2001, rondje Europa

Zaterdag, 14-7-2001 Onze van dit jaar begint met een motor treffen in Hoesselt. Om 16.00 uur vertrekken met z’n allen vanaf de markt. Het regent de hele dag al en we komen dan ook erg nat aan in een modderig Hoesselt. Over het verder verloop van deze dag is niet veel te vertellen. We drinken, kletsen en drinken de avond voorbij. De hele dag regen, 18 graden. 152 km

Zondag, 15-7-2001 Op een rumoerig terrein kun je meestal niet lang slapen, maar ik denk dat het slaap middel wat we gisteren genuttigd hebben, hierbij wel va invloed is geweest. We worden dan ok om 10.30 uur pas wakker. Sil wil nog niet opstaan, maar ik wil op pad om vandaag zoveel mogelijk km’s kapot te slaan. Beetje bij beetje kom ik er achter dat ze met Marga bijna de hele nacht is wakker geweest en nog niet zo lang heeft geslapen. Hierdoor zakt mijn humeur tot een dieptepunt. Uiteindelijk rijden we om 12.30 uur, na veel gebrom, toch weg. Het gaat richting Maastricht om daar via de A79 en de Duitse A4 Aken voorbij rijden. Vervolgens nemen we bij Köln de A3 die ons via Frankfurt richting zoals Wurtsburg brengt. De hele dag snelweg maakt dat we goed opschieten. Sil heeft er moeilijk mee, want die komt wat slaap tekort, maar dat krijg je als je ‘s nachts blijft hangen. Ze heeft geluk, aangezien het weer begint te regenen en na een 100 km heb ik hier ook geen zin meer in. In Kist stoppen we en nemen een Gästhaus. Na een goed opfrissende douche, gaan we het er eens van nemen in een restaurant, iets verderop. Om 21.10 uur zijn we weer op de kamer en als Sil het bed voelt, is ze ook meteen van de bewoonde wereld verdwenen. Bewolkt, met veel regen. 20 graden. 417 km.

Maandag, 16-7-2001 Om 07.00 uur opgestaan en gaan ontbijten. Om 09.00 uur staan we gepakt en gezakt om te vertrekken en het regent nog steeds. Maar zoals het echte bikers betaamt, niet zeuren en gaan met die banaan. We schieten de snelweg op, zodat we goed door kunnen rijden. Helaas zijn de snelwegen hier niet zo goed als bij ons. Het betonnen plaveisel zorgt voor een gordijn van water druppels en dat ontneemt ons het zicht. Voor de motorrijder is dit niet echt plezierig en om 14.00 uur verlaten we dan ook de autobahn. Binnendoor doen we het wat rustiger aan. Om 15.00 uur rijden we de Tsjechische grens over. Moe, koud en nat, gaan we op zoek naar de camping in Ondrejov. De wegen zijn redelijk, maar met de regen op sommige plaatsen verraderlijk glad. Op de camping aangekomen, horen we dat het daar sinds een uur regent….. (*&^%$##%^*)(* we hebben dat klote weer gewoon meegebracht. De camping heeft Nederlandse eigenaren en is nog niet helemaal klaar. Manlief is nog thuis om wat bij te verdienen. Moeders moet het hier alleen runnen, samen met een Tsjechisch meisje. Na een bak koffie gaan we toch maar de tent opzetten. Als we hier mee klaar zijn, stopt de regen en komt de zon tevoorschijn. Iets verderop van de camping zit een chauffeurs café, waar we ons avond maal gaan nuttigen. Voor FL 18.00 gulden hebben we onze buien rond gegeten. Daar kun je zelf niet eens voor gaan koken. Als we terug zijn op de camping, komen we in de bar terecht. Hier zitten enkele Nederlanders en een Schot, dus we hebben direct aanspraak en kletsen zo de avond vol. De Nederlanders komen we een jaar later in Nederland op een treffen tegen en worden zelfs lid van onze motor club. Hoe raar kan het lopen……….. Regen, regen, regen, 18 graden. 563 km.

