijk te maken en geschikt voor winkels en reservoirs aan de te leveren watervoorziening van Gibraltar . De 20e eeuw zag verreweg de grootste mate van tunnels graven wanneer de Rock werd omgezet in een enorme ondergrondse vesting in staat van de opvang van 16.000 mannen, samen met alle benodigdheden, munitie en uitrusting die nodig is om een langdurige belegering te weerstaan. Het tunnel graven stopte uiteindelijk in 1968, toen de laatste specialist tunneling-eenheid van het Britse leger werd ontbonden. Sindsdien zijn de tunnels geleidelijk aan overgedragen aan de burgerlijke regering van Gibraltar , hoewel een aantal nog steeds eigendom van het ministerie van Defensie zijn. Sommige zijn geheel afgesloten, omdat ze te gevaarlijk zijn om te betreden. Ongeveer drie uur later staan we weer bij de ingang van de kabelbaan en zijn blij dat we de sight-seeïng op deze manier gedaan hebben. we gaan op zoek nar een plek voor de overnachting. Op de heen weg hebben we een mooie locatie gezien en rijden daar weer naartoe. Het is camping Rio Jara in Tarifa. Deze camping en het strand wat er voor ligt, staan bekend om hun kyte surfers en dus niet verwonderlijk, de harde wind. Dit is niet zo heel erg aangezien de lucht helemaal open getrokken is en het anders af te pikken zou zijn. Op de pad naar het strand staat een bordje “Afrika 15 km”. We gaan naar het strand en kunne van hieraf Afrika (Marokko) zo zien liggen. We wandelen langs het water af en kijken naar de kunsten van de kyte surfers. Verder doen we niet veel meer dan eten maken en lamballen. We gaan morgen naar Marokko en vanaf deze camping is dat ideaal. 3741 km.