2017, Frankrijk
Blijf op de hoogte en volg Rob en Sil
19 Juli 2017 | Frankrijk, Bordeaux
Vakantie 2017 Frankrijk
Zaterdag, 10 juni
We laten het wekkertje afgaan om 8.00 uur: VAKANTIE !!!
Normaal is het koffie drinken en wegwezen, maar vandaag loopt het, net als het eerste ½ jaar van 2017, wat anders.
We moeten alles nog pakken en de boodschappen nog doen. We gaan ook nog even naar schoonvaders, die in verzorgingshuis “De Watersteeg” zit. Rond 11.30 uur zij we zover. We gaan naar Frankrijk. Het is mooi weer en het schiet goed op. De normale route Eindhoven, Antwerpen, Gent, Lille, voert over de E17 en verandert daar in E15 tot aan Parijs. De route door Parijs, gaat niet snel, maar we hebben in ieder geval geen file. Waarschijnlijk scheelt het dat we niet over de Periferique hoeven. Het is ongeveer 17.00 uur als we bij Huttopia Versailles aankomen. We nemen een plaatsje voor 2 nachten en zetten onze camper op een mooi plekje op een “trappen plateau”. De ruimtes zijn net groot genoeg, maar je staat er in een bosrijke omgeving. Omdat we in het voorseizoen zitten, is het ook niet zo duur. Voor € 42,60 voor 2 nachten valt dit niet tegen bij deze grote trek pleister. In het hoogseizoen is dit € 51,00 per nacht. We merken dat we door al de stress van de laatste tijd kei kapot zijn. We drinken wat pilsjes en diverse wijntjes, bakken een hamburger en liggen er om 21.30 uur al in. Met mijn rug gaat het boven verwachting gelukkig al veel beter. Hopelijk zijn we morgen wat fitter.
504 km
Zondag, 11 juni
We hebben de klok mooi rond geslapen, maar zijn nog lang niet uitgerust. Na het ontbijt, halen we de fietsen van de drager en fietsen we de stad in op zoek naar het kasteel van Versailles. Dit is niet moeilijk te vinden: straat van de camping uitrijden en dan links af. 3 km recht door en dan ben je er. Het is zo’n 26 graden en het zonnetje doet heel erg z’n best. Het mag dan niet het seizoen zijn, maar het is alsnog ontzettend druk. We moeten door een tentje waar de beveiliging iedereen controleert en er lopen ook militairen met mitrailleurs klaar om te schieten. Het is geen leuk gezicht, maar dit komen we deze vakantie wel vaker tegen. Frankrijk is alert. Achter het grote hek staat een rij van 3 uur om het paleis te bezichtigen, daar gaan wij dus niet in aansluiten. We lopen langs het gebouw en gaan naar de tuinen achter het paleis. Ook hier moet je een kaartje kopen voordat je dit gedeelte kunt betreden. Het is enorm en je kunt er zelfs voor € 34,00 per uur, golf karren huren om er mee rond te rijden. Ook hier een rij, waar we in eerste instantie in aansluiten, maar dit duurt ook te lang. We nemen het neptreintje wel. Ook hier moet je uiteraard voor betalen. Dit is niet zo erg, maar wel als het tegenvalt. We dachten door de tuinen gereden te worden, maar we gaan een poort door en gaan langs het terrein door een openbaar straatje naar een eind stationnetje. Hier kun je er uit en mag je tegen betaling het buitenhuisje bekijken………. Dit geeft wel een bijsmaak. We lopen weer richting de tuinen. Het achterste gedeelte blijkt een heel groot openbaar park te zijn waar je zo in kunt. Hier kun je ook roeiboten of een water fiets huren. Er zijn diverse restaurant, cafés en er zijn veel Fransen die een picknick plaatsje hebben gevonden. Door het mooie weer, is het ook hier erg druk en we kunnen nog maar net een plaatsje bemachtigen op het buiten terras van het restaurant. We bestellen 2 halve liters voor € 15,00…………. da’s mooi geld. We worden hier niet zat. We lopen naar de poort om de eigenlijke tuin in te gaan. Na het tonen van onze kaartjes, mogen we door. Het is een mooi park, maar we treffen wel een gedeelte in de steigers en er zijn niet zoveel bloemen als dat er bij Schonbrunn, Sissi, in Wenen was. Als we genoeg gezien hebben, fietsen we weer terug naar de camping en gaan iets eten voor in het restaurant. Terug bij ons busje worden de ogen moe en na het lezen van een boek en sluiten we de luiken weer.
Maandag 12 juni
De dag begint bewolkt met de zon die er voor zorgt dat het toch 25 graden wordt. We zijn weer vroeg wakker en na ons ontbijtje met jus d’orange en een eitje gaan we weer op pad. We volgen de “route national” die goed opschiet en we ook nog iets van het land te zien krijgen, behalve auto snelwegen. Na Chartres volgt Chateaudun en Vendome, die alle langs de N10 liggen en die naar Tours voert. We komen net voorbij Tours aan de grens van Parc Naturel regional Loir-Anjou-Touraine. We zijn door onze ongeregelde start diverse dingen vergeten, waaronder mijn roekriem. We belanden bij een hele grote L’eclercq en vinden ook in deze winkel hal een winkel met lederwaren. Ook een nieuwe portemonnee nemen we mee de winkel uit. In het plaatsje Rille ligt wederom een Huttopia camping, de vorige is ons goed bevallen. Het is hier erg rustig en we zien dan ook maar enkele gasten die aanwezig zijn op de camping. Natuurlijk wel Hollanders. We hebben onderweg al inkopen gedaan, zodat we vanavond lekker kunnen kokerellen. We brengen de dag verder door met lezen, hangen, een spelletje en dan weer tevreden ons nestje in.
758 km
Dinsdag 13 juni
Als we uitgeslapen zijn en ons ontbijtje achter de kiezen hebben, komen we er achter dat we de verkeerde kaarten in onze navigatie hebben zitten. Groot-Brittanië zit er nog in i.p.v. Frankrijk………….. ook al vergeten. Ik bel naar Way-Point in Vessem om informatie, maar de verbinding is zo slecht dat die zelfs weg valt. We gaan toch fietsen en we nemen een route bij de receptie op de camping mee. Route 27 is ongeveer 36 km lang en heerlijk om te fietsen. Geen extreme hoogte verschillen en lekker rustig. We stoppen alleen nog bij Chateau de Gizeux, maar dat is echt de moeite niet waard. We genieten van de rust en de elektrische fietsen, wat een goede aankoop hebben we daar mee gedaan. Om half vier zijn we weer terug op de camping en gaan we nog even een paar baantjes trekken in het zwembad, wat uitkijkt over Lac de Rille. Een bladzijde lezen maakt het relaxen weer compleet. Als het bij het meer wat begint te waaien wordt het wel fris en gaan we weer terug naar ons busje, waar we verder relaxen. Na een lekkere douche ga ik voor de inwendige mens zorgen en kan Sil het dagboek bij werken. Later op de avond begint het iets te druppelen en gaan we voor de zekerheid maar binnen zitten om een kaartje te leggen. We kunnen deze dag weer tevreden afsluiten.
Woensdag 14 juni
We wilden vandaag naar Saumur om daar weer een Huttopia te nemen, maar dit loopt een beetje slecht met onze planning voor het weekend. Saumur is maar 40 km verder en in het weekend willen we naar Puy-du-Fou. Dit is een park zonder echte attracties, maar met realistische voorstellingen uit de oudheid. Een speciale uitvoering is er alleen op de zaterdag avond en die willen we ook zien. Daarom besluiten we dat we door rijden naar een camping in de buurt van St-Laurant-sur-Sevre. Via erg kleine weggetjes zien we de mooiste plekjes in het Loire gebied. Het is heerlijk weer en de temperatuurmeter komt tot zo’n 28 graden. Onderweg stoppen we wederom voor een bezoek aan L’eclerq om de voorruit te reinigen, aangezien er enkele vogels er voor gezorgd hebben dat ons uitzicht belemmerd wordt. We kunnen dan meteen tanken en inkopen doen. we hobbelen weer verder door de Franse heuvels en vinden een mooi plekje voor onze camper op camping Le Rouge Gorge. We mogen zelf onze stek uitzoeken en we denken dan ook de beste te hebben met genoeg zon en schaduw. Ze hebben hier ook een overdekt zwembad en dat maakt het compleet. Ook hier is het gelukkig niet zo druk, doordat we in het voor seizoen zitten. Maar er zijn wel veel gasten die ook een bezoek gaan brengen aan Puy-du-Fou. Ze hebben hier ook wifi ter beschikking en ik ga eens proberen om mijn kaart te wisselen op de fiets navigatie, terwijl Sil weer in haar boek duikt. Met hulp van Way-point in Nederland, lukt me dit uiteindelijk ook nog. Dan kunnen we weer lekker wat baantjes gaan trekken in het zwembad en rusten in de aanwezige spa. Als we zo lekker liggen te weken in het water, roept de eigenaar om eens in de lucht te kijken. Daar is de Franse luchtmacht aan het oefenen voor de luchtshow die ze a.s. weekend gaan geven i.v.m. het 40 jarig bestaan van Puy-du-Fou. Dat is dus een extraatje waar we niet op gegokt hadden. Na het zwemmen gaat de BBQ aan en spelen nog een spelletje Triominos voordat we gaan slapen.
