Een korte vakantie

Als ik thuis kom vanaf het werk, is het nog even de motoren op de aanhanger laden en dan kunnen we

vertrekken. Ons 1e doel is in Hertme, in de Achterhoek. Hier treed morgenavond Danny Vera op in het

open theater aldaar. Het is niet zo ver en we hebben gereserveerd. Na aankomst is het parkeren, de

stekker erin, terrasje bouwen en we kunnen lekker van de zon genieten. De rest van de middag doen we niet zo veel meer als lezen en wat rondneuzen op de I-pad.

Zaterdag word ook een relaxed begin, aangezien we hier verder ook niks gepland hebben. We zorgen dat we goed gegeten hebben voordat we naar het dorp lopen. We staan op Vekabo camping Rabo-Scheele. Dit heef niets met banken te maken, maar gewoon een koeienboer in de Achterhoek. De camping staat goed vol en nadat de meeste wat naar binnen gewerkt hebben, gaat zo’n beetje de halve camping richting het dorp. Het is een kwartiertje lopen, maar dat is niet erg. We wisten niet wat we te verwachten hadden van deze avond, maar het was een groot succes. Danny kan echt een goed concert neerzetten en de mensen entertainen. We hadden door corona dit concert gemist in 013 in Tilburg, maar zijn blij dat dit zo gelopen is. De omgeving en het weer, waar we dit mogen meemaken, is prachtig. Kleinschalig maakt het toch iets persoonlijker. Na 2,5 uur is de show teneinde en loopt het leeg, veel naar de camping waar wij ook staan.

We gaan de volgende dag een item op ons lijstje afvinken, wat er allang op staat. De Hamaland route voor motoren. Een gedeelte door de Achterhoek en een gedeelte door Duitsland. De achterhoek is een erg mooie omgeving, maar de drempels en de lage snelheid maakt dat we blij zijn dat we de grens over zijn. Op de binnenwegen mag je daar 100 km per uur en hier 60. Ook zijn er minder rotondes en kun je dus lekkerder doorrijden. We kachelen lekker door en stoppen op diverse plekken om te drinken, te eten of een soft ijsje. Bij terug komst op de camping hebben we een goed gevoel. Het was al weer even geleden dat we op 2 wielen hebben gezeten. We hebben een soort van voetenbankje waar je een vuurtje op kunt stoken. Het materiaal lijkt een beetje op een stalen schuursponsje, maar dan in een matje. We hebben dit in België gekocht en mogen hierdoor op de meeste plekken een vuurtje maken, aangezien het meer dan 30 cm van de grond is en daardoor het gras op de campings niet beschadigd.

Als we de volgende dag weer klaar staan voor ons volgende doel, staat het zonnetje ook al weer boven aan de hemel. Het is prachtig weer voor onze rit naar Peize. We rijden via de binnenwegen naar het noorden en genieten van de rustgevende omgeving. Totaal geen gehaast, maar relaxed cruisen. De Hoppenhof is ook een Vekabo camping en wij hebben daar goede ervaringen mee. Niet te druk en altijd een relaxte sfeer. Achter deze camping ligt Spawell. Een sauna complex, waar we vanmiddag naar toe gaan. Het is nog vroeg en na een rondje met de drone, nemen we het er dan ook maar weer van. Life is Good.

De Spa is groter als dat we verwacht hadden en ook drukker als we in Duitsland gewend zijn.

Desalniettemin schuifelen we van de ene sauna naar de andere om de poriën open te krijgen en dan weer de immense afkoeling van het ijskoude water. We verblijven hier tot in de avond en eten meteen, zodat we aan de camper niets meer hoeven te doen.