Dinsdag, 17-7-2001 Om 08.30 uur wakker en ja hoor, het regent nog steeds. We gaan eerst op ons gemak douchen en ontbijten. Rond het middag uur klaart het op en rijden we naar České Budějovice, waar een motormuseum is gevestigd. Lopend zoeken we door het centrum en vinden de privé collectie die er perfect uit ziet. Helaas stopt de video camera er mee: de vochtsensor is overspannen. Ietwat later lopen we over het stads plein en begint het voor de verandering te regenen. We schieten bij een restaurantje naar binnen en bestellen een kop koffie. Er volgen vlug nog meer gasten en er komen twee Hollanders aan onze tafel zitten. Na de nodige verhalen, betalen zij uiteindelijk onze koffie. De regen houd aan en we gaan weer terug naar de camping. We kopen een zak chips en bellen naar het thuis front. ’s Avonds gaan we weer naar het chauffeurs cafè, want dat was wel goed bevallen. En natuurlijk komen we weer in de bar terecht. Dit keer hebben we Belgen waar we de avond mee vol kletsen. Om 23.30 uur gaan we beschonken terug naar onze tent. Regen, droog, regen, droog. 16 graden. 193 km.

Woensdag, 18-7-2001 De dag begint droog en de zon schijnt zelfs een beetje. Na het ontbijt gaan we op ons gemak een stukje tuffen. We gaan naar Hluboká nad Vltavou om een kasteel te bezichtigen. Alles is goed bewaard gebleven en is zeker de moeite van het bezoek waard. Op weg er naar toe verlaten we de snellere wegen en rijden mooi binnen door. Het is hier mooi rijden, maar je moet echt op je hoede zijn, want de Tsjechen rijden als gekken. Inhalen waar het niet mag en kan, aangezien wij daar ook nog rijden. Maar ja, ook daar wen je aan. Eenmaal op de terugweg nemen we de snellere route, aangezien in de lucht al weer donkere wolken zichtbaar worden. De druppels beginne te vallen als we de motoren op de camping parkeren. Vlug de was binnen halen, want die was eindelijk droog. De avond verloopt als alle avonden op deze camping: truckstop, kantine, tent. Eerst droog, daarna weer regen, 18 graden. 217 km.

Donderdag, 19-7-2001 08.30 uur wakker en het….. is….. droog………… joepie. Ontbijten, inpakken en om 11.30 uur zijn we op pad. We hebben een nieuwe tent en die is veel groter. Het inpakken neemt dan ook wat meer tijd in beslag. Nog even zwaaien en dan de neuzen richting Slowakije. Het weer wordt steeds beter en we krijgen het er zelfs warm van. Na +/- 80 km door Slowakije, waar we nergens gestopt zijn, rijden we Hongarije binnen. Na de nodige controles en stempels kunnen we weer verder. Bij de 1e pomp stoppen we en daar staan toevallig de Denen van de camping in Tsjechië en de Belgen van onze 1e dag. Wat lachen en kletsen en dan vervolgt iedereen weer zijn eigen weg. Als we de snelweg weer verlaten, is het verkeer rustiger en is het motorrijden weer plezieriger en kunnen we van de omgeving genieten. De camping die we zoeken, kunnen we eerst niet vinden. Dan blijkt dat dit gewoon bij iemand in de achtertuin is. Dit is niet wat we willen en dus verblijven we op de grote familie camping in Rêvfulop. De tent opzetten terwijl deze nog nat is valt niet mee. We zweten ons dan ook kapot. Voor het avond eten blijven we aan de tent en maken zelf iets. Als we dit verorbert hebben, paraderen we nog even over de camping. Bij de ingang zit live muziek. Dit is wel leuk, alleen jammer dat de geluid kwaliteit slecht is. Als we weer bij de tent zijn, nemen we nog iets de drinken en gaan dan slapen. In het begin 18 graden, uiteindelijk 35 graden geworden. 485 km.

Vrijdag, 20-7-2001 Vandaag zouden we uitslapen, maar door de hitte is dit niet mogelijk. Om 08.50 uur zweten we de tent uit. Dus opstaan, afwassen en koffie zetten. Daarna rijden we richting de Riviëra Camping, waar een collega van mij bivakkeert. Bij een kop koffie kletsen we met Frans en Sjan op ons gemak wat en rijden daarna weer door. Op deze camping is een grote markt en daar lopen we eens over heen. We kijken of we badges kunnen vinden, maar die hebben ze niet. Dan kopen we maar een zweep als souvenir voor de Puzsta paard rijders. Op de terug weg naar onze eigen camping, doen we wat boodschappen en dan kunnen we gaan koken. Na het eten ga ik nog even zwemmen in het Balaton meer. Het Balatonmeer is het grootste meer (592 km²) van Midden-Europa. Het meer ligt in het westen van Hongarije en heeft een langgerekte vorm: de lengte is 79 km, de grootste breedte 15 km. De maximale diepte is 12 meter, de gemiddelde diepte bedraagt echter slechts drie meter, waardoor het water 's zomers relatief warm wordt. Het meer is mede daardoor een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van dat land. In de zomermaanden worden er in diverse badplaatsen lange afstand zwemwedstrijden georganiseerd naar de tegenoverliggende oever. Als we ’s avonds voor de tent zitten, zien we allemaal Ufo’s in de lucht…………… Als we naar de rand van het meer zijn gelopen, kunnen we meer zien en blijkt dat dit de zoeklichten van de disco in de buurt is. Dus geen ET. Heet, 32 graden. 20 km

