Umbrië

Dinsdag, 12-7-2022 warm, zwaar bewolkt, 29 graden, 2.987 km

Om 8.00 ben ik wakker, maar draai me toch nog even om voor een uurtje. Daarna is het koffie zetten, eeneitje koken en dan de achter deuren open om met een ontbijtje op bed over het natuurschoon uit te kijken. Heerlijk gewoon....... Als Sil alles een beetje opruimt, ga ik betalen bij de receptie en kijk wat er met de drone beelden gaat gebeuren. Deze moeten eerst bij de receptie aanwezig zijn. Dit gaat niet zomaar en na We-Transfer en het telefoon bestand geprobeerd te hebben, wordt dan toch geklaard via een app....... we krijgen hiervoor 15% korting en die hebben we dan toch mooi in de pocket. In plaats van € 49,50 per nacht, hebben we nu€ 41, 65 betaald. Na eieren en toetjes te hebben gehaald in de camping winkel, gaan we dan toch de weg naar beneden afdalen, alleen deze keer aan de andere kant van de berg. Dit is eigen terrein en heeft zeker geen tegenliggers. Onderaan zitten we direct op de goede weg richting het zuiden naar Spoleto. Hier gaat deze SS685 over naar de SS3, die we helemaal tot Foligno volgen. Vanaf hier zijn de laatste km 's tot Assisi gereden over de SS75. We rijden de stad voorbij om onder aan de berg bij Agriturismo Il Girasole Assisi een plekje te bemachtigen aan een groene strook gras die om de plaats heen loopt. We zijn erg vroeg en er staan al 4 ander camperaars. Hier is het beste sanitair van de hele vakantie en ook hebben ze een zwembad. Hier moet je dan wel weer € 3,00 voor betalen. We laten het been van Sil nog een middagje rusten en gaan morgen met de bus naar de historische stad die over ons heen kijkt. Zo meteen zelf koken en wat rusten. Ik drone nog wat en Sil leest haar E-reader.... Life is Good.

Woensdag, 13-7-2022, heet, onbewolkt, 35 graden, 3017 km

Om te voorkomen dat we het verslapen, hebben we de wekker om 07.30 uur gezet. We hebben daarom ook nog rustig de tijd om ons ding te doen. We nemen de bus om 09.05 uur naar het historisch centrum, waarvan we de kaartjes bij de camping hebben kunnen kopen. Assisi is een stad in de Italiaanse regio Umbrië met ongeveer 25.000 inwoners. De stad van de 13de-eeuwse heiligen Fransiscus en Clara van Assisi is een bekende bedevaartplaats, die ook door toeristen gewaardeerd wordt vanwege haar heuvelachtige, smalle straatjes en pittoreske winkeltjes. Assisi biedt een imposant uitzicht: de stad is gebouwd op de helling van een heuvel die links het dal van Spoleto overziet tot rechts Perugia op zo'n 15 kilometer afstand. Zij is bekend om haar warm-witte kleur en silhouet, gedomineerd door de basiliek en de burcht ('Rocca Maggiore') op de heuveltop, aan de voet van de groene, 1290 meter hoge Monte Subasio. Meteen als we de bus zijn uitgestapt, staan we al honderden jaren terug in de tijd. We zijn uitgestapt op het hoogste punt en kunnen dus zonder inspanning naar beneden lopen. Het is een prachtige stad en verveeld geen minuut. We zijnnog vroeg en hebben de mogelijkheid om nog menig foto te maken zonder de meute toeristen er op. We zoeken eerst een pharmaceutische winkel, om verzorgingsspullen te kopen voor de wonden aan Sil d'r been. Hierna gaan we eerst naar de Sint Fransiscus Basiliek, aangezien dat de grootste attractie is en er veel gelovigen op af komen. Dit blijkt ook als we bij de crypte staan en zien wat dit voor veel mensen betekent. Bij binnenkomst mag Sil de basiliek niet in, aangezien ze niet degelijk gekleed is, de hypocrieten. Ik haal wat kleedjes die ze om mag doen en de heilige Silvestrina mag toetreden. Deze kerk werd in de 13e eeuw gebouwd op het graf van de heilige Franciscus. Zij bestaat uit crypte, benedenkerk en bovenkerk. Tijdens de aardbeving van 1997 werden stadje en basiliek zwaar beschadigd, en zijn sindsdien gerestaureerd; de fresco's van o.a. Giotto di Bondone waren in zo'n 300.000 stukjes van de muren gevallen. De kerk werd in 2000 op de Werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst. We lopen naar boven, weer naar beneden, zitten op terrasjes en kijken naar mensen. Hebben een honderdtal foto's gemaakt, maar zo rond de klok van 16.00 uur willen we toch weer weg, we zijn er dan al ruim 6 uur. De bus gaat pas om 17.05 uur, dus dat wordt een stevige wandel bij deze temperatuur, maar wel gelukkig naar beneden. Het hellingsvlak is 10%....... Een 45 minuten later staan we voor de camping en maken de oven open, waar we straks in moeten slapen. Ik geef de over gebleven kaartjes terug aan de vrouw des huizes, in ruil voor een duik in het zwembad. De drone beelden deel ik met de zoon van de eigenaar, die hier zeer blij van wordt. Financieel worden wij hier niks beter van. Volgende keer beter. We hebben vandaag 12,25 kilometer gelopen, dus tijd voor rust in de benen. Na enkele spelletjes Triominos gaan we de luiken weer dicht doen. Tot morgen.

