2020, Flevoland

Vakantie 2020
Net als bij iedereen gooit ook corona bij ons roet in het eten. Onze vakantiebestemming voor 2020 was eigenlijk Cuba, maar daar heeft dit virus een stokje voor gestoken. Nadat we onze plannen voor dit jaar hadden aangepast, stonden onze pijlen op Scandinavië gericht. Via Denemarken naar Zweden en daar aan de oostkant verder naar het noorden. Via Finland dan weer terug naar het zuiden. Maar ook dit ging niet gebeuren. Denemarken had de grenzen gesloten en eerlijk gezegd wilden we ook niet in een vreemd land zitten als daar de pleuris zou uitbreken. We hebben uiteindelijk besloten om ons eigen kikkerlandje eens onder de loep te gaan nemen. Nederland is mooier dan je denkt....... je moet het alleen willen zien.

Zaterdag 13-6-2020 zonnig, 28 graden
Voor het eerst in onze geschiedenis, hoeven we maar 2,5 uur te rijden tot onze 1e bestemming. We rijden zo veel mogelijk via de binnen door wegen om de rit toch nog aangenaam te maken. Vanuit het zuiden nemen we vanaf Zeeland de N277 tot aan Ravenstein. Hier gaan we toch weer de A50 op om de Maas over te steken en Brabant te verlaten. Enkele kilometers verder gaan we hier weer van af bij knooppunt Ewijk en buigen via de N322 af naar het westen, richting Beneden Leeuwen. We zitten in het Land van Maas en Waal en verlaten die weer via de Prins Willem Alexander brug, die over de Waal ligt en komen terecht in het land van Flipje. Er staan overal kersen kraampjes langs de weg en door het erg mooie weer, zijn er ook veel fietsers en ander mensen die genieten van de zomerse dag. Klandizie is er dus genoeg en dat was ook wel nodig ook. Via Rhenen, Veenendaal en Ede belanden we op de Veluwe. En ook hier kun je zien dat Nederland toch echt wel wat te bieden heeft. Uiteindelijk schieten we bij Harderwijk de Flevopolder in en is het niet ver meer naar Lelystad. Door de corona crisis hebben we besloten om deze vakantie de campings maar te reserveren. De voorspelling was dat heel veel mensen in Nederland op vakantie zouden gaan. Aan de zuidkant van Lelystad ligt camping 't Oppertje. Mooi gelegen tegen de Oostvaardersplassen, hebben we volgens ons de mooiste plek gekozen op de hele camping. Het is 16.00 uur, het zonnetje schijnt van harte en we hebben alles op z'n plaats..... tijd voor een rosé en een pintje. Het staat behoorlijk vol, aangezien er in Duitsland een extra vrije dag was. Veel witte kentekens dus. Toch is het op de camping en omgeving een erg rustige sfeer. Veel natuurlijke geluiden van de vogels en konijnen die tot aan de camper komen. We hebben nog niet veel gegeten en hebben al van tevoren boodschappen gedaan voor de BBQ. We proberen de zij panelen aan de luifel te maken, maar nadat hierdoor een kras op de camper is ontstaan, pakken we die weer in en zetten het windscherm overeind. We balen behoorlijk, maar laten de vis en het vlees toch erg goed smaken. We lezen wat en hebben het over onze toekomstplannen voor onze reizen en vervoermiddelen. Later zetten we dit binnen voort totdat we het mooi vinden voor vandaag.

