2016, Kaap-Verdië

Om de carnaval te ontvluchten en omdat onze zomer vakantie pas eind september is, gaan we een weekje naar Kaap-Verdië om vitamine D op te nemen. We hadden eigenlijk liever naar Egypte gegaan, maar het is beter om dat nu niet te doen. 13 februari vliegen we via Gambia naar het eilandje Sal. Sal is één van de eilanden van Kaapverdië, behorend tot de Barlavento-groep, de Bovenwindse Eilanden.Het heeft een oppervlakte van 216 km² en telt 25.779 inwoners. Het eiland is een van de 22 gemeenten van Kaapverdië. De hoofdplaats is de stad Espargos, die ongeveer in het midden van het eiland ligt. Op Sal ligt het eerste internationale vliegveld van Kaapverdië, het Aeroporto International Amilcar Cabral. De belangrijkste inkomstenbron is het toerisme. Daarnaast is er zoutwinning en visserij. Veel goederen moeten worden geïmporteerd waardoor het prijsniveau relatief hoog is. Drinkwater is schaars en de meeste huizen hebben geen waterleiding. Tankwagens vullen een centraal waterpunt in de stad of dorp waar de bewoners een jerrycan met water kunnen vullen. Zonder koken is dit echter niet drinkbaar. De hotels zijn wel voorzien van waterleiding, maar ook dat water is niet drinkbaar. Op het eiland is een installatie aanwezig die van zout zeewater zoet water kan maken. Sal heeft een tropisch klimaat. De gemiddelde maandtemperatuur bedraagt minimaal 18-24 graden en maximaal 24-29 graden. Er valt weinig regen (6 dagen per jaar, het meeste in de maanden augustus en september). De luchtvochtigheid bedraagt 70 tot 77%.
Vanaf het vliegveld is het een half uurtje rijden naar ons resort Oasis Salinas Sea in Santa Maria. hier wordt veel aan entertainment gedaan en het ziet er goed uit. Het eiland is niet groot en dus moet je er wel naar toe gaan voor zon, zee en strand. het waait er erg hard en daardoor voel je bijna niet dat je aan het verbranden bent. Goed in de gaten houden dus dat je jezelf goed in smeert. Het eiland is wel erg duur, terwijl de gewone man voor een schijntje moet werken. Een half uurtje jet-skiën kost € 75,00 en een onderwater scooter € 100,00 per uur. We hebben beide ook maar 1 keer zien gebruiken. Voor € 50,00 per stel zijn we met een dag excursie mee geweest over het eiland. Dit was erg leuk en je kunt deze gewoon op straat reserveren. We hebben de volgende zaken bekeken: Espargos is de hoofdplaats van het eiland Sal in Kaapverdië. De stad dankt zijn naam aan de wilde asperge die op het eiland groeit. De stad ligt centraal op het eiland en pal ten noorden van de enige luchthaven. Aangezien alle wegen hier samenkomen is het ook het economische centrum van het eiland. Aangezien er op Sal geen grondstoffen noch productiebedrijven zijn, is de economische activiteit beperkt tot handel, toerisme en de luchthaven. Er is een kerkje op het centrale plein van Espargos. Murdeira is Het een jonge nederzetting op het eiland Sal in de Republiek Kaapverdië. Het dorp ligt ongeveer 6 kilometer ten zuiden van de hoofdstad van het eiland Espargos en dus ongeveer halverwege tussen Espargos en het toeristische centrum van Santa Maria. Tot kort voor het begin van het millennium leefde slechts een paar mensen op deze locatie. Deze leefden voornamelijk op de landbouw. Met de opkomst van het toerisme op het eiland, echter, groeide de vraag naar aantrekkelijke toeristische plekken.
Palmeira is een dorp in het noordwestelijke deel van het eiland Sal, Kaapverdië. In 2010 woonde er 1420 mensen, dit is een verdubbeling in meer dan een decennium. Palmeira is een stuk minder toeristisch dan Santa Maria. Hier heb je het idee dat je eindelijk wat meer van het lokale leven meemaakt. De was hangt buiten. Lokale mensen zitten voor hun huis. Vissersboten komen in de haven terug met vers gevangen vis en het hele dorp loopt uit om het binnen te halen. Mooi tafereel om te zien!
Buracona is een kleine baai en een lagune gelegen in het noordwesten van het eiland Sal, Kaapverdië. De baai ligt op ongeveer 5 km ten noorden van het dorp Palmeira. De baai vormt een onderdeel van het neschermde landschap van Buracona-Ragona. In de lagube is een van de weinige grotten op het eiland en heet de "Blue Eye". Shark Bay. Altijd al eens haaien in het echt willen zien, maar ben je niet zo’n held wat betreft duiken? Aan de oostkust van Sal heb je de mogelijkheid om deze beesten op een paar meter afstand te zien. Je moet er wel iets voor doen: zo’n 50 meter de zee in lopen. Maar dan heb je ook wat. Tip: neem waterschoenen of andere schoenen mee die nat mogen worden! Je slippers overleven het niet of je valt plat in het water. En dat wil je niet. Pedra Lume. Dacht je dat je alleen in de Dode Zee kon drijven? Think again! Ook op Sal kun je prima boven water blijven door de hoge zoutconcentraties. In de oude zoutmijnen is water te vinden dat maar liefst 26 keer zouter is dan normaal zeewater. Mocht je het willen uitproberen (en dat zou ik doen als ik jou was), zorg dan wel dat je je benen niet die ochtend bijwerkt. Behoorlijk pijnlijk. Trust me. Oh, en er zijn douches aanwezig zodat je het zout weer kunt afspoelen! Kost wel een euro. Terra Boa is de zogenoemde fata morgana van het eiland. Beeld je een onwijs dorre woestijn in met een paar boompjes en in de verte heb je het idee dat je een luchtspiegeling ziet.
Behalve dat ik een oor ontsteking kreeg na de 2e dag, was dit een erg leuke onderbreking van de winter in Nederland.