889 km
Donderdag, 15 juni
Als we uitgeslapen zijn, staat de zon al lang aan de hemel en verwarmd de aarde tot aan de 28 graden. We gaan vandaag met de fiets naar Puy-du-Fou om e.e.a. uit te zoeken, want het 40 jarig jubileum schijnt bijzonder te worden. Het eerste stuk is lekker ontspannen, maar dan komen we op een weg uit waar het veel drukker is en geen fietspad aanwezig. De heuvels hier zijn ook veel steiler als in Rille en daarom is het maar goed dat we hulp in kunnen schakelen. Dit rijd niet echt lekker en Sil begint te morren om wil terug gaan. Mijn overreding kracht is groot genoeg om door te gaan en in Epesse eten we eerst een appel om de boel te overzien. Het is nu niet zo ver meer, dus kunnen we net zo goed doorrijden. We komen bij de achterkant uit en moeten nog een blokje om. Bij de ingang aangekomen, staan ook hier politie agenten met mitrailleurs in de aanslag. We moeten door een metaal detector om bij de kassa of info te komen. Ook worden de tassen gecontroleerd. Als ik een reservering voor zaterdag wil maken, lachen ze me nog net niet uit…… de speciale voorstelling was afgelopen november al uitverkocht……… er is plaats voor 14.000 mensen……. Nou dat weten we dan ook. Gelukkig zijn we vandaag al komen kijken, want nu kunnen we dus vrijdag al hier naartoe en het normale programma bekijken. Ook kunnen we dan net zo goed de camper op de camper plaats zetten, zodat we ’s avonds ook de vliegshow kunnen zien. Al bij al toch nog een geluk bij een ongeluk, anders hadden we hier zaterdag gestaan en was het waarschijnlijk ook veel drukker geweest. Ik heb Sil beloofd om een betere terug weg uit te zoeken, zonder verkeer en dat doe ik dan ook. Dit is lekker relaxed rijden en we zien onderweg veel pittoreske huisjes, waar we wel een bod op zouden willen doen. Terug op de camping hebben we toch nog een kleine 30 kilometer gefietst. We trekken weer enkele baantjes, drinken onze nodige pintjes en wijntjes en lezen ons boek. Aan het avond eten besteden we niet teveel aandacht: soep met brood en een blik knakworsten. We vullen de avond met Triominos.
Vrijdag, 16 juni
We eten een cracker en drinken een kop koffie, voordat we naar Puy-du Fou gaan. We zijn om 9.00 uur op de camperplaats en hebben zo een plekje gevonden. We hebben het geluk dat we vooraan staan, aangezien alleen de eerste 2 rijen stroom hebben. Zo kan onze koelkast de belangrijkste dingen koud houden. Er gaat ook nog een pendelbus, zodat we om 09.30 uur al aan de kassa staan. Alles bestaat uit voorstellingen van ongeveer 30 tot 40 minuten en er zijn ook diverse dingen te bekijken, zoals een rozen tuin, een dorp uit de 19e eeuw, een Viking dorp, enz. de voorstellingen zijn behoorlijk gedetailleerd uitgevoerd. In een verhaal van de Vikingen b.v. zie je een troep ossen voorbij lopen, een adelaar die een man op de rug aanvalt in het oorlog geweld en enkele honden die in een dorps tafereel mee spelen. Deze details duren maar 1 of 2 minuten, maar de dieren die er mee gemoeid zijn, moeten hiervoor wel getraind worden. Wij hebben 6 voorstellingen gezien, waaronder de Vikingen, De Ridders van de Tafelronde, Het Romeins Coloseum, Het Ridder tijdperk, De Musketiers en Le Grand Carillon. Het programma overlapt elkaar perfect. Het rare bij die Fransen is wel dat je na 15.00 uur niks warm meer kunt eten. Een verpakt broodje of salade gaat nog wel, maar daar betaal dan ook weer de hoofdprijs voor. Het was een hele leuke dag, maar wel een vermoeiende. We zijn om 18.00 uur terug bij de camperplaats en zijn blij dat we niet tot 23.30 uur bij de speciale voorstelling hadden moeten blijven. Blijkbaar doen de meeste mensen niet het normale en het speciale programma op 1 dag. De speciale voorstelling is met veel licht show en dat moet dus in het donker. Als toetje krijgen we ‘s avonds de vliegshow van de Franse luchtmacht en deze was voortreffelijk. Hij duurde ongeveer een halfuur en ze komen nog net niet achterste voren over vliegen. Met een gekleurde staart van rood, blauw en wit kunnen we ze goed volgen in de zonovergoten lucht. Als het gedaan is, snoepen we nog wat pinda’s en een worst en spoelen dit weg met een Hoegaarden en een rood wijntje. De dag was perfect.
897 km
Zaterdag, 17 juni
Op de camperplaats is het al vroeg een drukte van belang. Er zijn al genoeg mensen die voor 9 uur van de plaats weg willen zijn, dit i.v.m. de wacht rij voor het lossen van vuil water en de wc en het aanvullen van vers water. Wij doen op ons gemak, aangezien we hier toch niets mee van doen hebben. Ik sta om 8.30 uur op en ga broodjes halen. Maar de vroege vogels hebben natuurlijk ook al het brood gekocht. Er zijn alleen nog maar chocolade broodjes met 8 stuks in 1 verpakking…….. dus voor de hele dag. De zon staat al weer hoog aan de hemel te branden. Het wordt met de dag heter. Vandaag gaat het kwik naar de 29 graden. Door de warmte besluiten we om naar de zee te gaan en dat doen we door de binnen wegen te nemen. We volgen de bordjes naar Pouzauges, Chantonnay, Lucon en uiteindelijk naar La-Tranche-sur-Mer. De camping die we op het oog hadden, heeft geen zwembad en het is verder naar zee als verwacht. We nemen dus de camping 400 meter verderop. Op camping “Du Jard” komen we bij een gesloten receptie aan. We moeten nog 45 minuten wachten. Ondertussen gaan we het zwembad even controleren en lopen we het terrein op om een mooi plekje te zoeken. We vinden er een waar beschutting is vanuit het Oosten zodat we de hete zon niet ’s morgens al op de camper hebben staan. Bij terug komst staan er reeds meerdere mensen te wachten, waaronder een Belg. Als de deur open gaat, denkt hij dat ie de 1e is. Maar het Nederlands sprekende meisje komt als eerste bij mij. De Belg is behoorlijk op z’n teentjes gestapt en hij vindt dat hij toch echt voor mij moet gaan. Ik krijg een lijstje die ik in moet vullen en dan is hij toch nog aan de beurt. Hij gaat toxch nog even kijken naar de plek die hij aangewezen heeft gekregen. Ondertussen werk ik al mijn papieren af en krijg de plaats toe gewezen die we zelf uitgekozen hebben. Terwijl ik terug loop naar de camper en deze naar de slagboom rijd, is de Belg ook ingestapt en komt langs ons tegen het verkeer in rijden. Die slagboom is uiteraard gesloten en van binnen komen ze zeggen dat hij terug moet zetten en de goede rij richting moet nemen. Dus achter ons aansluiten. Met de caravan er achter begint hij "pissed" terug te zetten. Als wij onze camper al hebben staan, komt hij ook onze kant op en staat hij zelfs tegenover ons…….. Gelukkig hebben we verder geen hobbels meer op de weg gevonden. We gaan lekker zwemmen, lezen en een pintje drinken. ’s Avonds kijken we nog een stuk vakantie film terug van 2016. Wat was dat mooi en toch zo anders. Toch zijn we aan een relaxte vakantie toe en dit gaat tot nu toe zoals gepland. We duiken ook vandaag weer tevreden ons mandje in.
Zondag, 18 juni
Na een goede nacht en een lekker ontbijt, gaan we de spullen pakken om een dagje strand te doen. gepakt en gezakt lopen we aan, geen idee hoe ver dit zal zijn, maar we hebben vakantie, dus tijd genoeg. De zon staat hoog aan de hemel en het kwik stijgt tot de 31 graden. Het is toch verder als we dachten en eenmaal op het strand is het zand zo heet dat je er met je blote voeten niet op kunt lopen. We leggen onze handdoeken op het zand en zetten een parasol op tegen de wind die ons levend zand straalt. Dan op naar het zoute water. Het temperatuur verschil is erg groot en voor Sil zelfs koud. Na een half uurtje is ook Sil er door en ligt ze helemaal onder water. We hebben genoeg plaats en dobberen dan ook wat in de rondte. Terug op onze stek, blijft de parasol bijna niet staan en waaien de handdoeken steeds weg. We besluiten dan ook om teug gaan naar de camping, om daar in het zwembad verder te gaan. We brengen de dag verder door met zwemmen, lezen en een natje met hapje. Rond half acht gaan we wat eten bij het restaurantje voor an de camping. Dit wordt “fish and chips” en we spoelen het weg met een Desperado. Daarna nemen we nog vlug een duik in het lekkere koel water, voordat ze deze sluiten. Na een spelletje kaart en nog een stuk uit ons boek, is ook deze dag weer tot een goed einde gekomen.
Maandag, 19 juni
We staan vroeg op, want we willen gaan fietsen en het beloofd 33 graden te worden. We fietsen het dorp door en komen op hele mooie fietspaden terecht. Er staan ook bordjes met een fietsroute. Het is niet zoals onze knooppunt routes, maar je het is wel goed te doen. Op de boulevard bezoeken we diverse winkeltjes en kopen een brood voor vanavond. Als het echt te heet begint te worden, gaan we weer richting de camping. Sil heeft last van haar knie en daarom stoppen we ook nog even bij een “pharmacie” voor een knieband. Op de hoek is ook nog een camping winkel en onze wc vloeistof is op. Komt goed uit. Wederom is het de rest van de dag lezen en zwemmen. We eten ’s avonds een maaltijd salade, die we zelf maken en dan is ook deze dag relaxed ten einde gekomen.
Dinsdag, 20 juni
We gaan vandaag weer verder. Na het ontbijt zetten we koers richting Bordeaux. We rijden een mooie route en zien heel veel druiven velden. Dat belooft wat. Voordat we naar de stads camping gaan, eerst even boodschappen doen bij E’Leclerc. Het is een mooie camping en we mogen ook hier zelf een plaatsje uit zoeken. We staan om de hoek bij een groot expositie complex. Zoiets als de RAI. Ook op de camping is daardoor veel bedrijvigheid te merken. Het is nu 34 graden en we duiken vlug het zwembad in. We brengen veel tijd door aan het water en we zijn ook niet de enige. ’s Avonds eten we in het restaurant van de camping. De manager heeft een veel te groot ego en vind “gewone” klanten maar zozo. Hij neemt onze bestelling dan ook maar half op en dat resulteert er dan ook in dat Sil moet wachten, terwijl ik nog geen toetje heb. Voordat dit iemand in de gaten heeft, is er wel een kwartier voorbij. Het toetje is warm en Sil gaat alvast eten, terwijl ik nog wat langer wacht, omdat het dus ook nog eens opgewarmd moet worden. Als we dan uiteindelijk alles op hebben en willen betalen, moeten we hier ook nog eens gaan staan te wachten, omdat dezelfde manager lekker staat te babbelen met wat helikopter piloten. Jammer, het zag er zo goed uit. Terug op ons plekkie spelen we nog een spelletje kaarten en gaan dan weer naar bed.