Zaterdag, 21-7-2001 Het doortrek virus speelt op en maakt dat ik om 07.00 wakker ben. Wassen, koffie en inpakken maar weer. We gaan op pad via de 71 en die brengt ons verder naar de 75. Deze weg gaat rechtstreeks naar Slovenië. Het begint weer te regenen en dan rijden we ook nog een file in. Het gaat vandaag niet lekker, want we rijden ook nog een stuk verkeerd ook. Om 13.00 uur rijden we Slovenië binnen en daar zit het nog steeds tegen. De goede weg vinden valt niet mee en de regen blijft ons achtervolgen. Onderweg besluiten we om naar Oostenrijk te gaan. De omgeving is niet zo mooi (van wat we er van hebben gezien) en er is nergens een spoor van campings te bekennen. Zijn ze er wel ? Onder Graz rijden we Oostenrijk binnen en hier gaat alles een stuk sneller. Om 16.00 uur zijn we al bij motor camping route 69 in Eichberg. We kunnen slapen in een tipi of in een grote ton. Als we beide gezien hebben, zetten we toch maar de tent op. Dit is wel een aparte camping en we lopen even over het terrein en maken wat foto’s. Voor veel motorrijders is dit ook een tref/rustpunt tijdens een mooi ritje door de bergen. Ook moeten we nog wat Shillingen gaan halen, aangezien we geen Oostenrijks geld hebben. We eten in het restaurant op de camping en blijven in de bikers bar hangen. We vinden gemakkelijk contact, maar na diverse 0,5 liters bier, liggen we om 20.45 uur toch al in de tent……….. Bewolkt, lichte regen en soms ook droog, 18 graden. 278 km.

Zondag, 22-7-2001 Om 06.00 uur worden we wakker van de muziek in de bar……………. Het feestje is nog lang door gegaan………….. aangezien we lang genoeg geslapen hebben, staan we op en gaan opruimen. Om 08.00 uur zitten we aan het ontbijt en om 09.00 uur zijn we al op weg. We gaan weer terug naar Slovenië en nu hebben we wel een mooie route. Zo tegen de Oostenrijkse grens heb je mooie bergwegen, maar dan nemen we een mooi geel weggetje op de kaart. Dit wordt spontaan off-road rijden. 20 km grint en grote keien, haarspeldbochten, stevig stijgen en dalen. 1,5 uur later zijn we geshaked en wel toch over de berg heen gekomen. Maar na het stofhappen gaan we weer een heel mooi stuk richting Oostenrijk. Op een hele kleine grens overgang hebben we nog een pas controle en kunnen dan weer verder. Het wordt steeds mooier en heter. Om 16.00 uur heeft Sil het gehad en zit aan haar kookpunt. Dat betekent dus een camping zoeken. In Köschach-Mauthen, vinden we de Alpen Camping. Er zijn meer Hollanders die dit hebben gevonden, want het stikt er van. Op ons gemak zetten we de tent, douchen de hitte weg en gaan dan eten. Later bellen we naar Ton en Nolly, want zij zijn ook in Oostenrijk. Ze zijn met de auto en gaan niet naar de Stelvio. De Passo dello Stelvio is een bergpas in de Italiaanse Alpen. De bergpas is vooral bekend vanwege wieleretappes in de Ronde van Italië. De Stelvio is een van de hoogste verharde bergpassen in de Alpen; onder andere de Col de l'Iséran (F) is hoger. De Col de la Bonette (F) is lager maar doordat er bovenaan de col nog een extra lus ligt wordt deze door sommigen als hoger beschouwd. De Stelvio is een van de zwaarste beklimmingen in de wielersport vanwege de lengte en het hoogteverschil van de klim. De klim vanuit Prato Allo Stelvio kent 48 haarspeldbochten die vanaf de boomgrens (en de top) goed zichtbaar zijn. Hoewel de bergpas altijd voor spektakel zorgt in de Ronde van Italië, is die slechts tien keer verreden omdat de bergpas in het voorjaar nog gesloten kan zijn vanwege sneeuwval. ’s Avonds koelt het snel af in de bergen en om 22.30 uur houden we het voor gezien. Droog, heet , heet, heet. 32 graden. 299 km.

