Lombardije

Vrijdag, 24-6-2022 regenachtig, 19 graden, 318 km

Ik ben om 12.30 uur afgewerkt en haast me naar huis, waar Sil alles al heeft klaar gezet voor onze vakantie voor 2022. De kachel stopte deze week op de eerste 3 standen en vermoedelijk is de weerstand kapot. Ik had afgelopen maandag al een nieuwe besteld en deze is net binnen gekomen, dus die kunnen we ergens onderweg wel verwisselen. Kwestie van enkele minuten. Na de douche kunnen we vertrekken en om 13.02 uur rijden we van het woon erf af. Italie here we come.

We hebben besloten om niet de drukke route via Duitsland te nemen, aangezien we al jaren over de 61 richting de Buiene Allgeier zijn gereden aan de Oostenrijkse grens. Volgens google is dit ook nog eens de kortste route. Het gaat richting Maastricht, Luik, Aken en dan in België via de E42 naar het zuiden. Via deze veel rustigere weg, passeren we Verviers, Malmedy, Sankt-Vith, om er bij Bitburg af te gaan om te tanken. Terwijl ik de dure vloeistof in de tank laat lopen, is Sil een overnachtings plek aan het zoeken. Als dan de pomp afslaat is het wel even schrikken wat er te lezen staat. Voor € 135,00 hebben we 68 liter.........Dat is geen goed teken voor de volgende 4 weken. Ondertussen heeft Sil een camperplek gevonden in Saarburg. Het is een erg mooie camping aan de Saar en zeker niet te duur. Voor € 13,50 per nacht, moet je wel douche munten kopen voor € 1,50 per stuk. We gaan hier zeker nog eens terug komen met onze nieuw gekochte motoren. We doen verder niet veel meer, aangezien we best wel moe zijn. Morgen is er weer een dag.

Zaterdag, 25-6-2022 zonnig, 25 graden, 1.018 km

Ik word wakker om 07.50 uur en het is nog erg stil. Dit zijn we niet gewend als er toch nog zo'n 70 campers op het terrein staan. Om 9.00 uur rijden we de plaats af en nemen de 51 richting Saarbrucken. Bij Besseringen gaan we de snelweg op. De 8 leid ons tot aan Saarlouis en daar is de 269N die ons een kortere weg geeft tot aan de snelweg A4 naar Strasbourg. Vanaf hier wordt de A35 de leidsweg naar Basel, maar net voor Mulhouse krijgen we een omleiding i.v.m. een vertraging van een half uur. Aan de grens kopen we een vignet voor Zwitserland en we kunnen weer door. Het vakantie verkeer is nu enigszins aan het drukker worden. Je kunt nu al echt zien wie er weinig op de weg zitten. We rijden altijd op de cruise controle, maar ook nu merken we dat er veel mensen zijn die zien dat als ze ingehaald worden door een busje, dit echt niet kan en dan gas gaan bij geven........... erg irritant. We hobbelen zo verder over de A2 die dwars door het Alpen land kronkelt. Enkele kilometers voor de Gothard tunnel staat er een bericht boven de snelweg dat er een file van 5 km staat. Gelukkig was ons plan toch al om over de pass te gaan en nemen nu de parallel weg van de A2 bij Waitingen, de 2. Er zijn nog meer mensen met hetzelfde idee en we hobbelen achter elkaar de berg op. Als we op het hoogste punt staan is het 2106 meter en zo warm als het beneden was, kunnen we hier wel een vest gebruiken. Zoals normaal zijn de uitzichten formidabel en ik stuur dan ook de drone de lucht in als we aan de andere kant de berg weer af rijden. Sil kijkt mee en ondekt gelukkig nog een zweef vliegtuig en een Chesna in de lucht, zodat ik hier rekening mee kan houden. We gaan verder naar beneden en dan begint het te stinken naar verbrande remmen. We denken dat het onze voor ligger is, maar we stoppen toch voor de zekerheid even aan de kant van de weg. Hier blijkt dat alleen de rechtse remmen staan te roken..... Deze zitten er nog geen 1000 km op , dus da's balen. Bij het monteren was er iets niet goed met een plaatje, maar ik dacht dat aan te kunnen passen............. da's dus verkeerd gedacht. We wachten tot het afgekoeld is en gaan dan weer rustig verder. We passeren de grens bij Como en zoeken een plekje om te tanken, want hier zou ie goedkoper moeten zijn. Bij Grandate gaan we van de weg af en sturen het terrein van de onbemande pomp op. Er staan 3 motorrijders te klooien met de pomp en vragen aan mij of ik ze wil helpen. Ze hebben voor € 15,00 getankt, maar met een tegoed van € 35,00. Of ik die € 20,00 euro wil tanken en hen dan dit geld geven. Ik probeer de pomp, maar helaas dit gaat niet. Ik begin zelf met het vullen van onze tank en tot mijn verbazing stopt die bij € 98,00 en is nog niet vol............. Ik stop wederom de plastic kaart in de machine en begin weer het vloeibare goud te vullen. Slik......... totaal voor€ 144,00 getankt...... Gelukkig heeft ons busje een gemiddeld verbruik van 1:11 en dat is erg goed. We hebben wel de duurdere versie genomen om te kijken of dit verschil maakt. Dit is wel € 6,60 meer per tank beurt, maar zou de bus zuiniger moeten maken. We gaan het zien. Vanaf hier brengt de A9 ons naar de ring van Milaan en daar zorgt de Garmin dat we bij de Via Pescara terecht komen. We overnachten bij Podere Ronchetto Agricampeggio. Het is zeker geen luxe hotel, maar wel de camperplek die het ideaalst bij Milaan ligt. De voorzieningen zijn voor ons ok en we krijgen ook nog het beste plekje van de camping. We staan met de rug tegen de buitenkant van de boerderij en dat betekent dat we 's avonds de zon kwijt zijn en kunnen afkoelen. De plug gaat in het stopcontact en na goedkeuring van de eigenaar, stuur ik de drone de lucht in voor een overzicht van boven. Wel moet ik hem van alles een copy geven; deal. We hebben 700 km gereden en kunnen wel een pintje gebruiken. We hebben niet veel gehad vandaag en Sil duikt de keuken in voor een recept van Hello Fresh. Het is een geslaagde maaltijd en we genieten nog na tijdens een zwoele avond.