Woensdag, 21 juni
We staan om 7 uur op omdat het vandaag erg heet beloofd te worden. We fietsen vandaag Bordeaux in en vanaf onze camping is dat goed te doen. de fietspaden naar de stad zijn ruim en de route is goed aangegeven. We moeten om het meer heen fietsen en dan is het èèn rechte weg die naar de Garonne leid. Totaal ongeveer 6,5 km.
De Garonne is de grootste rivier van Zuidwest-Frankrijk. Zij ontspringt in de Spaanse Pyreneeën en stroomt nabij Bagneres Frankrijk binnen. Via Saint-Gaudens bereikt ze Toulouse.
De Garonne die nog onbevaarbaar is, wordt ten behoeve van de scheepvaart van hier tot Castets-en-Dorthe via het Canal dat parallel loopt aan de rivier verbonden met Bordeaux. Via het Canal is er een verbinding met de Middellandse Zee. Vanaf Bordeaux, dat een grote haven heeft, is de Garonne ook bevaarbaar voor zeeschepen. Even voorbij Bordeaux, bij de Bec-dÁmbes, vloeit de Garonne samen met de Dordogne om het estuarum van de Gironde te vormen. Deze bijna 100 km lange en tot 10 km brede trechtermonding mondt bij Royan uit in de Atlantische Oceaan.
We fietsen langs de rivier en komen aan de Place de la Bourse. Hier zijn ze een podium en tribune aan het bouwen, dus da’s jammer. Verder fietsen we langs de meeste bezienswaardigheden van deze stad.
-Place de La Bourse. Dit plein wordt ook wel als het symbool voor de welvaart van de stad gezien. In de loop van de jaren heeft het plein meerdere namen gehad. Zo heette het na de aanleg in 1749 Place Royale en tijdens de revolutie Place de la Liberte gevolgd door opnieuw Place Royale. Sinds 1848 draagt het de naam Place de la Bourse. Aan dit plein vind je onder andere het prachtige fontein ‘Fontaine des Trois Grâces’, het Nationaal Museum van de Douane, het beursgebouw en een luxe hotel.
-De Porte Cailhau dateert uit de 15e eeuw. De naam Cailhau verwijst naar de kiezelstenen (cailloux) die de Gironde hier afzetten en die gebruikt werden als ballast voor schepen. Het bouwwerk deed dienst als stadspoort en als triomfboog ter ere van de overwinning van Karel VIII in Fornovo. In de toren kan je een tentoonstelling over de geschiedenis van Bordeaux bezoeken, deze is zeker de moeite waard.
-Citadel van Blaye. Dit fort werd in de 17e eeuw gebouwd door de belangrijkste militaire ingenieur Sebastien Le Prestre de Vauban. Het werd geplaatst om de stad te beschermen tegen aanvallen. Om de gevaren nog meer te beperken besloot hij om er nog twee vestingen bij te bouwen. Fort Pate werd op een eiland geplaatst waarvandaan men goed zicht had op Fort Blaye en en aan de overkant Fort Medoc. Dit wordt ook wel het ‘Vaubansysteem genoemd. Er worden dagelijks verschillende rondleidingen gegeven.
-Quartier St. Pierre. Deze wijk in het centrum van de stad omvat een aantal bijzondere pleinen als Place de la Bourse waar midden op het plein het prachtige fontein staat ‘Fontaine des Trois-Grâces’. Place du Parlement met zijn terrassen, cafe’s en restaurants en het Place Saint Pierre waar de markten worden gehouden.
-Cathedrale Saint Andre. De rooms-katholieke kathedraal van de aartsbisschop van Bordeaux-Bazas bevindt zich in het zuiden van de oude stad. Hoewel het in de loop van de jaren al enige keren is aangepast, zijn er nog oorspronkelijke delen die dateren van tussen de 12e en 15e eeuw. De hoofdingang is bijzonder fraai versierd met prachtige beeldhouwwerk.
Na het kopen van enkele ansichtkaarten en een pin, willen we weer terug naar de camping, aangezien het al tegen de 36 graden aan loopt en het dan fijner is om wat af te koelen aan het water. We kunnen alleen geen postzegels aan komen voor de ansichtkaarten. Ze hebben in Frankrijk verschil in binnenland en buitenlandse zegels. Uiteindelijk vinden we ze toch wel en kunnen we aan de terugweg beginnen. Onderweg komen we langs een “Eat Salad” eet gelegenheid. Doordat het zo warm is, is dit een goede optie om iets te eten. We zijn er erg tevreden over en zullen er nog vaker komen. Er zijn nog veel meer mensen met hetzelfde idee en zo is het zwembad goed gevuld als we daar aan komen. We horen een bekend dialect en langs ons blijkt een stel uit Eindhoven te zitten. Dit resulteert natuurlijk in een hele middag converseren, totdat zij zijn uitgeweekt en het water gaan verlaten. Het wordt ’s avonds niet echt veel koeler en na een spelletje kaarten, proberen we in onze benauwde bus de slaap te vatten.
Donderdag, 22 juni
We staan wederom vroeg op om de hitte voor te zijn. Route National D936 start aan de ring van Bordeaux en voort helemaal naar Bergerac, wat ons volgende doel is. de verkeer doorstroming is goed en het is ook leuk landelijk rijden. Na een verkeerde afslag genomen te hebben, komen we dan toch eindelijk op de goede weg. In Bergerac aangekomen, zetten we onze camper op de parkeerplaats tegenover het toeristen informatie bureau. Vandaar uit gaan we lopend het oude centrum in. Wandelend door de pittoreske straatjes komen we uit bij “Maison des vins de Bergerac”. Dit 17- eeuwse wijnhuis was een klooster en bied nu een mooie aanzicht voor de wijn liefhebber. We nemen 2 flessen (1 rode en 1 witte) en een karaf mee en gaan een ijsje eten 2 straten verderop. Natuurlijk nemen we ook een foto bij het standbeeld van Cyrano de Bergerac.
Savinien de Cyrano de Bergerac was een Frans schrijver, dichter en militair. Op zijn leven baseerde Edmond Rostand een succesvol toneelstuk, dat werd verfilmd met Gerard Depardieu in de hoofdrol. Van Cyrano werd verteld dat hij een bijzonder grote neus had.
Het is ondertussen 38 graden geworden en we willen echt wel terug naar de airco. 25 kilometer verderop ligt het plaatsje Douville. Op camping “Lestaubiere” hebben we een mooi plekje onder de bomen gevonden en ook de weg naar het zwembad voor de afkoeling. De leiding is in handen van een Nederlands stel alles ziet er perfect uit. Het wordt een beetje saai, maar deze vakantie bestaat voor de verandering uit relaxen. Dit is wat we dus de rest van de dag en avond ook weer doen. Na de BBQ een kaartje leggen en onze boeken verder uit lezen.
1391 km
Vrijdag, 23 juni
Vandaag is een rustdag, we doen helemaal niks. Het wordt dus zwemmen, lezen en dutten. We hebben een fles sangria in de koelkast en met het aanvullen van enkele sinaasappels, maken we deze in de loop van de dag ook leeg. deze camping leent zich erg goed voor zo’n dag, aangezien er hier complete rust heerst. Je hoort alleen de vogels fluiten. Ze hebben vandaag een camping menu in het restaurant. Als we ons hiervoor willen inschrijven, is deze al volgeboekt. Da’s nou jammer. Dat wordt dan alsnog zelf koken. Met een temperatuur van 32 graden, is het al wat afgekoeld in vergelijking met enkele dagen geleden. Maar met het zwembad binnen handbereik, kunnen we alsnog verder afkoelen.
Zaterdag, 24 juni
We hebben vandaag 2 doelen: Oradour-sur-Glane en de motor camping van onze vriend Juliën.
Het bloedbad van Oradour-sur-Glane vond plaats op 10 juni 1944 in de Franse plaats Oradour-sur-Glane. Het dorp werd die dag door het eerste regiment 'Der Führer' van de 2.SS-Panzer-Division Das Reich ingesloten en uiteindelijk verwoest. Bij deze overval werden 642 mensen vermoord. Slechts zes personen overleefden het bloedbad. Het legeronderdeel stond onder bevel van generaal Lammerding, majoor Adolf Diekmann, kapitein Kahn en luitenant Heinz Barth. Ook zouden Elzasser soldaten deel hebben uitgemaakt van deze divisie. Deze Franse soldaten zouden gedwongen zijn om deel uit te maken van Lammerdings elitetroepen.
We hebben de locatie op de kaart denken te vinden, maar het probleem is, dat de naam verkeerd hebben is. we staan dus in de middle-of-nowhere en er is niks te zien. Wij staan dus bij Oradour-sur-Vayres. Gelukkig komen er 2 Franse dames aan die ons kunnen helpen. Ze kunnen echter geen Engels of Duits en ze snappen dan ook echt niet waar we het over hebben. Net als we denken dat het niks meer uithaalt hier in de “bush”, verschijnt er zowaar een Engels Volkswagen Kever cabriolet op het toneel. Er zitten 2 dames in die hier in de zomer wonen…………. Zij hebben wel gehoord van het dorp, maar weten niet precies hoe of wat. Maar ze gaan even bellen en ja hoor ze hebben ook het antwoordt. We bedanken ze uiteraard en gaan weer op pad. Sil rijd en ik ben met de kaart bezig. Wat blijkt, we nemen geen logische route. Als we daarna naar de camping van Juliën moet, kunnen we weer helemaal terug. Deze is bij Angouleme en wij rijden richting Limoges. We besluiten dus om het andersom te doen. We draaien de camper en gaan richting zuid west. Via echt kleine weggetjes komen we aan het eind van de middag aan op camping “Les Petites Martinies” in het plaatsje . Het is al best druk met diverse motorrijders en enkele Nederlandse stelletjes. Blijkbaar ligt de route naar Santiago de Compostella hier langs en dit geeft extra gasten. Ook is er een kleine motor meeting wat de rest van de mensen verklaart. We maken het ons gemakkelijk en kletsen bij over de laatste nieuwtjes. Zo sluipen we de avond in en deze is dan ook voorbij voordat we het in de gaten hebben.
