2018. Rovaniemi; Finland

Rovanimie, Finland.

Reeds enkele jaren hebben we Lapland in de winter op ons verlanglijstje gehad. De hoge prijzen hebben ons jaren tegengehouden, maar nu gaat het dan toch echt gebeuren.
Ik moest iets verzinnen als verrassing op de 50e verjaardag van Sil. Wij doen niet aan cadeautjes voor onze verjaardagen maar 1 keer per 10 jaar doen we iets speciaals. Toen ik 40 werd was het parachute springen en toen Sil 40 werd, zijn we met een luchtballon over de Oostenrijkse Alpen gevaren. Omdat ik alles zelf uit zoek en rechtstreeks boek, wordt het ineens allemaal betaalbaar.
Je moet er wel vroeg mee beginnen. De vlucht is een grote kosten post. Als ik een week van tevoren zou boeken, koste me dit € 1.848,00. Maar ik heb 8 maanden van tevoren geboekt en dat werd nu € 648,00.
Vertrek vanaf vliegveld Düsseldorf, met een tussenstop in Helsinki. Hier moeten we maar liefst 5,5 uur wachten op onze aansluiting naar Rovanimie. Er vliegt maar 1 keer per dag een vliegtuig van Helsinki naar het noorden. Er zijn zelfs nog goedkopere vluchten, maar dan is de reistijd wel erg lang aan het worden. Ik heb gezocht naar een accommodatie voor deze 4 dagen en ben uitgekomen bij B & B Casa Artica. Dit is een huisje voor 4 personen met open haard en sauna. Een hotel vond ik geen optie, aangezien de avonden dan saai zouden zijn. De open haard en sauna kunnen voor de koude avonden een mooie invulling zijn.
Hotel Aakenus ligt aan het eind van de straat en daar kunnen we ontbijten en eventueel dineren. De mogelijkheid om het zelf te doen is aanwezig, maar gemak dient de mens.
We hebben een rustig programma voor de aankomende 4 dagen, zodat we ook nog kunnen relaxen. Voor alle evenementen geld dat ze zeker niet goedkoop zijn. Op de officiële website van Rovanimie, kun je alles en iedereen terug vinden die iets met toerisme te maken heeft: http://www.visitrovaniemi.fi/
Zaterdag slapen we uit, aangezien we gisteravond laat zijn aangekomen. ’s Middags hebben we een husky safari op de planning staan. De keuze is gevallen op Bearhill Husky, waar we een rit van zo’n 3 uur hebben, 4,5 inclusief transfers. Deze middag plezier kun je boeken voor € 159,00 per persoon. Genaamd “Call of the wild”. Je wordt dan gehaald en gebracht. Ook zorgen ze voor thermaal pakken en snowboots. Hier wordt goed aandacht besteed aan de honden en die komen dan ook op de 1e plaats. Na een instructie van zo’n 15 minuten, gaan we naar de honden toe. We krijgen allemaal een slee met 5 honden toegewezen en kunnen dan op pad. We gaan over smalle paden door de wildernis, totdat we bij een grote vlakte uitkomen. Dit blijkt een groot bevroren meer te zijn, Sinettajarvi genaamd. Dit is echt machtig mooi. Soms moeten we bij een heuvel de honden helpen door mee te steppen. Met al die kleding aan, krijgen we het er wel vlug heet van. We zijn een hele tijd weggeweest en hebben diverse kilometers afgelegd. Bij terugkomst krijgen de honden te eten en kunnen de berijders de honden de nodige aandacht geven, waar ze echt op zitten te wachten. Tijdens een of twee verwarmende drankjes kunnen er nog vragen gesteld worden en nemen we de rit nog eens door. Hierna worden we weer door de transfer terug gebracht. Dit was een hele leuke ervaring en zeker aan te bevelen bij Bear Hill.