Maandag, 23-7 Om 08.00 uur worden we wakker van de herrie op de camping, dus staan we maar op. Het is al lekker warm zo vroeg op de morgen. Vandaag gaan we naar Italië. Via diverse berg weggetjes komen we bij dezelfde grens overgang als drie jaar geleden met Fuck en Annie. We eten een broodje onderweg en kachelen daarna weer door. De 1e pass hebben we al gehad en na 200 km bochten stoppen we er om 17.30 uur mee. We staan zowat aan het begin van de Stelvio-pass op een camping in Spondigna. Een zeer luxe camping met zwembad en sauna. Hier blijven we drie nachten staan, zodat we hier lekker kunnen rond tuffen in de bergen. Langs ons staan twee fietsers. Ze komen vanuit Amsterdam met de fiets………… petje af. Het restaurant op de camping zorgt vanavond voor ons eten en daarna nemen we een kijkje in het dorp. Dan wordt het donker, erg donker……….. overal om ons heen zie je bliksem schichten. Van een afstand is dit een mooi schouwspel, maar dan komt het dichterbij en begint het te regenen. Regen, regen, regen, de hele nacht door. Heet, broeierig weer, 31 graden. 267 km.

Dinsdag, 24-7-2001 Om 08.00 uur zijn we weer wakker door de vliegen en de warmte. Douchen en dan ga ik ontbijt halen. We doen rustig aan, want we hoeven niet in te pakken. Om 11.00 uur gaan we richting de Stelvio-pass. Haarspeldbochten zijn er genoeg. 45 om precies te zijn, zonder rechte stukken. Sil heeft het zwaar, terwijl we makkelijk 2 racers bijhouden. Hoe kan dat nou ?? Ik heb ook nog de camera in mijn hand om alles vast te leggen. Bovenop begint het te hagelen, dus wachten we daar even voordat we verder gaan. We neuzen wat rond in de toeristen winkeltjes en kopen een pin voor de verzameling. De afdaling is een stuk makkelijker en schiet dus goed op. Dan schieten we via de Bernina-pass Zwitserland in. De Berninapas verbindt het Veltlin-dal met het Engadin-dal. Vanuit Samedan in het Engadin loopt de route over een lengte van 56 kilometer en een pashoogte van 2328 meter naar het Italiaanse Tirano. De pasweg is, evenals de parallel lopende Bernina-Bahn, voltooid in 1910. De pas is het gehele jaar geopend. De Berninapas is vooral van toeristische betekenis. Het economische belang is beperkt. Vanaf de pasweg heeft men vanuit de auto, vanaf de fiets of vanaf de motor een mooi uitzicht op onder andere de Morteratschgletsjer. Als we deze gehad hebben, gaan we door naar de Ofenpass en daar wordt het weer echt slecht. Donkere wolken onttrekken het zicht op de bergen, maar we tuffen rustig verder en komen zonder bijzonderheden weer richting camping. De Ofenpas is gelegen in het oosten van het Zwitserse kanton Graubünden en vormt de verbinding tussen het Engadindal en het Val Müstair. Een groot deel van het westelijke zijde van de pasweg loopt door het Zwitsers Nationaal Park. Vanuit Zernez gaat de brede weg matig stijgend door het onbewoonde dal van de rivier de Spöl. Bij Punt la Drossa takt naar rechts de Munt la Scheratunnel (smal en 3,4 km lang) af, die de verbinding vormt met het Italiaanse Livigno. De weg voert verder omhoog door de arvenbossen van het Nationale Park. Twee kilometer vóór de pashoogte staat het Hotel Parc Nazional, dat ooit een ijzersmelterij was. We willen vanavond gaan BBQen, dus daar moeten we nog wel boodschappen voor gaan doen. Maar als we zitten te eten, begint het weer te regenen en moeten we alles naar binnen verhuizen. Na het eten leggen we nog een kaartje en gaan dan slapen. Zon, hagel, zon, regen, zon, regen, regen, 24 graden. 230 km.