26 graden
Zondag, 25 juni
Het zonnetje staat al vroeg hoog aan de hemel en het belooft vandaag 29 graden te worden. Na een uitgebreid ontbijt nemen we afscheid en gaan we richting Oradour-sur-Glane. We weten weer de kleinste weggetjes te vinden tot aan de Route National N141. Tot dan schiet het ook niet heel erg op, maar dat halen we dan wel weer in. Rond de middag rijden we het dorp in. Na de verwoesting en de moorden is besloten om na de oorlog het dorp te laten zoals het toen was. Behalve een omheining ziet het er nog net zo triest uit als 73 jaar geleden. Het is er gedenkwaardig stil en je ziet de indruk hiervan op de gezichten van de bezoekers staan. Maar we hebben er niet zo veel van geleerd, want er is in de wereld niet zoveel veranderd. Erg absurd. Na een uur rond te hebben gelopen, vinden we het genoeg en vervolgen we onze weg. De D675 brengt ons naar de Route National N147. Deze loopt tot aan Poitiers en schiet erg goed op. We hebben onze zinnen gezet op weer een Huttopia camping,
maar deze keer in Saumur. We hebben totaal geen oponthoud en tegen het eind van de middag komen we in Saumur aan. We melden ons bij de receptie en we mogen zelf een plaatsje uitzoeken. Als ik later terug kom om door te geven dat we op pitch 18 staan, krijgen we te horen dat dat niet mogelijk is. volgens de computer staat daar nog iemand. Aangezien dat de praktijk anders uitwijst, mogen we lijven staan en zet ze ons in de computer wel op een ander nummer. Het papiertje om voor het raam te leggen, wordt met een pen aangepast………….. We duiken het zwembad in en laten alles voor wat het is. Het water en een boek is ons tijdverdrijf voor de rest van de dag. ’s Avonds halen we een pizza bij het restaurant van de camping en zo is er weer een vakantie dag voorbij gevlogen.
1881 km
Maandag, 26 juni
We slapen eens goed uit en nemen na het ontbijt een duik in het zwembad. Het zonnetje schijnt goed en de temperatuur meter geeft 28 graden aan. We willen vandaag buiten de deur eten en om 15.00 uur nemen we de fiets om het stadje te gaan bekijken. We zijn blij met onze elektrische buffels, want ook hier komen we een paar heuvels tegen van 12%. Frankrijk heeft ook steeds meer fietspaden en aanpassingen voor het fiets toerisme. We volgen een route die deels langs de Loire loopt en ongeveer 9 km lang is. We komen aan en fietsen door het centrum en vinden een winkeltje waar ik nieuwe slippers kan kopen, aangezien de mijne versleten zijn. We nemen een terrasje en drinken een stevige koude pint, aangezien de warmte dit erg aanmoedigt. Als we echter ook iets willen eten, gaat dit na drieën niet lukken. We moeten wachten tot 18.00 uur....Frankrijk en eten…… We fietsen door de straten en via het pittoreske middeleeuws centrum naar de buiten kant van de stad. Hier hebben we op de heen weg een “Buffalo Grill” gezien en daar hebben we wel goede ervaring mee. ook hier komen we net iets te vroeg aan en vinden we een gesloten deur. Terug fietsen is geen optie, dus even wachten en we kunnen naar binnen. We vullen onze magen en gaan dan op weg naar de camping. Als we rond 20.00 uur op ons plekkie aan komen, staat er een Engelsman met zijn caravan bij ons op de plek ???? Hij komt meteen naar ons toe en geeft aan dat hij hier moest gaan staan van de mensen op de receptie. Het moet niet gekker worden. De receptie is gesloten, maar dat regelen we morgen wel. Dat krijg je als je e.e.a. niet in de computer aanpast, alleen op een briefje achter de voorruit. De Engelsman blijft gewoon staan en wij duiken in ons boek.
Tot morgen.
Dinsdag, 27 juni
Na ons dagelijks ritueel, staan we klaar voor vertrek. Vuil water en wc gelost en schoon water aangevuld. Nu kunnen we naar de receptie om het probleem van gisteren op te lossen. Het zit verkeerd in hun computer, maar ze proberen toch het probleem bij mij neer te leggen. Waarom ik ben blijven staan terwijl er op die plek reeds een bezetting genoteerd stond. ??????????????? Als ik ze vertel dat dat op hun aanwijzing is gebeurd en zij de leiding over de camping hebben en niet de gasten, mag ik een nacht gratis staan…………. Als ik vertel dat ik dat niet wil, kunnen ze verder niets doen……… Blijkbaar word ik nu kribbig, zeggen ze, maar gaan ze uiteindelijk toch een nacht crediteren. Alles geregeld en we kunnen weer de Route National op. We gaan via de D938 en D323 naar Le Mans. We verwachten wel iets te kunnen zien van het circuit, maar we vinden niet eens een bordje………… Via de ring, laten we de stad vlug achter ons liggen en gaan verder via D338, die weer verandert bij Alencon in D438 en zo komen we bij Bernay terecht. We hebben ondertussen een camping gevonden bij Jumieges en aangezien het al 17.30 uur is, nemen we de Peage. De camping staat aan de andere kant van de Seine en dat betekent dat we een pontje over moeten. Als we het pontje op willen rijden, blijkt de hoek zo scherp te zijn dat we ons klem rijden met het fietsenrek. Sil stapt uit en tilt deze enigszins iets op, zodat we terug uit kunnen rijden. De fietsen gaan er af en het rek wordt ingeklapt. Nu kunnen we er toch nog op. De camper achter ons, wordt geweigerd en moet om gaan rijden. Aan de overkant de bus eraf, rek uitklappen en fietsen erop. Camping “De la Foret” is maar enkele km ’s verwijderd en we zijn er dan ook zo. We mogen weer zelf een plaatsje uitzoeken en deze hebben we dan ook zo gevonden. Als we naar het sanitair lopen, komt ook de camper het terrein op gereden die niet op het pontje mocht. We babbelen even en gaan dan verder. Het weer is omgeslagen en het begint zelfs te regenen. We gaan zelf niet koken, maar maken gebruik van het restaurantje op de camping. Als we hier zitten, komt ook weer dezelfde man aangelopen van het pontje en start een praatje. Uiteindelijk moeten we straks maar eens in hun camper een pintje komen pakken. Terug op onze stek, regent het nog steeds en zetten we onze vakantie film van 2016 aan. Later komt de man ons halen, maar we hebben geen zin en kijken liever onze film.
Woensdag, 28 juni
De dag begint met regen of eigenlijk is het niet gestopt met regenen. Het is 17 graden en het ziet er niet naar uit dat het gaat veranderen. Zwaar bewolkt vertrekken we en maken we van deze dag een reisdag. We zitten redelijk vlug op de D928, die parallel aan autoroute A28, ook wel “Route des Estuaires” genoemd, loopt. Als we lekker zitten te babbelen, worden we ineens overvallen door een licht flits. Gelukkig rijd Sil: de bekeuring is voor haar…… Na gelang de dag verloopt, is ons doel Knokke in België. Via het boekje van de ACSI hebben we camping “Holiday” gevonden. Deze ligt in de stad en dat maakt een bezoek veel makkelijker. We blijven maar 1 nacht en daarom staan we ook in een rijtje op een grasveld. We willen uit gaan eten, maar dat valt nog niet zo mee. We lopen de hoofdstraat door en alle restaurants zijn gesloten of je kunt alleen met een creditcard betalen. En natuurlijk hebben we die in de camper laten liggen. We lopen de straat helemaal uit en komen op de boulevard terecht. Hier zien we “restaurant “Le Phare” en hier kunnen we wel gewoon naar binnen en op alle manieren betalen. Het is ook een goed bezocht adres en we lopen dan ook weer zeer tevreden de deur uit. Uiteindelijk hebben we een wandeling van 4,5 kilometer gelopen. Terug in onze camper doen we niet veel meer en is er weer een dag van onze vakantie afgesnoept.
2682 km
Donderdag, 29 juni
Onze laatste vakantie week is in het teken van de regen. De temperatuur is vandaag niet slecht en komt tot aan de 21 graden, maar het is wel zwaar bewolkt. We hoeven vandaag niet ver meer, want we rijden naar onze laatste overnachting plaats bij “Concert at Sea” in Scharedijke. We hobbelen op ons gemak richting Zeeuwenland en via de Westerschelde tunnel komen we in Zoutelande, waar we een kibbeling eten.
De Westerscheldetunnel is een tunnel van 6,6 kilometer lang in de N62 onder de Westerschelde tussen Ellewoutsdijk en Terneuzen en is daarmee de langste tunnel voor het wegverkeer van Nederland. De Westerscheldetunnel is 6,6 km lang en heeft aan de zuidkant, over een lengte van 1200 meter, een weggedeelte met een hellingsvlak van 4,5%. De maximale doorrijhoogte is 4,30 meter. Het diepste punt bereikt de tunnel onder de Pas van Terneuzen, 60 meter onder waterniveau. In de tunnel geldt een maximumsnelheid van 100 km/u. Dit wordt gecontroleerd door middel vantrajectcontrole over een afstand van ruim 8 km. De tunnel is niet toegankelijk voor voetgangers en fietsers.
In Westkapelle rijden we over de geasfalteerde dijk. De Oosterschelde hebben we al eens van dichtbij gezien, maar blijft een sterk staatje van techniek.
De Oosterscheldekering is een waterkeerring in Nederland, onderdeel van de Deltawerken. Het is tevens een 9 kilometer lange wegverbinding tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland, deel van de N57. Deze waterkering is een afsluitbare stormvloedkering en bevat grote schuiven die bij zware storm, al dan niet in combinatie met een springvloed, gesloten kunnen worden, zodat het hoogwater niet de Oosterschelde binnen kan komen. Bij een verwachte waterstand van 3,00 m NAP worden de schuiven gesloten vanuit de bedieningskamer in het Ir. J.W. Topshuis op Neeltje Jans. Als hier niemand aanwezig is, zullen de schuiven bij 3 m NAP automatisch sluiten. Sinds de ingebruikname in 1986 zijn de schuiven 19 maal gesloten geweest, afgezien van testsluitingen.
Om 15.00 uur zijn we al op de camping en we zetten de luifel uit, omdat het een klein beetje miezert. Aangezien deze best wel smerig is, maken we die meteen schoon. We BBQ-en en lezen ons boek uit.
Dan breken er 2 dagen aan van muziek.
Vrijdag 30 juni en zaterdag 31 juni
Deze 2 dagen zitten we op het muziek festival “Concert at Sea”.
Hier zien we onder andere:
Bløf, Doe Maar, Kensington, Racoon, Anouk, enz, enz
Onze vakantie is anders verlopen als dat we gewend zijn, maar we zijn erg tevreden weer naar huis gekeerd. Volgend jaar is nog een open boek.