Zondag staat er een sneeuwscooter rit gepland met “Lapland Welcome”. Van onze accommodatie naar het centrum van de stad is een mooie wandeling en we hebben het weer ook nog mee. Als we aankomen zijn we zelfs aan de vroege kant. We zijn met een groep van totaal 6 personen en onze gids Robin neemt ons mee naar de plek waar de scooters geparkeerd staan. Dit is 10 km buiten de stad, tegenover het dorp van de kerstman. We hebben niet allemaal hetzelfde arrangement gekozen, maar halverwege gaan wij met de gids alleen verder. Onze groep bestaat uit 2 vrouwen, een Turks echtpaar, wijzelf en onze gids natuurlijk. Ook hier krijgen we een korte instructie hoe de sneeuw scooter behandeld dient te worden. Dit is niet zo heel moeilijk en we zijn dan ook vlug op pad. We volgen een pad die zo breeds is als een weg met 2 rijbanen. Aan de sneeuw te voelen, is dit een veel gebruikte route. De sneeuw is keihard, net geen ijs. We volgen onze gids zo’n 15 km gedwee, totdat we aan een doorgaande weg komen die we voorzichtig over steken. Dan komen we, net als gisteren aan een hele grote vlakte. Dit blijkt het Norvajärvi meer te zijn. Ook dit meer is helemaal dicht gevroren en we rijden over een door de politie afgezette baan naar de overkant. Dit is helemaal geweldig. Met de zon in onze rug is dit een gigantisch uitzicht over de wildernis van Lapland. We wisselen tussen door van bestuurder, zodat iedereen de kans krijgt om dit zelf te ervaren en om op de foto’s te komen. Rond de klok van 12.30 uur wordt het tijd om iets te gaan eten. We stoppen bij een grote tipi en een andere groep sluit ook bij ons aan. De 16 personen passen allemaal in de tent en kunnen we ons warmen aan het kampvuur wat er is aangestoken. We krijgen de keus tussen hete chocolade of thee. Om te eten gaan we zelf worsten bakken boven het kampvuur. Ze hebben ook gezorgd voor nog meer vlees op een BBQ rooster. Na deze provisorische lunch, gaan wij verder met onze gids en nemen afscheid van de rest. We kruisen via een tunneltje de E75 en gaan in een vlugger tempo richting Alaselkä. Ook hier weer bevroren meren, maar het blijft prachtig om te zien. We gaan hier nog wel een stuk in de losse sneeuw rijden en dan voel je het verschil goed. Ook voor ons is het na enkele uren gedaan en komen we aan het einde van deze avontuurlijke middag.
’s Avonds liggen we na een sauna vroeg in bed, ook omdat we last hebben van griep verschijnselen. Dit is al enige dagen en we willen hier vlug vanaf.
Maandag hebben we een volle dag met leuke dingen. We lopen naar hotel Aakenus, alwaar we worden opgepikt door de mensen van “Lapland Welcome”. We gaan wederom naar hun kantoor om ons te verpakken in hun winter kledij. Daarna rijden we via besneeuwde wegen naar het Sierijärvi meer. Ook dit is dicht gevroren. Aan dit meer ligt SieriPoro Safaris, een rendieren farm. We kijken eerst even naar de jonge rendieren, terwijl de sleeën worden klaargezet. Dan stappen we in en worden bedekt door 2 dekens. We hebben vandaag wederom het weer mee en het zonnetje straalt dan ook als een bezetene. Het gaat erg rustig en we kunnen dan ook alles op ons gemak bekijken. We doen onze ronde en na een uurtje zijn we weer terug op de farm. Hier gaan we een blokhut binnen en maken een kampvuur voor een warme kop thee en iets te eten. We babbelen nog over het e.e.a. met onze gids en gastvrouw. En dan is het weer tijd om terug naar de bewoonde wereld te gaan. We worden afgezet in het centrum van Rovanimie, zodat we daar door de diverse winkeltjes kunnen gaan neuzen. Dit houden we goed vol en tegen het eind van de middag gaan we uit eten bij Scandic. We vullen onze buiken met een Peper en zalm steak en nemen een rood wijntje en een pilsje om het weg te spoelen. De prijzen zijn zeker niet wat we gewend zijn, maar je kan jezelf maar verwennen. Het wordt al donker en we lopen terug naar ons huisje, waar we opgehaald gaan worden door de gids van “Wild about Lapland”. Ze rijd me ons naar Olkkajärven Venesatama. Dit is een rustplaats voor automobilisten langs de E75. Het is ongeveer 25 km rijden en we zijn er dan ook zo. Er is niemand en we zien ook meteen de aanwezigheid van het noorderlicht. We gaan meteen foto’s proberen te maken, maar zonder een driepoot valt dit niet mee. We blijven het gewoon proberen. Na een half uurtje komen de eerste