Woensdag, 25-7-2001 Vandaag hebben we een wasdag, dat betekent uitslapen en op ons gemak ontbijten, de was aanzetten, zonnen, zwemmen, zonnen, zwemmen. Ik ga nog even op het internet om te proberen of ik een motor camping in Zwitserland kan vinden, maar 1 uur later nog niks gevonden. Daarna gaan we wat lezen en puzzelen aan de tent. Naast ons staat een Duitser die ook een Harley “zu hause” heeft. Ja deueueue. Hij vertelt ook over een motortreffen in Bern, maar daar gaan wij niet naartoe. Had hij beter zelf naar toe kunnen gaan. Wij hebben andere plannen: namelijk naar de Rheinfalle in Schaffhause. We moeten nog een gas fles gaan kopen om de spaghetti te kunnen koken. De rest van de dag past in 1 zin: afwassen, douchen, nog wat rond de tent hangen en dan slapen. Warm 27 graden. 0 km.

Donderdag, 26-7-2001 Het is 10.00 uur als we na de koffie weer op pad kunnen richting Schaffhausen. De Rheinfall is de grootste waterval van Europa en is gelegen in de Rijn, bij het Zwitserse Schaffhausen, vlak bij de grens met Duitsland. De Rheinfall is 150 meter breed en 23 meter hoog. Er stroomt 600 kubieke meter (in de zomer) water per seconde over de rotsen in het midden van de Rijn. In 1921 was de laagste doorstroming gemeten, 95 m³ per seconde. In 1965 is de maximale doorstroming gemeten, 1250 m³ per seconde. De Rheinfall ontstond in de meest recente ijstijd, ongeveer 14.000 tot 17.000 jaar geleden. We gaan terug over de Ofenpass en dan via een mooie route richting Furstentum Liechtenstein. Het Vorstendom Liechtenstein is een dwergstaat in het midden van Europa. Het wordt begrensd door Zwitserland in het westen en zuiden en Oostenrijk in het oosten. Het bergachtige land is een wintersportoord en tevens een belastingparadijs. Net als Zwitserland is Liechtenstein geen lid van de Europese Unie. Het land is echter wel lid van de Europese Economische Ruimte (EER). Dit is een akkoord tussen de landen van de Europese Unie en de Europese Vrijhandelsassociatie, met uitzondering van Zwitserland. Het akkoord bevordert vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal tussen de deelnemende landen. Ook wordt er samengewerkt op economisch gebied. Sinds 19 december 2011 is Liechtenstein een Schengenland. We doorkruisen Liechtenstein en rijden via de N13 Zwitserland weer binnen. Iets verder noordwaarts ligt de Bodensee. Het Bodenmeer, of meestal uit het Duits onvertaald de Bodensee, is een meer, dat grenst aan Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Het wordt grotendeels gevoed door de Rijn, de Alpenrijn, die het meer in het oosten instroomt en in het westen weer verlaat. De naam komt van het plaatsje Bodman, dat in het westen aan het meer ligt. Soms wordt de naam Meer van Konstanz gebruikt. Plinius de Oudere noemde het Lacus Brigantinus, naar de Romeinse nederzetting Brigantium, het hedendaagse Bregenz. Er loopt geen grens door het meer, aangezien het staatkundig een condominium is met een gedeelde soevereiniteit. Het is erg warm, zeker op de motor. Daardoor stoppen we ook vaker en ook bij de Bodensee zoeken we verkoeling in het water. We stoppen voor vandaag in Andelfingen op een camping voor 2 nachten. In het restaurant in het dorp gaan we lekker eten daarna op zoek naar het station, want we gaan morgen met de trein mee. Als we die gevonden hebben, kunnen we weer terug naar de camping. We raken in gesprek met enkele Zwitsers en nemen met hen diverse pintjes. En dan kan deze dag ook bijgeschreven worden in het dossier der herinneringen. Erg warm, 31 graden. 325 km.