We hebben 10 dagen vrij en we zitten alweer aan de 5e dag. Het gaat wel erg snel. We trekken door naar het noorden en gaan richting het Lauwersmeer. Hier willen we bij een jachthaven langs het Landal dorp Oostmahorn een plekje vinden, maar als ze € 10,00 voor onze aanhanger vragen zijn we weg. Enkele kilometers verderop vinden we plaatsje op camper park “It Tún-Hús”. We blijven hier voor drie nachten. Nadat we geïnstalleerd zijn, kleden we ons aan en gaan een toer door het mooie Friese landschap maken. We beginnen met een rondje rond het Lauwersmeer en gaan dan richting de kust. We kijken even vanaf de duinen over het wadden gebied en lopen even langs museum ’t Fiskershùske. We doorkruisen plaatsjes als Wierum, Holwerd en laten vele kilometers onder de wielen door gaan in het open weide landschap. Ook zien we onderweg vele “wilde” paarden in het natuurgebied lopen. Als we in Dokkum een kibbeling willen gaan

scoren, stuurt de lokale bevolking ons naar Lauwersoog.............. ??? Wie had dat verwacht, wij in ieder geval niet. Maar bij Sterkenburg vis specialist, vinden we wat we zoeken en vullen de magen en lessen de dorst. Na zo’n 150 kilometer vinden we het welletjes en gaan de hitte uit, op zoek naar wat schaduw bij de camper. De volgende dag kruipen we toch weer op onze motoren en gaan de 11 steden tocht voor motoren rijden. Deze 253 km lange toerrit gaat langs de 11 steden, maar vooral door de Friese landschap

​en tussen de meren door. We moeten wel blijven rijden, aangezien de graad meter de 30 aan tikt. Gelukkig zitten we vlak langs de kust en ook het water van de meren zorgt dat het tijdens het rijden enigszins nog wat afkoeling geeft. Als we bij terugkomst op de camping het zweet eraf hebben gewassen, zorgt de avond voor de broodnodige verkoeling. Donderdag is het alweer en het grootste deel van onze korte vakantie alweer voorbij. De zon staat

wederom hoog aan de hemel en de zon brand op onze huid. We hebben ons goed ingesmeerd ter

bescherming tijdens onze wandeling naar het dorp. We doen er wat kleine boodschappen en bekijken

tevens wat leuke gebouwtjes. Het Lauwersmeer is niet zo heel ver weg en daar lopen we dan ook nog naar toe. Via zandpaden steken we de velden over, om een kortere weg naar het verkoelende water te vinden. Her is een natuurlijk bad, dus Sil gaat niet verder dan de enkels. Op het water zelf is er genoeg vertier door met pleziervaart, rondvaarten, zwemmende mensen waterfietsen, enz. Op de terug weg loopt het water nog steeds van onze ruggen, maar dat komt door het zweet van de hitte. Uiteindelijk hebben we toch nog 11,25 km gelopen en zoals altijd op de slechtste tijd van de dag. We zouden vanmiddag naar Dokkum gaan, maar door de hitte hebben we dit wat uurtjes uitgesteld en in het begin van de avond rijden we richting deze 11 stedenstad voor de Admiraliteitsdagen feest. We lopen door de stad en komen bij het middelpunt van de oude stadskern. Hier staan wel enkele podiums klaar, maar verder is er niets te doen. We schuiven aan op een terras en bestellen ons avond eten. Als we die aan het verorberen zijn, galmt ineens harde Nederlandse muziek over het water en door de straten. Niet onze keus en als de borden leeg zijn, gaan we dan ook weer verder. We struinen nog wat verder door de straten, maar vinden eigenlijk nergens feestelijkheden die bezig zijn en daarom gaat het weer richting camperplek in Eanjum. In 1596 werd de Admiraliteit van Friesland en Groningen opgericht en gevestigd te Dokkum. Tot 1645 was het

admiraliteitshuis (gebouwd in 1618) de vergaderplaats van de Friese en Groningse Admiraliteiten. Het pand is onderdeel van Museum Dokkum. In 1645 verhuisde de Admiraliteit naar Harlingen.

Vrijdag gaan we naar ons laatste doel; het circuit van Assen voor de oldtimer races. Ook vandaag is het weer ontzettend warm en daarom rijden we naar Nationaal Park de Alde Feanen. We hebben tenslotte tijd genoeg. We kunnen de camper met aanhanger gelukkig goed kwijt en het is ook niet erg druk. Relaxen maar.