Zaterdag, 10 juni
We laten het wekkertje afgaan om 8.00 uur: VAKANTIE !!!
Normaal is het koffie drinken en wegwezen, maar vandaag loopt het, net als het eerste ½ jaar van 2017, wat anders.
We moeten alles nog pakken en de boodschappen nog doen. We gaan ook nog even naar schoonvaders, die in verzorgingshuis “De Watersteeg” zit. Rond 11.30 uur zij we zover. We gaan naar Frankrijk. Het is mooi weer en het schiet goed op. De normale route Eindhoven, Antwerpen, Gent, Lille, voert over de E17 en verandert daar in E15 tot aan Parijs. De route door Parijs, gaat niet snel, maar we hebben in ieder geval geen file. Waarschijnlijk scheelt het dat we niet over de Periferique hoeven. Het is ongeveer 17.00 uur als we bij Huttopia Versailles aankomen. We nemen een plaatsje voor 2 nachten en zetten onze camper op een mooi plekje op een “trappen plateau”. De ruimtes zijn net groot genoeg, maar je staat er in een bosrijke omgeving. Omdat we in het voorseizoen zitten, is het ook niet zo duur. Voor € 42,60 voor 2 nachten valt dit niet tegen bij deze grote trek pleister. In het hoogseizoen is dit € 51,00 per nacht. We merken dat we door al de stress van de laatste tijd kei kapot zijn. We drinken wat pilsjes en diverse wijntjes, bakken een hamburger en liggen er om 21.30 uur al in. Met mijn rug gaat het boven verwachting gelukkig al veel beter. Hopelijk zijn we morgen wat fitter.
504 km
Zondag, 11 juni
We hebben de klok mooi rond geslapen, maar zijn nog lang niet uitgerust. Na het ontbijt, halen we de fietsen van de drager en fietsen we de stad in op zoek naar het kasteel van Versailles. Dit is niet moeilijk te vinden: straat van de camping uitrijden en dan links af. 3 km recht door en dan ben je er. Het is zo’n 26 graden en het zonnetje doet heel erg z’n best. Het mag dan niet het seizoen zijn, maar het is alsnog ontzettend druk. We moeten door een tentje waar de beveiliging iedereen controleert en er lopen ook militairen met mitrailleurs klaar om te schieten. Het is geen leuk gezicht, maar dit komen we deze vakantie wel vaker tegen. Frankrijk is alert. Achter het grote hek staat een rij van 3 uur om het paleis te bezichtigen, daar gaan wij dus niet in aansluiten. We lopen langs het gebouw en gaan naar de tuinen achter het paleis. Ook hier moet je een kaartje kopen voordat je dit gedeelte kunt betreden. Het is enorm en je kunt er zelfs voor € 34,00 per uur, golf karren huren om er mee rond te rijden. Ook hier een rij, waar we in eerste instantie in aansluiten, maar dit duurt ook te lang. We nemen het neptreintje wel. Ook hier moet je uiteraard voor betalen. Dit is niet zo erg, maar wel als het tegenvalt. We dachten door de tuinen gereden te worden, maar we gaan een poort door en gaan langs het terrein door een openbaar straatje naar een eind stationnetje. Hier kun je er uit en mag je tegen betaling het buitenhuisje bekijken………. Dit geeft wel een bijsmaak. We lopen weer richting de tuinen. Het achterste gedeelte blijkt een heel groot openbaar park te zijn waar je zo in kunt. Hier kun je ook roeiboten of een water fiets huren. Er zijn diverse restaurant, cafés en er zijn veel Fransen die een picknick plaatsje hebben gevonden. Door het mooie weer, is het ook hier erg druk en we kunnen nog maar net een plaatsje bemachtigen op het buiten terras van het restaurant. We bestellen 2 halve liters voor € 15,00…………. da’s mooi geld. We worden hier niet zat. We lopen naar de poort om de eigenlijke tuin in te gaan. Na het tonen van onze kaartjes, mogen we door. Het is een mooi park, maar we treffen wel een gedeelte in de steigers en er zijn niet zoveel bloemen als dat er bij Schonbrunn, Sissi, in Wenen was. Als we genoeg gezien hebben, fietsen we weer terug naar de camping en gaan iets eten voor in het restaurant. Terug bij ons busje worden de ogen moe en na het lezen van een boek en sluiten we de luiken weer.
Maandag 12 juni
De dag begint bewolkt met de zon die er voor zorgt dat het toch 25 graden wordt. We zijn weer vroeg wakker en na ons ontbijtje met jus d’orange en een eitje gaan we weer op pad. We volgen de “route national” die goed opschiet en we ook nog iets van het land te zien krijgen, behalve auto snelwegen. Na Chartres volgt Chateaudun en Vendome, die alle langs de N10 liggen en die naar Tours voert. We komen net voorbij Tours aan de grens van Parc Naturel regional Loir-Anjou-Touraine. We zijn door onze ongeregelde start diverse dingen vergeten, waaronder mijn roekriem. We belanden bij een hele grote L’eclercq en vinden ook in deze winkel hal een winkel met lederwaren. Ook een nieuwe portemonnee nemen we mee de winkel uit. In het plaatsje Rille ligt wederom een Huttopia camping, de vorige is ons goed bevallen. Het is hier erg rustig en we zien dan ook maar enkele gasten die aanwezig zijn op de camping. Natuurlijk wel Hollanders. We hebben onderweg al inkopen gedaan, zodat we vanavond lekker kunnen kokerellen. We brengen de dag verder door met lezen, hangen, een spelletje en dan weer tevreden ons nestje in.
758 km
Dinsdag 13 juni
Als we uitgeslapen zijn en ons ontbijtje achter de kiezen hebben, komen we er achter dat we de verkeerde kaarten in onze navigatie hebben zitten. Groot-Brittanië zit er nog in i.p.v. Frankrijk………….. ook al vergeten. Ik bel naar Way-Point in Vessem om informatie, maar de verbinding is zo slecht dat die zelfs weg valt. We gaan toch fietsen en we nemen een route bij de receptie op de camping mee. Route 27 is ongeveer 36 km lang en heerlijk om te fietsen. Geen extreme hoogte verschillen en lekker rustig. We stoppen alleen nog bij Chateau de Gizeux, maar dat is echt de moeite niet waard. We genieten van de rust en de elektrische fietsen, wat een goede aankoop hebben we daar mee gedaan. Om half vier zijn we weer terug op de camping en gaan we nog even een paar baantjes trekken in het zwembad, wat uitkijkt over Lac de Rille. Een bladzijde lezen maakt het relaxen weer compleet. Als het bij het meer wat begint te waaien wordt het wel fris en gaan we weer terug naar ons busje, waar we verder relaxen. Na een lekkere douche ga ik voor de inwendige mens zorgen en kan Sil het dagboek bij werken. Later op de avond begint het iets te druppelen en gaan we voor de zekerheid maar binnen zitten om een kaartje te leggen. We kunnen deze dag weer tevreden afsluiten.
Woensdag 14 juni
We wilden vandaag naar Saumur om daar weer een Huttopia te nemen, maar dit loopt een beetje slecht met onze planning voor het weekend. Saumur is maar 40 km verder en in het weekend willen we naar Puy-du-Fou. Dit is een park zonder echte attracties, maar met realistische voorstellingen uit de oudheid. Een speciale uitvoering is er alleen op de zaterdag avond en die willen we ook zien. Daarom besluiten we dat we door rijden naar een camping in de buurt van St-Laurant-sur-Sevre. Via erg kleine weggetjes zien we de mooiste plekjes in het Loire gebied. Het is heerlijk weer en de temperatuurmeter komt tot zo’n 28 graden. Onderweg stoppen we wederom voor een bezoek aan L’eclerq om de voorruit te reinigen, aangezien er enkele vogels er voor gezorgd hebben dat ons uitzicht belemmerd wordt. We kunnen dan meteen tanken en inkopen doen. we hobbelen weer verder door de Franse heuvels en vinden een mooi plekje voor onze camper op camping Le Rouge Gorge. We mogen zelf onze stek uitzoeken en we denken dan ook de beste te hebben met genoeg zon en schaduw. Ze hebben hier ook een overdekt zwembad en dat maakt het compleet. Ook hier is het gelukkig niet zo druk, doordat we in het voor seizoen zitten. Maar er zijn wel veel gasten die ook een bezoek gaan brengen aan Puy-du-Fou. Ze hebben hier ook wifi ter beschikking en ik ga eens proberen om mijn kaart te wisselen op de fiets navigatie, terwijl Sil weer in haar boek duikt. Met hulp van Way-point in Nederland, lukt me dit uiteindelijk ook nog. Dan kunnen we weer lekker wat baantjes gaan trekken in het zwembad en rusten in de aanwezige spa. Als we zo lekker liggen te weken in het water, roept de eigenaar om eens in de lucht te kijken. Daar is de Franse luchtmacht aan het oefenen voor de luchtshow die ze a.s. weekend gaan geven i.v.m. het 40 jarig bestaan van Puy-du-Fou. Dat is dus een extraatje waar we niet op gegokt hadden. Na het zwemmen gaat de BBQ aan en spelen nog een spelletje Triominos voordat we gaan slapen.
889 km
Donderdag, 15 juni
Als we uitgeslapen zijn, staat de zon al lang aan de hemel en verwarmd de aarde tot aan de 28 graden. We gaan vandaag met de fiets naar Puy-du-Fou om e.e.a. uit te zoeken, want het 40 jarig jubileum schijnt bijzonder te worden. Het eerste stuk is lekker ontspannen, maar dan komen we op een weg uit waar het veel drukker is en geen fietspad aanwezig. De heuvels hier zijn ook veel steiler als in Rille en daarom is het maar goed dat we hulp in kunnen schakelen. Dit rijd niet echt lekker en Sil begint te morren om wil terug gaan. Mijn overreding kracht is groot genoeg om door te gaan en in Epesse eten we eerst een appel om de boel te overzien. Het is nu niet zo ver meer, dus kunnen we net zo goed doorrijden. We komen bij de achterkant uit en moeten nog een blokje om. Bij de ingang aangekomen, staan ook hier politie agenten met mitrailleurs in de aanslag. We moeten door een metaal detector om bij de kassa of info te komen. Ook worden de tassen gecontroleerd. Als ik een reservering voor zaterdag wil maken, lachen ze me nog net niet uit…… de speciale voorstelling was afgelopen november al uitverkocht……… er is plaats voor 14.000 mensen……. Nou dat weten we dan ook. Gelukkig zijn we vandaag al komen kijken, want nu kunnen we dus vrijdag al hier naartoe en het normale programma bekijken. Ook kunnen we dan net zo goed de camper op de camper plaats zetten, zodat we ’s avonds ook de vliegshow kunnen zien. Al bij al toch nog een geluk bij een ongeluk, anders hadden we hier zaterdag gestaan en was het waarschijnlijk ook veel drukker geweest. Ik heb Sil beloofd om een betere terug weg uit te zoeken, zonder verkeer en dat doe ik dan ook. Dit is lekker relaxed rijden en we zien onderweg veel pittoreske huisjes, waar we wel een bod op zouden willen doen. Terug op de camping hebben we toch nog een kleine 30 kilometer gefietst. We trekken weer enkele baantjes, drinken onze nodige pintjes en wijntjes en lezen ons boek. Aan het avond eten besteden we niet teveel aandacht: soep met brood en een blik knakworsten. We vullen de avond met Triominos.