Vrijdag, 27-7-2001 We wilden vandaag wat langer blijven liggen, maar door de hitte zijn we om 08.00 uur weer wakker. Om 11.00 pakken we de trein naar Schaffhausen, nadat we de koffie en het ontbijt hebben genuttigd. In “Schlosslaufen am Rheinfall” stappen we uit en staan we direkt bij de watervallen. Sil is hier 23 jaar geleden al eens geweest, maar herinnert zich alleen de bootjes nog. We nemen alle boottochtjes die er zijn en komen zodoende erg dicht bij de waterval. Daarna hebben we het wel gezien en gaan te voet naar Schaffhausen, drie kilometer verderop langs de Rijn. Een mooi stuk om te lopen, aangezien het een vrij vlak stuk is. Schaffhausen is wel leuk als je zin hebt om te winkelen. Daar hebben wij niet zo’n zin in. Badges kunnen we niet vinden en een leuk souvenir ook al niet. Dus gaan we terug naar Neuhausen, waar we de trein van 18.50 uur pakken, terug naar de camping. Dar zoeken we snel wat verkoeling: Sil onder de douche en ik duik de rivier in. Later lummelen we wat rond de tent en kletsen met een Frans pratende Zwitser, om er achter te komen of hij de motor camping weet die we zoeken. Waarschijnlijk hebben we de verkeerde plaats naam, maar we hebben wel iets gevonden wat er op lijkt. Ons avond eten wordt een pizza in het dorp. De serveerster heeft donker haar, maar moet van nature blond zijn geweest. Als we een pizza Quattro Stagione bestellen, vraagt ze aan ons of we Duits willen spreken……………….. Met de buik vol, gaan we weer retour camping en bestellen daar alvast ons ontbijt, want we willen vroeg weg. We hangen nog even aan de bar bij de receptie en gaan dan slapen. Heet, 32 graden. 0 km.

Zaterdag, 28-7-2001 Nadat we hebben ingepakt gaan we richting Frankrijk, naar een motor camping in Choux. We besluiten af te wijken van de eigenlijke route, want daar ziet de lucht erg zwart. We krijgen alsnog wat druppels, maar het meeste is al gevallen zo te zien. De motor camping vinden, valt nog niet mee zonder gedetailleerde kaart. Nadat we wat hebben rond gereden, vinden we in Les-Bouchoux iemand die ons uit kan leggen waar Choux is. Me teen fraai getekende plattegrond gaan we weer aan de slag. En nu lukt het wel, alleen rijden we de camping zo voorbij, want die is erg klein. Er staan wel 2 kleine tentjes, maar die blijken van de eigenaar zelf te zijn. Er moet nog veel verbouwd worden voordat het klaar is, maar het begin is gemaakt. De vrienden van de eigenaar hebben de site op internet geplaatst zonder zijn medeweten. Er stond dat er een bar / restaurant aanwezig was, maar daar stond deze Catweazle ook van te kijken. Als we de tent aan het zetten zijn, komt er een nog een motor aan gereden. We zijn in “the middle of nowhere” en het zal niet waar wezen…………. op de motor zitten 2 Hollanders. Ook zij moeten even wennen aan het soort camping, maar besluiten om toch maar te blijven. Als we geld gaan pinnen in Oyonnax, komen we hen weer tegen en we gaan met z’n vieren wat eten. Dit is wel gezelliger en zo hebben we ook wat sterke verhalen om te vertellen over de vakantie. Terug op de camping vraagt de eigenaar of we koffie lusten. Onze mede bikers hebben er niet zo veel vertrouwen in en gaan naar bed. Ze willen morgen al vroeg weer weg. Wij gaan mee naar binnen en komen er achter dat de koffie gewisseld wordt voor rode wijn uit de omgeving. In de huiskamer gaat een deur in de vloer open en onze gast heer verdwijnt in de wijn kelder. Als hij weer naar boven komt heeft hij enkele flessen wijn in de hand. Geen etiket, dus waarschijnlijk een betere na dronk. Ik zelf ben geen wijn liefhebber en vraag om een pintje. Dat is voor hen nog net geen vloeken, maar na een tijdje hebben ze ergens onder een laag stof nog 6 flesjes bier gevonden. We zitten bij de familie aan de keuken tafel en de conversatie wordt verstoord door de taal barrière. Er wordt dus iemand op getrommeld die Engels kan. En zo zitten we met 7 personen te pimpelen en te zwetsen. Al bij al wordt het echt gezellig. We krijgen een uitnodiging om naar hun treffen te komen in december. Hier moeten we nog over nadenken. Ook niet vergeten om een uitnodiging te sturen van ons treffen, want ze hebben beloofd dat ze komen. Om 23.30 uur hebben we genoeg gehad en kruipen we onze tent in. Warm, wat druppels en uiteindelijk heet. 392 km.