Nationaal Park De Alde Feanen betekent "De Oude Venen", is een nationaal park in de Nederlandse provincie Friesland, gelegen rondom het dorp Earnewâld. Het nationaal park heeft een oppervlakte van bijna 4.000 ha. Het is hiermee het grootste aaneengesloten natuurgebied op het vasteland van de provincie Friesland. Het is een “natuurgebied met een rijke historie, een gebied ook van internationale betekenis. Vergelijkbare gebieden zijn buiten Nederland niet veel te vinden.” Het gebied is tevens van groot belang voor de (water)recreatie. De Alde Feanen bestaat uit een gevarieerd laagveenmoeras met meren, veenplassen, petgaten, trilvenen, veenmosrietlanden, blauwgraslanden, rietlanden, dotterbloemhooilanden en moerasbossen. Er komen meer dan 500 soorten hogere planten voor,

waaronder verschillende soorten zeggen en orchideeën. Er broeden meer dan honderd verschillende soorten vogels. In de winter pleisteren in het gebied grote aantallen ganzen, eenden en steltlopers. In het vroege voorjaar kunnen enkele tienduizenden steltlopers zoals kemphaan, grutto en wulp doortrekken. Op 26 april 2006 werd het gebied door toenmalig minister Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit officieel aangewezen als twintigste Nationaal Park van Nederland.

Het jaarlijks aantal recreatieve bezoekers aan het nationaal park werd in 2001 geschat op meer dan 250.000. In 1995 werd de jaarlijkse omzet van de recreatieve sector rond De Alde Feanen geschat op ongeveer 25 miljoen gulden (ruim 11 miljoen euro).

Als het afkoel proces is beëindigd, kunnen we ons lekker afspoelen aan de zijkant van ons campertje. Dan gaat het binnendoor richting Witten, een klein dorpje ten zuid westen van Assen. Als we daar aankomen, horen we het geluid van ronkende bolides op de achtergrond. Het circuit is op de fiets maar 1,7 km hier vandaan. Wij hebben alleen maar onze gemotoriseerde fietsen bij en gaan hier morgen dan ook mee naar het circuit toe. De dag wordt verder gevuld met niet te veel inspanning.

Op zaterdag hebben we voor de zekerheid maar de wekker gezet. Sil is hier nog nooit geweest. Voor haar is het een mooi nieuwigheidje en voor mij een historische emotie. De drukte valt ons erg mee. We hadden zeker meer mensen en motoren verwacht, maar wat blijkt: er is meer aan auto- dan aan motorsport te beleven. Hier hadden we geen rekening mee gehouden. We zien maar 3 races met motoren en de rest is allemaal op 4 wielen. We kunnen in de paddock kijken en lopen tussen de locaties van de race teams door. Terwijl we op de tribune zitten te kijken naar de voorbij komende auto’s, komt een oud collega en maatje met zijn zoon de trap op gelopen. Het was alweer wat jaartjes geleden dat we elkaar gezien hebben. We zijn samen meerdere malen naar de TT gereden zo’n 35 jaar geleden. Wat een toeval.

Ook Randy Mamola en Kevins Schwantz zijn aanwezig. Randy Mamola was in mijn tijd 4 keer vice

wereldkampioen en Kevin Schwantz 1 keer wereld kampioen. Ze rijden een drietal show rondjes met de Nederlandse andere rijders en nemen dan in de pits alle aandacht weg van de rest van de race. Het wordt zo toch nog een leuke dag en ’s avonds om 19.00 uur proberen ze met een F1 bolide nog een nieuw ronde record op de klok te zetten, maar dat mislukt i.v.m. de hitte. Tijd om terug naar de camping te gaan. Als de zon weg is achter de horizon, genieten we nog lang van de afkoelende avond. De motoren hebben we al op de aanhanger gestald, zodat we morgen gemakkelijk weg kunnen. Een kort weekje, wat toch langer voelt als het was. We hebben dan ook veel ondernomen en toch goed uitgerust. Dit moeten we eens vaker doen.