Vrijdag, 16 juni
We eten een cracker en drinken een kop koffie, voordat we naar Puy-du Fou gaan. We zijn om 9.00 uur op de camperplaats en hebben zo een plekje gevonden. We hebben het geluk dat we vooraan staan, aangezien alleen de eerste 2 rijen stroom hebben. Zo kan onze koelkast de belangrijkste dingen koud houden. Er gaat ook nog een pendelbus, zodat we om 09.30 uur al aan de kassa staan. Alles bestaat uit voorstellingen van ongeveer 30 tot 40 minuten en er zijn ook diverse dingen te bekijken, zoals een rozen tuin, een dorp uit de 19e eeuw, een Viking dorp, enz. de voorstellingen zijn behoorlijk gedetailleerd uitgevoerd. In een verhaal van de Vikingen b.v. zie je een troep ossen voorbij lopen, een adelaar die een man op de rug aanvalt in het oorlog geweld en enkele honden die in een dorps tafereel mee spelen. Deze details duren maar 1 of 2 minuten, maar de dieren die er mee gemoeid zijn, moeten hiervoor wel getraind worden. Wij hebben 6 voorstellingen gezien, waaronder de Vikingen, De Ridders van de Tafelronde, Het Romeins Coloseum, Het Ridder tijdperk, De Musketiers en Le Grand Carillon. Het programma overlapt elkaar perfect. Het rare bij die Fransen is wel dat je na 15.00 uur niks warm meer kunt eten. Een verpakt broodje of salade gaat nog wel, maar daar betaal dan ook weer de hoofdprijs voor. Het was een hele leuke dag, maar wel een vermoeiende. We zijn om 18.00 uur terug bij de camperplaats en zijn blij dat we niet tot 23.30 uur bij de speciale voorstelling hadden moeten blijven. Blijkbaar doen de meeste mensen niet het normale en het speciale programma op 1 dag. De speciale voorstelling is met veel licht show en dat moet dus in het donker. Als toetje krijgen we ‘s avonds de vliegshow van de Franse luchtmacht en deze was voortreffelijk. Hij duurde ongeveer een halfuur en ze komen nog net niet achterste voren over vliegen. Met een gekleurde staart van rood, blauw en wit kunnen we ze goed volgen in de zonovergoten lucht. Als het gedaan is, snoepen we nog wat pinda’s en een worst en spoelen dit weg met een Hoegaarden en een rood wijntje. De dag was perfect.
897 km
Zaterdag, 17 juni
Op de camperplaats is het al vroeg een drukte van belang. Er zijn al genoeg mensen die voor 9 uur van de plaats weg willen zijn, dit i.v.m. de wacht rij voor het lossen van vuil water en de wc en het aanvullen van vers water. Wij doen op ons gemak, aangezien we hier toch niets mee van doen hebben. Ik sta om 8.30 uur op en ga broodjes halen. Maar de vroege vogels hebben natuurlijk ook al het brood gekocht. Er zijn alleen nog maar chocolade broodjes met 8 stuks in 1 verpakking…….. dus voor de hele dag. De zon staat al weer hoog aan de hemel te branden. Het wordt met de dag heter. Vandaag gaat het kwik naar de 29 graden. Door de warmte besluiten we om naar de zee te gaan en dat doen we door de binnen wegen te nemen. We volgen de bordjes naar Pouzauges, Chantonnay, Lucon en uiteindelijk naar La-Tranche-sur-Mer. De camping die we op het oog hadden, heeft geen zwembad en het is verder naar zee als verwacht. We nemen dus de camping 400 meter verderop. Op camping “Du Jard” komen we bij een gesloten receptie aan. We moeten nog 45 minuten wachten. Ondertussen gaan we het zwembad even controleren en lopen we het terrein op om een mooi plekje te zoeken. We vinden er een waar beschutting is vanuit het Oosten zodat we de hete zon niet ’s morgens al op de camper hebben staan. Bij terug komst staan er reeds meerdere mensen te wachten, waaronder een Belg. Als de deur open gaat, denkt hij dat ie de 1e is. Maar het Nederlands sprekende meisje komt als eerste bij mij. De Belg is behoorlijk op z’n teentjes gestapt en hij vindt dat hij toch echt voor mij moet gaan. Ik krijg een lijstje die ik in moet vullen en dan is hij toch nog aan de beurt. Hij gaat toxch nog even kijken naar de plek die hij aangewezen heeft gekregen. Ondertussen werk ik al mijn papieren af en krijg de plaats toe gewezen die we zelf uitgekozen hebben. Terwijl ik terug loop naar de camper en deze naar de slagboom rijd, is de Belg ook ingestapt en komt langs ons tegen het verkeer in rijden. Die slagboom is uiteraard gesloten en van binnen komen ze zeggen dat hij terug moet zetten en de goede rij richting moet nemen. Dus achter ons aansluiten. Met de caravan er achter begint hij "pissed" terug te zetten. Als wij onze camper al hebben staan, komt hij ook onze kant op en staat hij zelfs tegenover ons…….. Gelukkig hebben we verder geen hobbels meer op de weg gevonden. We gaan lekker zwemmen, lezen en een pintje drinken. ’s Avonds kijken we nog een stuk vakantie film terug van 2016. Wat was dat mooi en toch zo anders. Toch zijn we aan een relaxte vakantie toe en dit gaat tot nu toe zoals gepland. We duiken ook vandaag weer tevreden ons mandje in.
Zondag, 18 juni
Na een goede nacht en een lekker ontbijt, gaan we de spullen pakken om een dagje strand te doen. gepakt en gezakt lopen we aan, geen idee hoe ver dit zal zijn, maar we hebben vakantie, dus tijd genoeg. De zon staat hoog aan de hemel en het kwik stijgt tot de 31 graden. Het is toch verder als we dachten en eenmaal op het strand is het zand zo heet dat je er met je blote voeten niet op kunt lopen. We leggen onze handdoeken op het zand en zetten een parasol op tegen de wind die ons levend zand straalt. Dan op naar het zoute water. Het temperatuur verschil is erg groot en voor Sil zelfs koud. Na een half uurtje is ook Sil er door en ligt ze helemaal onder water. We hebben genoeg plaats en dobberen dan ook wat in de rondte. Terug op onze stek, blijft de parasol bijna niet staan en waaien de handdoeken steeds weg. We besluiten dan ook om teug gaan naar de camping, om daar in het zwembad verder te gaan. We brengen de dag verder door met zwemmen, lezen en een natje met hapje. Rond half acht gaan we wat eten bij het restaurantje voor an de camping. Dit wordt “fish and chips” en we spoelen het weg met een Desperado. Daarna nemen we nog vlug een duik in het lekkere koel water, voordat ze deze sluiten. Na een spelletje kaart en nog een stuk uit ons boek, is ook deze dag weer tot een goed einde gekomen.
Maandag, 19 juni
We staan vroeg op, want we willen gaan fietsen en het beloofd 33 graden te worden. We fietsen het dorp door en komen op hele mooie fietspaden terecht. Er staan ook bordjes met een fietsroute. Het is niet zoals onze knooppunt routes, maar je het is wel goed te doen. Op de boulevard bezoeken we diverse winkeltjes en kopen een brood voor vanavond. Als het echt te heet begint te worden, gaan we weer richting de camping. Sil heeft last van haar knie en daarom stoppen we ook nog even bij een “pharmacie” voor een knieband. Op de hoek is ook nog een camping winkel en onze wc vloeistof is op. Komt goed uit. Wederom is het de rest van de dag lezen en zwemmen. We eten ’s avonds een maaltijd salade, die we zelf maken en dan is ook deze dag relaxed ten einde gekomen.
Dinsdag, 20 juni
We gaan vandaag weer verder. Na het ontbijt zetten we koers richting Bordeaux. We rijden een mooie route en zien heel veel druiven velden. Dat belooft wat. Voordat we naar de stads camping gaan, eerst even boodschappen doen bij E’Leclerc. Het is een mooie camping en we mogen ook hier zelf een plaatsje uit zoeken. We staan om de hoek bij een groot expositie complex. Zoiets als de RAI. Ook op de camping is daardoor veel bedrijvigheid te merken. Het is nu 34 graden en we duiken vlug het zwembad in. We brengen veel tijd door aan het water en we zijn ook niet de enige. ’s Avonds eten we in het restaurant van de camping. De manager heeft een veel te groot ego en vind “gewone” klanten maar zozo. Hij neemt onze bestelling dan ook maar half op en dat resulteert er dan ook in dat Sil moet wachten, terwijl ik nog geen toetje heb. Voordat dit iemand in de gaten heeft, is er wel een kwartier voorbij. Het toetje is warm en Sil gaat alvast eten, terwijl ik nog wat langer wacht, omdat het dus ook nog eens opgewarmd moet worden. Als we dan uiteindelijk alles op hebben en willen betalen, moeten we hier ook nog eens gaan staan te wachten, omdat dezelfde manager lekker staat te babbelen met wat helikopter piloten. Jammer, het zag er zo goed uit. Terug op ons plekkie spelen we nog een spelletje kaarten en gaan dan weer naar bed.