Zondag, 29-7-2001 Het dorpje waar we 150 meter vanaf liggen heeft maar 10 huizen en maar ook een kerk…………. en van die kerkklokken worden we vandaag al om 08.00 uur wakker. Onze collega bikers zijn al klaar met inpakken. ze hebben blijkbaar haast om weg te komen. Even zwaaien en dan gaan wij ook beginnen. Als we klaar zijn, worden we geroepen voor de koffie, maar deze keer echte koffie. Als we vragen wat de onkosten zijn voor de nacht, kijken de gastheer en gast vrouw elkaar aan. Daar hebben ze nog niet over nagedacht. We hebben geslapen, gisteravond gedronken en nu ontbeten voor ongeveer FL 20,00 gulden, spotgoedkoop. Aangezien dit geen geregistreerde camping is, gaat het geld meten in de knip. Om 10.30 uur zijn ook wij klaar en nadat we een foto hebben gemaakt voor internet, schakelen we in de 1e versnelling en gaan op pad. We rijden een prachtige route door de Ardèche en aangezien Reims niet zo ver weg is en we nog tijd genoeg hebben, stoppen we er om 15.00 uur mee, want het is alweer heet. In Geneuille vinden we een camping. Hier is niet veel meer dan van waar we af komen. Het sanitair is verschrikkelijk en er is niks te krijgen. Gelukkig kunnen we nog 1 maaltijd maken met de spullen die we zelf bij hebben. Sil gaat even plat, want ze verrekt van de koppijn. De wijn van gisteren was van een andere kwaliteit als die je in de slijterij haalt………. Als de kaboutertjes met de hamer weer wat rustiger zijn, lopen we nog even over de camping en sluiten de dag af met een spelletje kaarten. Heet, 30 graden. 201 km.

Maandag, 30-7-2001 We zouden eigenlijk 2 nachten blijven, maar ik ga liever verder naar een fatsoenlijke camping. Om 11.30 uur staan we gepakt en gezakt om verder te gaan. Ons doel is Dun sur Meuse bij Verdun. Daar is een motor boerderij waar we goede dingen over hebben gehoord. De reis loopt voorspoedig via mooie landweggetjes en door dorpjes waar je je 200 jaar terug in de tijd waant. De motorboerderij “Jareba” ligt aan het dorps plein, in een dorpje met 25 huizen. We komen via een zand / grind pad het dorp in gereden en de eigenaar lacht. Dit gebeurt bij de meeste mensen die met navigatie daar naar toe komen. We slapen op een slaapzaal met 5 andere mensen. Vandaag hoeft er maar 1 plunjebaal af, aangezien we geen tent gaan zetten. We hebben alleen de slaap zakken nodig. Je eet wat de pot schaft en dat is vandaag schnitzel met friet. Je drankjes aan de bar moet je zelf pakken en opschrijven. Het vertrouwen is dus groot. We verblijven met wat stellen uit Nijmegen en omgeving de hele avond in de bar. 1 ervan is behoorlijk fanatiek. Hij blijft motor rijden, terwijl hij 2 jaar geleden nog een hersen infarct heeft gehad. Maar om 2.00 uur gaan toch ook wij naar ons stapelbedje. Heet, veel te heet, 33 graden. 356 km.

Dinsdag, 31-7-2001. Met veel mensen in een ruimte slapen valt niet altijd mee. Terwijl Sil elk uur wel een keer wakker wordt, snurk ik de hele nacht goed door. Om 08.00 uur wordt de eerste wakker en nu staan wij ook op. Tijdens het ontbijt is het rustiger als gisteravond aan de bar. Nadat we wat adressen hebben uitgewisseld van motor campings en ik een T-shirt heb gekregen, rijden we (nagezwaaid door diverse bikers) om 10.30 uur dan toch aan richting België. We gaan naar motorcamping “Daytona” in Luxemburg, dus we hoeven niet ver. Via de kleinste weggetjes, want die zijn vaak ook het mooiste, en mooie dorpjes schieten we België binnen. We kruisen Virton, Chatillon en schampen Aarlen, waarna ook de Luxemburgse grens genomen wordt. Ons horloge geeft 14.30 uur aan als we bij “Daytona” het terrein op rijden. Net voor ons zijn er 2 jongens van de motorboerderij aan gekomen. We kletsen even wat en gaan dan toch maar de tent op zetten. Het is bloedheet en dus tijd voor de BBQ vanavond. Dit betekent wel dat we eerst even boodschappen moeten doen. We buurten ’s avonds met Dirk en Joost aan de tent. Bij de kantine is het een echte yuppen zooi en daar hebben we geen zin in. Bloedheet, 33 graden. 199 km.

