2014, Hongarije 2

Dinsdag, 8-7-2014. We zijn pas om 10.15 uur weer op pad, terwijl we niet veel hoefde op te ruimen en we om 08.30 uur op waren. We rijden het eerste stuk lekker via een toeristische route, maar dan gaat het al snel regenen. We schieten de snelweg op, maar dan gaat het echt serieus aan de gang. We blijven op de A8 zitten en knallen van München richting Stuttgart. Maar dan net voor Stuttgart rijden we in een file en die duurt erg lang. De meeste tijd staan we in een lange benauwde tunnel. Dit zijn we snel beu en als we weer rollen, nemen we in Besigheim een camperplaats. Besigheim heeft een “Alt Stadt” en is altijd wel leuk om te zien. Als we op deze camperplaats aan komen rijden, hangt er een ketting voor de ingang en is er niemand te bekennen. We twijfelen en rijden nog wat rond. Als we weer op dezelfde plek terecht komen, trekken we de stoute schoenen aan en halen de ketting weg. Een half uurtje later komt er ook een Engelsman ons gezelschap houden. Als we staan, trekken we lange broeken aan en goede regenjassen. Met een paraplu in de hand gaan we lopen naar het centrum. Het is erg jammer van het klote weer, anders hadden we nog wel buiten op een terras kunnen zitten. Het is toch nog best druk met toeristen. We vinden een tafeltje in restaurant “Hirsch” en Sil vind hier haar verrukkelijke rum steak. Deze is zo weggewerkt en dat smaakt naar meer………maar ja er is niet meer ruimte. Hierna lopen we weer terug in de regen naar de camperplaats. 's Avonds komt er nog een mannetje van de gemeente 5 euro staan geld ophalen. 3423 km.

Woensdag, 9-7-2014. Ondanks dat Duitsland de halve finale tegen Brazilië heeft gewonnen met 7-1, hebben we toch rustig kunnen slapen. We hebben helemaal geen geluid gehoord. Dit is een goed plaatsje. Het regent nog steeds, dus jassen aan en de paraplu’s mee. We gaan na het ontbijt toch even de binnenstad bekijken. Dit gaat vlugger als normaal en daar speelt de regen een erg grote rol in. We lopen door de straten en bekijken de mooie Duitse architectuur, zoals die van de Stadthalle en de Waldhornturm. De Waldhornturm, een van de twee torens Staufer, werd gebouwd in 1220. De toren is 29 meter hoog en de wanden aan de voet van de toren heeft een diameter van 4 m. De Waldhorn Tower ontleent zijn naam aan het naburige Gasthaus Waldhorn, op de bovenste verdieping van de toren eerder zijn toegang gehad. De huidige ingang aan de onderkant van de 5 toren gewelf, werd opgericht na de Tweede Wereldoorlog. Een half uurtje verder ligt het plaatsje Bad Wimpfen. Ook hier is een Alt Stadt en we proberen het gewoon nog een keer. Bad Wimpfen heeft wel een mooier stads centrum als Besigheim. De Romeinen bouwden in Wimpfen een castellum. Rond het castellum ontstond een vestiging. In de zevende eeuw kwam de plaats aan het bisdom Worms. Naast de oorspronkelijke Romeinse vestiging in het dal ontstond er op de berg ook een nederzetting, die voor 1200 in het bezit van de Hohenstaufen kwam. Deze bouwden daar een palts die zich tot stad ontwikkelde. Deze stad werd later de zetel van de rijkslandvoogd in (Neder-)Zwaben. Sinds de veertiende eeuw was Wimpfen een rijksstad. De reformatie van 1523 zette niet volledig door. In de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 werd in artikel 5 de inlijving bij het nieuwe keurvorstendom Baden geregeld. In hetzelfde jaar voerden het keurvorstendom Baden en het landgraafschap Hessen-Darmstadt grenscorrecties uit, waarbij Wimpfen aan Hessen-Darmstadt kwam. Wimpfen was een vreemde bezitting voor Hessen, want het vormde een exclave. Pas na een volksstemming in 1952 kwam Wimpfen aan Baden-Württemberg. We zien de Stadtkirche, het Steinhaus en de Roter Turm, maar na een uurtje zijn we echter de regen echt beu en gaan we verder naar het noorden. We volgen de route langs de Rijn, wat altijd een leuke weg is om te rijden. In Rudesheim vinden we een camping langs het water. Het ziet er verlaten uit en we zijn dan ook maar de tweede gast. Het ziet er allemaal maar onverzorgd uit en het is ook een bende. Het is dan ook maar voor 1 nacht. We stellen ons op en lopen naar het dorp toe. We lopen door de straten en gaan bij een restaurant iets drinken. We willen eigenlijk ook iets eten, maar als we de menu kaart hebben gezien, laten we het voor wat het is…………………. veel te duur. Bij de camping kunnen we tot 19.00 uur ook terecht, dus dat gaan we dan maar doen. Het blijkt een goede keus te zijn. Het is de beste maaltijd die ik deze vakantie gehad heb en Sil is ook zeer tevreden. Als we terug in ons busje zijn, proberen we (als niet voetbal fans) de radio op een Nederlandse zender te zetten. krijgen we misschien toch iets mee van Nederland – Argentinë. Maar helaas, we horen het morgen wel. 3660 km.