Woensdag, 21 juni
We staan om 7 uur op omdat het vandaag erg heet beloofd te worden. We fietsen vandaag Bordeaux in en vanaf onze camping is dat goed te doen. de fietspaden naar de stad zijn ruim en de route is goed aangegeven. We moeten om het meer heen fietsen en dan is het èèn rechte weg die naar de Garonne leid. Totaal ongeveer 6,5 km.
De Garonne is de grootste rivier van Zuidwest-Frankrijk. Zij ontspringt in de Spaanse Pyreneeën en stroomt nabij Bagneres Frankrijk binnen. Via Saint-Gaudens bereikt ze Toulouse.
De Garonne die nog onbevaarbaar is, wordt ten behoeve van de scheepvaart van hier tot Castets-en-Dorthe via het Canal dat parallel loopt aan de rivier verbonden met Bordeaux. Via het Canal is er een verbinding met de Middellandse Zee. Vanaf Bordeaux, dat een grote haven heeft, is de Garonne ook bevaarbaar voor zeeschepen. Even voorbij Bordeaux, bij de Bec-dÁmbes, vloeit de Garonne samen met de Dordogne om het estuarum van de Gironde te vormen. Deze bijna 100 km lange en tot 10 km brede trechtermonding mondt bij Royan uit in de Atlantische Oceaan.
We fietsen langs de rivier en komen aan de Place de la Bourse. Hier zijn ze een podium en tribune aan het bouwen, dus da’s jammer. Verder fietsen we langs de meeste bezienswaardigheden van deze stad.
-Place de La Bourse. Dit plein wordt ook wel als het symbool voor de welvaart van de stad gezien. In de loop van de jaren heeft het plein meerdere namen gehad. Zo heette het na de aanleg in 1749 Place Royale en tijdens de revolutie Place de la Liberte gevolgd door opnieuw Place Royale. Sinds 1848 draagt het de naam Place de la Bourse. Aan dit plein vind je onder andere het prachtige fontein ‘Fontaine des Trois Grâces’, het Nationaal Museum van de Douane, het beursgebouw en een luxe hotel.
-De Porte Cailhau dateert uit de 15e eeuw. De naam Cailhau verwijst naar de kiezelstenen (cailloux) die de Gironde hier afzetten en die gebruikt werden als ballast voor schepen. Het bouwwerk deed dienst als stadspoort en als triomfboog ter ere van de overwinning van Karel VIII in Fornovo. In de toren kan je een tentoonstelling over de geschiedenis van Bordeaux bezoeken, deze is zeker de moeite waard.
-Citadel van Blaye. Dit fort werd in de 17e eeuw gebouwd door de belangrijkste militaire ingenieur Sebastien Le Prestre de Vauban. Het werd geplaatst om de stad te beschermen tegen aanvallen. Om de gevaren nog meer te beperken besloot hij om er nog twee vestingen bij te bouwen. Fort Pate werd op een eiland geplaatst waarvandaan men goed zicht had op Fort Blaye en en aan de overkant Fort Medoc. Dit wordt ook wel het ‘Vaubansysteem genoemd. Er worden dagelijks verschillende rondleidingen gegeven.
-Quartier St. Pierre. Deze wijk in het centrum van de stad omvat een aantal bijzondere pleinen als Place de la Bourse waar midden op het plein het prachtige fontein staat ‘Fontaine des Trois-Grâces’. Place du Parlement met zijn terrassen, cafe’s en restaurants en het Place Saint Pierre waar de markten worden gehouden.
-Cathedrale Saint Andre. De rooms-katholieke kathedraal van de aartsbisschop van Bordeaux-Bazas bevindt zich in het zuiden van de oude stad. Hoewel het in de loop van de jaren al enige keren is aangepast, zijn er nog oorspronkelijke delen die dateren van tussen de 12e en 15e eeuw. De hoofdingang is bijzonder fraai versierd met prachtige beeldhouwwerk.
Na het kopen van enkele ansichtkaarten en een pin, willen we weer terug naar de camping, aangezien het al tegen de 36 graden aan loopt en het dan fijner is om wat af te koelen aan het water. We kunnen alleen geen postzegels aan komen voor de ansichtkaarten. Ze hebben in Frankrijk verschil in binnenland en buitenlandse zegels. Uiteindelijk vinden we ze toch wel en kunnen we aan de terugweg beginnen. Onderweg komen we langs een “Eat Salad” eet gelegenheid. Doordat het zo warm is, is dit een goede optie om iets te eten. We zijn er erg tevreden over en zullen er nog vaker komen. Er zijn nog veel meer mensen met hetzelfde idee en zo is het zwembad goed gevuld als we daar aan komen. We horen een bekend dialect en langs ons blijkt een stel uit Eindhoven te zitten. Dit resulteert natuurlijk in een hele middag converseren, totdat zij zijn uitgeweekt en het water gaan verlaten. Het wordt ’s avonds niet echt veel koeler en na een spelletje kaarten, proberen we in onze benauwde bus de slaap te vatten.
Donderdag, 22 juni
We staan wederom vroeg op om de hitte voor te zijn. Route National D936 start aan de ring van Bordeaux en voort helemaal naar Bergerac, wat ons volgende doel is. de verkeer doorstroming is goed en het is ook leuk landelijk rijden. Na een verkeerde afslag genomen te hebben, komen we dan toch eindelijk op de goede weg. In Bergerac aangekomen, zetten we onze camper op de parkeerplaats tegenover het toeristen informatie bureau. Vandaar uit gaan we lopend het oude centrum in. Wandelend door de pittoreske straatjes komen we uit bij “Maison des vins de Bergerac”. Dit 17- eeuwse wijnhuis was een klooster en bied nu een mooie aanzicht voor de wijn liefhebber. We nemen 2 flessen (1 rode en 1 witte) en een karaf mee en gaan een ijsje eten 2 straten verderop. Natuurlijk nemen we ook een foto bij het standbeeld van Cyrano de Bergerac.
Savinien de Cyrano de Bergerac was een Frans schrijver, dichter en militair. Op zijn leven baseerde Edmond Rostand een succesvol toneelstuk, dat werd verfilmd met Gerard Depardieu in de hoofdrol. Van Cyrano werd verteld dat hij een bijzonder grote neus had.
Het is ondertussen 38 graden geworden en we willen echt wel terug naar de airco. 25 kilometer verderop ligt het plaatsje Douville. Op camping “Lestaubiere” hebben we een mooi plekje onder de bomen gevonden en ook de weg naar het zwembad voor de afkoeling. De leiding is in handen van een Nederlands stel alles ziet er perfect uit. Het wordt een beetje saai, maar deze vakantie bestaat voor de verandering uit relaxen. Dit is wat we dus de rest van de dag en avond ook weer doen. Na de BBQ een kaartje leggen en onze boeken verder uit lezen.
1391 km
Vrijdag, 23 juni
Vandaag is een rustdag, we doen helemaal niks. Het wordt dus zwemmen, lezen en dutten. We hebben een fles sangria in de koelkast en met het aanvullen van enkele sinaasappels, maken we deze in de loop van de dag ook leeg. deze camping leent zich erg goed voor zo’n dag, aangezien er hier complete rust heerst. Je hoort alleen de vogels fluiten. Ze hebben vandaag een camping menu in het restaurant. Als we ons hiervoor willen inschrijven, is deze al volgeboekt. Da’s nou jammer. Dat wordt dan alsnog zelf koken. Met een temperatuur van 32 graden, is het al wat afgekoeld in vergelijking met enkele dagen geleden. Maar met het zwembad binnen handbereik, kunnen we alsnog verder afkoelen.
Zaterdag, 24 juni
We hebben vandaag 2 doelen: Oradour-sur-Glane en de motor camping van onze vriend Juliën.
Het bloedbad van Oradour-sur-Glane vond plaats op 10 juni 1944 in de Franse plaats Oradour-sur-Glane. Het dorp werd die dag door het eerste regiment 'Der Führer' van de 2.SS-Panzer-Division Das Reich ingesloten en uiteindelijk verwoest. Bij deze overval werden 642 mensen vermoord. Slechts zes personen overleefden het bloedbad. Het legeronderdeel stond onder bevel van generaal Lammerding, majoor Adolf Diekmann, kapitein Kahn en luitenant Heinz Barth. Ook zouden Elzasser soldaten deel hebben uitgemaakt van deze divisie. Deze Franse soldaten zouden gedwongen zijn om deel uit te maken van Lammerdings elitetroepen.
We hebben de locatie op de kaart denken te vinden, maar het probleem is, dat de naam verkeerd hebben is. we staan dus in de middle-of-nowhere en er is niks te zien. Wij staan dus bij Oradour-sur-Vayres. Gelukkig komen er 2 Franse dames aan die ons kunnen helpen. Ze kunnen echter geen Engels of Duits en ze snappen dan ook echt niet waar we het over hebben. Net als we denken dat het niks meer uithaalt hier in de “bush”, verschijnt er zowaar een Engels Volkswagen Kever cabriolet op het toneel. Er zitten 2 dames in die hier in de zomer wonen…………. Zij hebben wel gehoord van het dorp, maar weten niet precies hoe of wat. Maar ze gaan even bellen en ja hoor ze hebben ook het antwoordt. We bedanken ze uiteraard en gaan weer op pad. Sil rijd en ik ben met de kaart bezig. Wat blijkt, we nemen geen logische route. Als we daarna naar de camping van Juliën moet, kunnen we weer helemaal terug. Deze is bij Angouleme en wij rijden richting Limoges. We besluiten dus om het andersom te doen. We draaien de camper en gaan richting zuid west. Via echt kleine weggetjes komen we aan het eind van de middag aan op camping “Les Petites Martinies” in het plaatsje . Het is al best druk met diverse motorrijders en enkele Nederlandse stelletjes. Blijkbaar ligt de route naar Santiago de Compostella hier langs en dit geeft extra gasten. Ook is er een kleine motor meeting wat de rest van de mensen verklaart. We maken het ons gemakkelijk en kletsen bij over de laatste nieuwtjes. Zo sluipen we de avond in en deze is dan ook voorbij voordat we het in de gaten hebben.