Woensdag, 1-8-2001. We hoeven vandaag niet weg, dus blijven we wat langer liggen. Om 10.00 uur staat de zon al zo lang op onze tent, dat we er bijna vanzelf uit zweten. We hebben op ons gemak een ontbijtje in de kantine. Om 12.00 uur gaan we wat rond hobbelen. We maken foto’s en filmen wat onderweg. Natuurlijk moeten we ook tabak hebben, want dat scheelt wel erg veel met Nederland. De omgeving is mooi, maar door de jaren ook bekend. Om 17.00 zijn weer terug op de camping en we gaan in het restaurant biefstuk met friet eten. Na enkel koude pintjes gaan we weer naar onze tent. Sil voelt zich niet goed en ik erger me aan de yuppen verhalen van de “camping Crest” rijders. Heet, 30 graden. 141 km

Donderdag, 2-8-2001. Als we om 08.00 uur opstaan, zijn we goed uitgerust. Als we na het ontbijt aan het inpakken zijn, komen de twee broers Dirk en Joost nog even babbelen. Na afscheid genomen te hebben, rijden we om 11.30 uur van de camping af. We doen nog 1 overnachting voordat we naar huis rijden. Het gaat vandaag lekker. Sil is weer opgeknapt en het weer is niet te heet. We gebruiken nu wel de snelweg en om 15.30 uur staan we dan ook al in Melderslo voor de poort van Motorcamping “D’n Toerstop”. Bij de 1e benzine pomp over de Belgisch – Nederlandse grens, komen we 4 bikers met een kind tegen. Ook zij stonden op “camping Daytona” en nu komen ze ook hier weer het terrein opgereden. Als we de tent hebben gezet, gaan we zwemmen en nemen op het terras een lekker koud pintje. Ook nog wat relaxen aan de tent en dan naar het restaurant om te eten en nog wat pintjes te nuttigen. Naarmate de avond vordert, wordt het steeds benauwder en het begint harder te waaien, onweren en vervolgens breekt om 22.30 uur de hel los. Het begint te stort regenen en de tentjes staan op een rare manier te dansen. Ook onze tent staat te flapperen en ik ga er naar toe om hem wat aan te spannen. 1 minuut is er nodig om overal op mijn lichaam regen water te voelen. Tot aan m’n onderbroek ben ik zeikes nat. Alle haringen liggen er uit en de tent wordt gewoon opgetild door Jan de wind. Als ik in de tent sta geeft dit een vreemd gevoel. Nu voel je de kracht van de natuur pas echt. Zelfs als ik in de tent sta, blijft deze gewoon de hoogte in bewegen. Ook zijn er 4 bevestiging punten van de binnen tent afgescheurd. Wat extra tuien en haringen en dan weer naar de bar. Het is nu afwachten. Na een uur is het weer over en kunnen we de schade overzien. Het valt gelukkig wel mee. Er zijn diverse tenten onder water komen te staan en die lui zullen onder het afdak moeten slapen. Onze slaapzakken zijn wel wat nat, maar wij kunnen gewoon in onze tent blijven liggen. Gerust gesteld gaan we terug naar de bar en nemen nog wat te drinken voordat we de ogen gaan sluiten. Lekker gemoedelijk droog weer, 26 graden. 260 km

Vrijdag, 3-8-2001 Op een camping slaap je nooit lang en we zijn dan ook al weer om 09.00 uur uit de veren. Tijdens het ontbijt in de kantine, kletsen we nog wat na over de avond er voor en dan wordt het echt tijd om op te pakken en afscheid te nemen van iedereen. Als we om 12.00 uitgezwaaid worden, zijn we om 13.00 al weer in onze thuis haven. Onderweg maar enkele druppels gehad, maar niet noemenswaardig. Nadat we onze spullen uitgepakt hebben en een wasmachine hebben aangezet, maken we melding van onze thuiskomst. Na drie weken vakantie moeten we natuurlijk wel d nodige boodschappen doen. Niet om te koken, want we gaan ’s avonds naar restaurant “Gossiemijne”. Als we onze vakantie video hebben terug gekeken, is het alweer tijd om naar bed te gaan. We hebben een ontzettend leuke vakantie gehad en 5082 km gereden. Tevens hebben we de grens van de volgende landen overschreden:
- 1. België - 2. Duitsland - 3. Tsjechische Republiek - 4.Slowakijë -5. Hongarijë - 6. Slovenië -7. Oostenrijk -8. Liechtenstein - 9. Zwitserland - 10. Italië -11. Frankrijk - 12. Luxemburg. Niet slecht voor 3 weken. Op naar volgend jaar, maar dan gaan we eerst met het vliegtuig.