Zondag, 26-6-2022 heet, 34 graden, wolkenloos

Vandaag gaan we naar Milaan. Het is 07.50 uur als ik wakker word en het zonnetje al ruim aanwezig is. We hebben gisteren bij de eigenaar dagkaarten gekocht om naar de stad te gaan. Enkel is het met de tram € 4,00 p.p. en een dagkaart kost € 7,00 voor al het openbaar vervoer wat er in en om de stad is. Da's niet zo'n moeilijke keuze. We moeten naar de hoofdweg lopen, wat een kleine kilometer is en dan lijn 3 of 15 hebben naar de stad, om vervolgens over te stappen in de metro. We komen als eerste terecht bij Castello Sforzesco. Een kasteel van rode baksteen uit de 15e eeuw. Bij de fontein aan de hoofd ingang nemen we een echt Italiaans ijsje en kunnen dan naar binnen. Het ziet er zeer goed uit en er is gelukkig geen massa toerisme. Bij het kasteel is een groot park waar we ook doorheen wilde, maar daar is een muziek festival aan de gang met allemaal van oenga boenga muziek. Niet onze stijl, dus keren we daar onze rug maar naartoe. We gaan lopend verder de stad in en komen in Via Dante terecht. Dit is een voetgangers gebied met allemaal winkeltjes en restaurants. Sil wil een winkel in om een jurkje te bekijken en ik ga dan aan de overkant een tafeltje bezetten bij cafê De Ville. We nuttigen 2 ijsthee en 2 salades, om daarna onze weg weer te vervolgen. Als ik vraag wat we af moesten rekenen schrik er van dat het € 45,00 was............!!!!!!!!!!!! Die € 2,00 fooi had ik ook wel achterwege kunnen laten. We gaan niet terug en nemen genoegen met het feit dat het wel heel erg lekker was. Gelukkig vond Sil het jurkje in de winkel ook al te duur. We moeten wel rekening gaan houden met het feit dat Italië geen goedkoop land is. We komen uit bij de immense kathedraal van Milaan. En wat denk je ….. hebben ze het halve plein volgebouwd met tribunes. Er staat niemand op, maar is wel een blokkade voor onze foto's. We lopen wat rond en gaan niet in de lange rij staan voor de entree van de Dom. Die zullen we in Rome wel meer gaan zien en ik denk ook mooier. Haaks op het plein is het Galleria Vittorio Emanuele. Een winkelstraat met de aller duurste prulzooi van onder andere Gucci en Louis Vuitton. Het is er erg druk, wat vooral komt door de architectuur van dit gebouw. Het mag er echt wel wezen en je kijkt dan ook voornamelijk naar boven. Aan het einde is het Piazza della Scala. Hier staat onder andere het standbeeld van Leonardo da Vinci, is het Palazzo Marino, Comune di Milano en het Palazzo Brentani. We lopen via een omweg terug naar het Piazza del Duomo en nemen de metro naar City Life. Dit moet het grootste autoloze gebied zijn van Italië. Bij aankomst zien we 3 hele grote slanke wolkenkrabbers en eromheen appartementen gebouwen voor mensen van een ander stand. We hebben bij een makelaars etalage een prijskaartje van € 980.000,00 gezien. Het ziet er wel erg mooi uit en heeft het uiterlijk van een boot. De City Life heeft ook een soort van winkel centrum, waar ook hier weer extravagante winkeltjes zijn, zoals een Porsche Shop, waar er 2 van in de etalage staan. En als Sil een winkeltje uit komt zonder iets gekocht te hebben, komt dit door dat ze een gebreid vestje heeft staan te bekijken voor € 360,00. We zijn de hitte beu en ook het extravagante wereldje van Milaan en gaan terug naar de camping. Hier komen we in gesprek met een echtpaar uit Slovenië met hun 3 dochters. In hun zelfgebouwde Fiat Ducato camper bus, slapen ze dus met 5 personen. We nemen ook een kijkje en het ziet er allemaal erg goed uit. We lullen elkaar de oren van de kop, maar om 00.30 uur gaan we dan toch echt naar ons mandje. Morgen is er weer een dag. 11,9 km gelopen