26 graden
Zondag, 25 juni
Het zonnetje staat al vroeg hoog aan de hemel en het belooft vandaag 29 graden te worden. Na een uitgebreid ontbijt nemen we afscheid en gaan we richting Oradour-sur-Glane. We weten weer de kleinste weggetjes te vinden tot aan de Route National N141. Tot dan schiet het ook niet heel erg op, maar dat halen we dan wel weer in. Rond de middag rijden we het dorp in. Na de verwoesting en de moorden is besloten om na de oorlog het dorp te laten zoals het toen was. Behalve een omheining ziet het er nog net zo triest uit als 73 jaar geleden. Het is er gedenkwaardig stil en je ziet de indruk hiervan op de gezichten van de bezoekers staan. Maar we hebben er niet zo veel van geleerd, want er is in de wereld niet zoveel veranderd. Erg absurd. Na een uur rond te hebben gelopen, vinden we het genoeg en vervolgen we onze weg. De D675 brengt ons naar de Route National N147. Deze loopt tot aan Poitiers en schiet erg goed op. We hebben onze zinnen gezet op weer een Huttopia camping,
maar deze keer in Saumur. We hebben totaal geen oponthoud en tegen het eind van de middag komen we in Saumur aan. We melden ons bij de receptie en we mogen zelf een plaatsje uitzoeken. Als ik later terug kom om door te geven dat we op pitch 18 staan, krijgen we te horen dat dat niet mogelijk is. volgens de computer staat daar nog iemand. Aangezien dat de praktijk anders uitwijst, mogen we lijven staan en zet ze ons in de computer wel op een ander nummer. Het papiertje om voor het raam te leggen, wordt met een pen aangepast………….. We duiken het zwembad in en laten alles voor wat het is. Het water en een boek is ons tijdverdrijf voor de rest van de dag. ’s Avonds halen we een pizza bij het restaurant van de camping en zo is er weer een vakantie dag voorbij gevlogen.
1881 km
Maandag, 26 juni
We slapen eens goed uit en nemen na het ontbijt een duik in het zwembad. Het zonnetje schijnt goed en de temperatuur meter geeft 28 graden aan. We willen vandaag buiten de deur eten en om 15.00 uur nemen we de fiets om het stadje te gaan bekijken. We zijn blij met onze elektrische buffels, want ook hier komen we een paar heuvels tegen van 12%. Frankrijk heeft ook steeds meer fietspaden en aanpassingen voor het fiets toerisme. We volgen een route die deels langs de Loire loopt en ongeveer 9 km lang is. We komen aan en fietsen door het centrum en vinden een winkeltje waar ik nieuwe slippers kan kopen, aangezien de mijne versleten zijn. We nemen een terrasje en drinken een stevige koude pint, aangezien de warmte dit erg aanmoedigt. Als we echter ook iets willen eten, gaat dit na drieën niet lukken. We moeten wachten tot 18.00 uur....Frankrijk en eten…… We fietsen door de straten en via het pittoreske middeleeuws centrum naar de buiten kant van de stad. Hier hebben we op de heen weg een “Buffalo Grill” gezien en daar hebben we wel goede ervaring mee. ook hier komen we net iets te vroeg aan en vinden we een gesloten deur. Terug fietsen is geen optie, dus even wachten en we kunnen naar binnen. We vullen onze magen en gaan dan op weg naar de camping. Als we rond 20.00 uur op ons plekkie aan komen, staat er een Engelsman met zijn caravan bij ons op de plek ???? Hij komt meteen naar ons toe en geeft aan dat hij hier moest gaan staan van de mensen op de receptie. Het moet niet gekker worden. De receptie is gesloten, maar dat regelen we morgen wel. Dat krijg je als je e.e.a. niet in de computer aanpast, alleen op een briefje achter de voorruit. De Engelsman blijft gewoon staan en wij duiken in ons boek.
Tot morgen.
Dinsdag, 27 juni
Na ons dagelijks ritueel, staan we klaar voor vertrek. Vuil water en wc gelost en schoon water aangevuld. Nu kunnen we naar de receptie om het probleem van gisteren op te lossen. Het zit verkeerd in hun computer, maar ze proberen toch het probleem bij mij neer te leggen. Waarom ik ben blijven staan terwijl er op die plek reeds een bezetting genoteerd stond. ??????????????? Als ik ze vertel dat dat op hun aanwijzing is gebeurd en zij de leiding over de camping hebben en niet de gasten, mag ik een nacht gratis staan…………. Als ik vertel dat ik dat niet wil, kunnen ze verder niets doen……… Blijkbaar word ik nu kribbig, zeggen ze, maar gaan ze uiteindelijk toch een nacht crediteren. Alles geregeld en we kunnen weer de Route National op. We gaan via de D938 en D323 naar Le Mans. We verwachten wel iets te kunnen zien van het circuit, maar we vinden niet eens een bordje………… Via de ring, laten we de stad vlug achter ons liggen en gaan verder via D338, die weer verandert bij Alencon in D438 en zo komen we bij Bernay terecht. We hebben ondertussen een camping gevonden bij Jumieges en aangezien het al 17.30 uur is, nemen we de Peage. De camping staat aan de andere kant van de Seine en dat betekent dat we een pontje over moeten. Als we het pontje op willen rijden, blijkt de hoek zo scherp te zijn dat we ons klem rijden met het fietsenrek. Sil stapt uit en tilt deze enigszins iets op, zodat we terug uit kunnen rijden. De fietsen gaan er af en het rek wordt ingeklapt. Nu kunnen we er toch nog op. De camper achter ons, wordt geweigerd en moet om gaan rijden. Aan de overkant de bus eraf, rek uitklappen en fietsen erop. Camping “De la Foret” is maar enkele km ’s verwijderd en we zijn er dan ook zo. We mogen weer zelf een plaatsje uitzoeken en deze hebben we dan ook zo gevonden. Als we naar het sanitair lopen, komt ook de camper het terrein op gereden die niet op het pontje mocht. We babbelen even en gaan dan verder. Het weer is omgeslagen en het begint zelfs te regenen. We gaan zelf niet koken, maar maken gebruik van het restaurantje op de camping. Als we hier zitten, komt ook weer dezelfde man aangelopen van het pontje en start een praatje. Uiteindelijk moeten we straks maar eens in hun camper een pintje komen pakken. Terug op onze stek, regent het nog steeds en zetten we onze vakantie film van 2016 aan. Later komt de man ons halen, maar we hebben geen zin en kijken liever onze film.
Woensdag, 28 juni
De dag begint met regen of eigenlijk is het niet gestopt met regenen. Het is 17 graden en het ziet er niet naar uit dat het gaat veranderen. Zwaar bewolkt vertrekken we en maken we van deze dag een reisdag. We zitten redelijk vlug op de D928, die parallel aan autoroute A28, ook wel “Route des Estuaires” genoemd, loopt. Als we lekker zitten te babbelen, worden we ineens overvallen door een licht flits. Gelukkig rijd Sil: de bekeuring is voor haar…… Na gelang de dag verloopt, is ons doel Knokke in België. Via het boekje van de ACSI hebben we camping “Holiday” gevonden. Deze ligt in de stad en dat maakt een bezoek veel makkelijker. We blijven maar 1 nacht en daarom staan we ook in een rijtje op een grasveld. We willen uit gaan eten, maar dat valt nog niet zo mee. We lopen de hoofdstraat door en alle restaurants zijn gesloten of je kunt alleen met een creditcard betalen. En natuurlijk hebben we die in de camper laten liggen. We lopen de straat helemaal uit en komen op de boulevard terecht. Hier zien we “restaurant “Le Phare” en hier kunnen we wel gewoon naar binnen en op alle manieren betalen. Het is ook een goed bezocht adres en we lopen dan ook weer zeer tevreden de deur uit. Uiteindelijk hebben we een wandeling van 4,5 kilometer gelopen. Terug in onze camper doen we niet veel meer en is er weer een dag van onze vakantie afgesnoept.
2682 km
Donderdag, 29 juni
Onze laatste vakantie week is in het teken van de regen. De temperatuur is vandaag niet slecht en komt tot aan de 21 graden, maar het is wel zwaar bewolkt. We hoeven vandaag niet ver meer, want we rijden naar onze laatste overnachting plaats bij “Concert at Sea” in Scharedijke. We hobbelen op ons gemak richting Zeeuwenland en via de Westerschelde tunnel komen we in Zoutelande, waar we een kibbeling eten.
De Westerscheldetunnel is een tunnel van 6,6 kilometer lang in de N62 onder de Westerschelde tussen Ellewoutsdijk en Terneuzen en is daarmee de langste tunnel voor het wegverkeer van Nederland. De Westerscheldetunnel is 6,6 km lang en heeft aan de zuidkant, over een lengte van 1200 meter, een weggedeelte met een hellingsvlak van 4,5%. De maximale doorrijhoogte is 4,30 meter. Het diepste punt bereikt de tunnel onder de Pas van Terneuzen, 60 meter onder waterniveau. In de tunnel geldt een maximumsnelheid van 100 km/u. Dit wordt gecontroleerd door middel vantrajectcontrole over een afstand van ruim 8 km. De tunnel is niet toegankelijk voor voetgangers en fietsers.
In Westkapelle rijden we over de geasfalteerde dijk. De Oosterschelde hebben we al eens van dichtbij gezien, maar blijft een sterk staatje van techniek.
De Oosterscheldekering is een waterkeerring in Nederland, onderdeel van de Deltawerken. Het is tevens een 9 kilometer lange wegverbinding tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland, deel van de N57. Deze waterkering is een afsluitbare stormvloedkering en bevat grote schuiven die bij zware storm, al dan niet in combinatie met een springvloed, gesloten kunnen worden, zodat het hoogwater niet de Oosterschelde binnen kan komen. Bij een verwachte waterstand van 3,00 m NAP worden de schuiven gesloten vanuit de bedieningskamer in het Ir. J.W. Topshuis op Neeltje Jans. Als hier niemand aanwezig is, zullen de schuiven bij 3 m NAP automatisch sluiten. Sinds de ingebruikname in 1986 zijn de schuiven 19 maal gesloten geweest, afgezien van testsluitingen.
Om 15.00 uur zijn we al op de camping en we zetten de luifel uit, omdat het een klein beetje miezert. Aangezien deze best wel smerig is, maken we die meteen schoon. We BBQ-en en lezen ons boek uit.
Dan breken er 2 dagen aan van muziek.
Vrijdag 30 juni en zaterdag 31 juni
Deze 2 dagen zitten we op het muziek festival “Concert at Sea”.
Hier zien we onder andere:
Bløf, Doe Maar, Kensington, Racoon, Anouk, enz, enz
Onze vakantie is anders verlopen als dat we gewend zijn, maar we zijn erg tevreden weer naar huis gekeerd. Volgend jaar is nog een open boek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