Donderdag, 10-7-2014. Na de koffie en crackers gaan we weer verder. We volgen nog steeds de 9 langs de Rijn, aangezien dit een mooie route is en het weer gelukkig ook weer op klaart. We komen langs de “Loreley” en stoppen even bij een camping om te kijken of we kunnen reserveren voor later in het jaar. De Loreley of Lorelei is een 132 meter hoge rots langs de rechteroever van de Rijn bij de Duitse stad Sankt Goarshausen (tussen Koblenz en Wiesbaden) in de deelstaat Rijnland-Palts, op Rijnkilometer 555. Op dit punt maakt de rivier een scherpe bocht, waardoor er een stevige stroming ontstaat. De vele schepen die hierdoor zijn vergaan, vormen het voer voor legendes en verhalen. De Loreley wordt jaarlijks door vele toeristen beklommen. Op de rots ligt een uitkijkpunt, vanwaar men kan genieten van een door velen als schitterend ervaren panorama. Hier worden jaarlijks de “Rhein in Flamme” gehouden. Op 5 plaatsen langs de Rijn worden er vuurwerk feesten gehouden. Het schuift elke keer tientallen km’s op. 1e zaterdag in mei tussen Linz en Bonn, 1e zaterdag van juli tussen Niederheimbach en Bingen / Rüdesheim, 2e zaterdag in augustus tussen Spay en Koblenz, 2e zaterdag in september in Oberwesel en de 3e zaterdag in september tussen Sankt Goar en Sankt Goarshausen. De passagiers schepen varen dan in kolonne over de rivier naar het hoogte punt en blijven daar het hele spektakel liggen. Het bezoekers aantal ligt volgens zeggen boven de 100.000 mensen. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat we geen camping kunnen reserveren. We hebben nu in ieder geval wel een telefoonnummer, kan ook handig zijn. We gaan weer verder en hopen maar dat we t.z.t. gewoon en plaatsje kunnen bemachtigen. We blijven de 9 volgen en gaan via Boppard en Koblenz naar camping “Siësta” in Mendig voor de laatste overnachting. Bij aankomst kunnen we niemand ontdekken en rijden met de camper maar naar achteren, waar we een plekje gaan zoeken. Als dan eindelijk de vrouw des huizes tevoorschijn komt, is ze hier niet blij mee. “Onbeschoft” vind ze dit, maar ja wij denken dat als je een bedrijf open hebt, je ook ter beschikking moet zijn……………. We maken alles in orde en gaan genieten van het zonnetje wat nu hoog aan de hemel z’n best staat te doen. Dit bevalt goed na 2 dagen regen. Na een verfrissende douche gaan we in het camping restaurant eten. We kunnen buiten op het terras genieten van onze schnitzels en een goed Duits pintje. Maar het is niet de beste kok die we deze vakantie hebben gehad. Onze honger is in ieder geval over. Als we een spelletje zitten te spelen, begint de hemel ineens te betrekken en zorgt “Jan de Wind” dat het ook gaat waaien. In de verte is het onweer al te zien. We proberen de bliksem vast te leggen, maar dat valt niet mee. Een half uur later moeten we alles sluiten, want nu barst het ook bij ons los. Met het ritme van de regen vallen we in slaap……………. 3787 km.

Vrijdag, 11-7-2014. Ons laatste uitgebreid ontbijt, want vandaag gaan we weer naar huis. We hebben gisteren alles nog droog in kunnen pakken, dus we zijn zo weg. Nu we de neus richting huis hebben staan, gaan we niet meer toeristisch rijden, maar nemen we de snelweg 61. Na een 1,5 uurtje schieten we bij Venlo de grens over. We gaan direct naar De Wit kampeerwinkel onderdelen kopen om de diverse stukken te kunnen repareren. Ook rijden we langs de fietsenwinkel voor onderhoud. Eenmaal thuis is het werken geblazen om alles weer tip-top in orde te krijgen. De vakantie voor 2014 zit er weer op. Voor een relax vakantie kun je best naar Hongarije, het land van de thermaal baden. Wij hebben er in ieder geval van genoten. Op naar volgend jaar………dan staat Wales op het programma. En heb ik een speciaal cadeautje voor mezelf. 4042 km.