Donderdag, 14-7-2022 heet, 33 graden,onbewolkt, 35 graden

We hoeven vandaag niet ver. Het bezoek aan Perugia ligt op ons schema en dat is maar zo'n 20 km van hier vandaan. Het is een recht stuk van oost naar west en onderweg doen we nog even stevig inkopen, aangezien dat we een aanslag hebben gepleegd op de koelkast. Op de rondweg van Perugia rijden we op een file in en komt de brandweer ons voorbij. 100 Meter verder zijn er 3 auto's met elkaar in botsing gekomen en wij nemen de afslag direct, om vervolgens weer de oprit te nemen, omdat we het idee hebben dat we verkeerd zitten. We gaan dezelfde rondweg weer op en zien nog net dat een persoon op de brancard wordt gelegd. 3 km verderop gaan we er weer af om er achter te komen dat we verkeerd zitten en weer terug moeten. Het is maar 1 afslag, maar toch. We komen uit op Area Communale Piazzale del Bove,een grote camperplek, waar al een tiental campers staan. Enkele hiervan staan er al wel heel lang en zien er niet zo fris meer uit. Het werkt net als een gewone parkeerplaats met een betaal automaat en je kunt gewoon je stekker inpluggen. Als alles goed staat, gaan we met de bus naar het eindpunt Piazza Italia. Perugia wordt voor het eerst genoemd onder de naam Perusia als een van de twaalf steden van de statenbond van Etrurië, in het verslag van de oorlog van 310 v. Chr. Of 309 v.Chr. tussen de Etrusken en de Romeinen. Net als de meeste andere Etruskische steden is Perugia gebouwd als een arendsnest boven op een steile heuvel. De stad speelde een belangrijke rol in de opstand van 295 v.Chr., en werd met Vulsinii en Arretium (Arezzo) overwonnen, waarop zij het jaar erop vrede sloot. Onze 1e indruk is niet echt goed, maar we zullen zien. We hebben natuurlijk ook al veel van dergelijke historie mogen aanschouwen. We lopen de winkelstraatCorso Pietro Vannucci in en komen uit op Piazza IV Novembre. Hier staan diverse prachtige gebouwen, maar doordat het nu het jaarlijkse jazz festival is, staan er diverse podia in de stad en ontnemen het zicht. We lopen terug en nemen een city-tour, om ons zelf wat te ontlasten. Deze laat ons in een uurtje veel ander kanten van de stad zien, wat we lopend zeker niet hadden kunnen doen en ook wel erg interessant is. Hier blijkt wel weer dat religie en macht strijd vele oorlogen hebben gecreëerd. Bij terugkomst lopen we het gebouw van de Prefettura di Perugia aan de zijkant in en komen via een roltrap onder in de gewelven van de ommuurde stad. Het zijn dus niet alleen muren, maar ook “straten”, alleen dan ondergronds. Er zijn hier ook enkele winkeltjes en de dikke muren zorgen er voor dat de temperatuur heerlijk 18 graden is. Een welkome verrassing in deze stad. Op het einde komen we ergens in een wijk buiten het centrum en we moeten even kijken waar we zijn. We volgen de weg en zoeken naar de mini metro. Weer zo'n leuke bijkomstigheid die we niet hadden verwacht. Er loopt een traject van de wijken beneden aan de berg tot aan het centrum boven op de top. In 12 minuten in de spits en 14 minuten in de daluren bedient de ongeveer 4 kilometer lange lijn het oude centrum van Perugia, domineert de rest van de stad en daalt vervolgens af van 438 meter hoogte naar 277 meter richting het westen naar de nabijheid van het FS- station en de administratieve stad, en vervolgens het stadion. Drie secties zijn ondergronds, waaronder een doorgang van meer dan 300 meter tussen het Pincetto-eindpunt en het tweede Cupa-station. De bouw kostte uiteindelijk 95 miljoen euro, waarvan iets minder dan twee derde afkomstig was van de Italiaanse staat. We vergeten om uit te stappen en gaan dus weer een gedeelte mee naar boven, tot we bij het Centraal station uitkomen, waar het niet ver meer is naar onze camperplek. We staan midden in de zon en zetten eerst alles open om te koelen en gaan dan tortilla's maken om onze honger te stillen. Ons terras word het midden van de parking, aangezien we hier uit de hitte van de rode bol zitten. Ook vandaag hebben we weer goed door gestapt: 9,32 km. Na het eten en de afwas gaan we even heerlijk genieten van een terugblik op eerdere vakanties op de I-pad. Na enkele pintjes gooien we hem om en gaan morgen weer door.