bussen met toeristen aangereden en stromen vervolgens leeg met Chinezen. De aurora blijft 2,5 uur aanwezig, wat erg lang is. Dit komt doordat het erg koud is. Hierdoor gaan de wolken hoger in de lucht zweven. De temperatuur is nu -26 graden. We gaan dan ook hier een kampvuurtje maken om onszelf op te warmen en het water voor de thee. Als het vuurtje aan is, komen ook de Chinezen zich opwarmen aan de oranje vlammen. Daardoor wordt het erg druk in de overkapping en besluiten we dat als we alles op hebben, we verder gaan naar een ander plekje. Onze Sloveense gids brengt ons 5 km verderop naar een verzorgingsplaats Vikaköngäs genaamd. Het viel ons al op dat nagenoeg alle gidsen hier niet uit Finland komen. Ze vertelt ons dat dit komt doordat de Finnen deze slecht betaalde banen niet willen. Wij hebben al een Duitser, een Zwitser, een Schot en nu dus een Sloveense gids mee gemaakt. Op onze nieuwe bestemming is het erg donker en er staan bijna geen auto’s. ze hebben hier diverse beschutting plekken gemaakt en in het midden een plek om een kampvuur te maken. Als we weer bezig zijn om een vuurtje aan te leggen , komen er 4 mannen aan gelopen. Ze komen ook naar het noorderlicht kijken, maar zijn dus al te laat. Het zijn Arabieren en komen uit Dubai. We raken aan de praat en warmen ons 1,5 uur aan het vuur. Dan wordt het toch echt weer tijd om terug te gaan naar ons huisje in Rovanimie. De temperatuur begint ons nu toch ook wel parten te spelen, want onze voeten voelen koud aan. We rijden terug en bij aankomst duiken we nog lekker de sauna in om eens goed op te warmen.
Dinsdag is al weer onze laatste dag in Lapland. We gaan vandaag met de bus naar het dorp van de kerstman. Lijn 8 moet ons er in een minuutje of 15 naar toe kunnen brengen. We lopen wederom naar het centrum, maar we zijn aan de vroege kant. Na een half uurtje wachten, komt de bus dan toch aan gereden en kunnen we lekker binnen in de warmte. Het is ongeveer een kilometer of 8 en daar zijn we dan ook vrij vlug. Als we uitstappen lopen we meteen bij de info balie binnen, waar ook de poolcirkel uitgebreid naar voren is gebracht. Wel lekker makkelijk bij de ingang, aangezien iedereen hiervan foto’s staat te maken. De meeste gebouwen zijn gevuld met winkeltjes en het is dan ook een grote aaneenschakeling van commercie. Het eerste uur is dus gewoon winkeltje in, winkeltje uit. De meeste verkopen dan ook nog dezelfde spullen. Natuurlijk zijn er de diverse restaurants / eetgelegenheden en kun je buiten de sneeuwscooter, de rendierslee en huskyslee berijden. Dit is allemaal wel in een kleinere versie als dat je dit buiten het dorp gaat doen. Er is ook nog “Snowman world” waar de kinderen wel aan hun trekken komen. Voor de volwassenen is er het Igloo Hotel, de Icebar en het Ice restaurant. Natuurlijk mag je de kerstman zelf niet vergeten, want daar moet je geweest zijn. Dat betekent dan wel achter aansluiten in de rij. Er wordt een filmpje opgenomen en 2 foto’s gemaakt. Hij spreekt je ook aan in je eigen taal, wat wel apart is. Bij het betalen van € 30,00 voor de foto’s of € 40,00 incl. het filmpje, mag je deze thuis zelf downloaden vanaf internet. Big business dus. Blijft een feit dat als je in Rovanimie bent, je wel bij de kerstman moet zijn geweest. Voordat we terug gaan naar ons huisje, posten we nog wel even onze kerstkaarten voor 2018. Deze kun je hier schrijven en worden dan in december verstuurd. Wel leuk. Om 17.00 uur gaat alles sluiten en de laatste bus gaat om 18.00 uur naar Rovanimie. We nemen lijn 8 weer terug naar het centrum en lopen van daar af weer terug naar ons warme hutje. We hebben al gegeten en kunnen dus na onze dagelijkse sauna rustig onder de wol duiken, aangezien de griep nog steeds heerst.
Woensdag slapen we eerst eens rustig uit en nemen dan een karig ontbijtje. Nadat we afscheid hebben genomen van de gastvrouw, worden we naar het vliegveld gebracht. Hier duurt het wat langer, aangezien onze vlucht vertraging heeft opgelopen. Verder gaat de reis voorspoedig en liggen we ’s avonds weer veilig in ons eigen bedje.
Lapland in de winter is zeer aan te bevelen. De natuur is er prachtig en de rest is een hele belevenis. Zelf regelen is makkelijk te doen, je moet er even wat tijd in steken, maar dan hou je ook wel wat geld over. Wij hebben er in ieder geval van genoten.