Molise

Vrijdag, 8-7-2022 koel, 24 graden, zwaar bewolkt en een stevige wind, 2.595 km

Het is vannacht gaan regenen, wat al voorspeld was. We hadden dus alles al in geladen. Terwijl de Italianen met een shirt en een vest aan lopen, vinden wij deze temperatuur echt heerlijk. Eindelijk 24 graden met een briesje. Na een ontbijtje op bed, de tanden gepoetst, de watertank gevuld, wc gelost en betaald, kunnen we weer op weg. Het vooruitzicht hier is erg slecht en daar willen we niet op wachten. Het plan is om naar Termoli te rijden, zo'n 150 km vanaf hier. We gaan de kronkelweg weer naar boven, zoals we gekomen zijn. Een erg mooi weggetje ook voor als we een keer hier zijn met onze nieuwe motoren. Als we over de zee uit kijken, dan wordt het erg donker en de wind steeds sterker. Een parkeer plekje bij Torre di Monte Pucci, een verlaten tactisch uitkijkpunt van weleer, geeft ons een prachtig uitzicht over de diverse blauwe kleuren die de natuur ons nu biedt. De zeer donkere lucht als achtergrond, met sluiers die vanuit de wolken naar beneden hangen en op de aarde alles doen nat worden. Een tornado op de woeste golven en als we de andere kant op kijken toch nog een stukje zon, die het strand aan de ander kant van de berg nog verlicht. Een prachtig schouwspel van wat moedertje natuur allemaal kan. Als het licht begint te druppelen rijden we weer verder. We volgen de kleine weggetjes zo dicht mogelijk aan het water en bij Rodi Garganico zetten we de bus langs de zee stil om nog wat te eten en een kop koffie te drinken. De zijdeur staat open en we vergapen ons aan wat er gebeurd boven het water het dondert en bliksemt en de golven slaan over de rotsen op de kant. De wind neemt nog meer toe en we zien het water op ons af komen. Vlug de deur dicht en net op tijd, want er komt een bak water over ons heen....... de auto's op de weg voor ons zijn bijna niet meer te zien door de hevige regenval en de ruitenwissers kunnen het niet bijhouden. Enkele auto's rijden met alarm lichten om herkenbaar te zijn. We keren en rijden terug de berg op van waar we gekomen zijn. Het water komt ons golvend tegemoet en we moeten uitkijken dat we niet in een gat rijden die we door de waterstand niet kunnen zien. Terug aan de kruising waar we naar beneden zijn gedraaid, gaan we rechts af. Weg van het natuur geweld. Als het enkele kilometers weer wat rustiger wordt, rijden we toch weer richting de kust. Bij Foce Varano wordt het wegdek wat beter en is het gestopt met regenen. We hebben veel geleerd van de onvoorspelbare natuur in IJsland en willen zeker niet nog een keer ruzie krijgen met Moedertje Aarde. Nu alles weer rustig is, gaat Carlos Santana aan en de volume knop open. We durven weer...... Via de kleine weggetjes komen we aan in Termoli en nemen de een plekje recht aan zee op Camper Park Rio Vivo. Geen sanitair, maar een prachtige locatie aan het water voor maar € 20,00 per nacht. Onze goedkoopste overnachtingsplek tot nu toe. We eten wat en nemen een toetje. Nu de hitte is gezakt kunnen onze koelkast en de koelbox het ook weer wat beter aan. Ze hebben het zwaaaar, net als wij. Hier kunnen we wel aan wennen.........