Zondag 14-6-2020 zonnig, 25 graden
We hebben vannacht niet erg goed geslapen en blijven nog wat langer liggen. Om onze 2e vakantie dag te verslapen is ook niet de bedoeling en rond 9.30 uur beginnen we aan ons ontbijtje. We gaan vandaag een fietstocht maken rondom de Oostvaardersplassen. De Oostvaardersdijk houdt het water tegen van het Markermeer en hierop ligt een heel mooi fietspad, wat de toeristische verbinding is tussen Lelystad en Almere. Deze N701 loopt 12 kilometer langs de Oostvaardersplassen en je hebt hier dan ook een heel goed uitzicht over dit natuurgebied. We zouden eigenlijk om de plassen heen fietsen, maar het is nog vroeg en dus fietsen we verder richting Almere. De weg voert ons verder via het Oostvaardersdiep, het gemaal De Blocq van Kuffeler en de Kwelplas. Hier buigen we af naar de Lepelaarsplassen. De Lepelaarplassen zijn een natuurgebied van ongeveer 500 hectare gelegen aan het Markermeer bij Almere. Het is sinds 1971 een natuurreservaat. Het gebied wordt sinds 1994 beheerd door stichting Het Flevolandschap en is in 2009 aangewezen als Natura 2000-gebied. Sinds 2018 maakt het deel uit van Nationaal Park Nieuw Land. Het mooie weer maakt dat er veel natuurliefhebbers aanwezig zijn en we moeten alert zijn voor de vele tegemoetkomende fietsers en voetgangers, aangezien de route niet overal erg breed is. We stoppen onderweg regelmatig op de spotters plekken om een blik te werpen op het natuurschoon aan de ander kant van de gluur muur. Het stikt er van de ganzen en nog veel meer vogels waar ik de namen niet allemaal van ken. Het zullen best wel bijzondere vogels zijn, aangezien er veel vogels spotters zijn met telelenzen van een kilometer lang. We staan er zelf ook van te kijken dat dit gebied zo groot en zo mooi is. Brengt het corona virus toch ook nog iets goeds, anders waren we dit jaar naar midden America geweest. Als we weer terug op de camping zijn beland, hebben we toch 60 kilometer getrapt…. we hebben iets lekkers verdient. Maar we hebben niet alleen dorst. Aangezien we vandaag nog niet zo heel veel hebben gegeten, knort de maag ook. Het vlees van de BBQ gisteren was nog niet op en dus gaan we hier weer mee verder. De avond verloopt verder rustig, met wat lezen, mijn verhaaltje schrijven en internetten.

Maandag, 15-6-2020 zonnig, 26 graden
Onze plannen voor vandaag zijn om een wandeling te maken door de Oostvaardersplassen. De Oostvaardersplassen vormen een natuurgebied van zo'n 5600 ha (56 km²) tussen Almere en Lelystad in de Nederlandse provincie Flevoland. Het gebied is ontstaan na de drooglegging van de Flevopolders (1950–1968) en dus relatief jong. De Oostvaardersplassen zijn van internationaal belang als moerasgebied en overwinteringsgebied voor vogels. Het gebied is ruwweg in twee gedeelten te onderscheiden: een nat (ca. 3600 ha) en een droog (ca. 2000 ha) gedeelte. Het droge gedeelte wordt gezien als een geschikte habitat voor grote grazers. Het gebied maakt deel uit van het in 2018 opgerichte Nationaal Park Nieuw Land. Het gebied is beperkt toegankelijk voor bezoekers en geniet wettelijke bescherming. Het is vrijwel geheel aangewezen als Vogelrichtlijngebied (5505 ha) en Staatsnatuurmonument (5600 ha). Sinds 1999 is het natuurgebied voorzien van het Europees diploma voor Natuurbeheer, een erkenning door de Raad van Europa die iedere vijf jaar wordt geëvalueerd. In 2009 zijn de Oostvaardersplassen definitief aangewezen als Natura 2000-gebied. Na de magen te hebben gevuld, stappen we op de fiets. Het is 3,8 kilometer naar het info punt van Staatsbosbeheer. Hier is niemand aanwezig, behalve van het horeca gedeelte. Via het internet hadden we al gezien dat we de paarse route moeten hebben. Hier staat dat die 5,2 kilometer lang is, maar volgens de site is het 7 kilometer. We wandelen door de rietvelden, het wilgenbos, langs waterpartijen met watervogels en genieten van een weids uitzicht vanaf het uitkijkpunt. Als je je ogen openhoudt, kan je hier ontzettend veel zien. De variatie aan landschappen in combinatie met een verscheidenheid aan dieren maakt deze wandelroute zo speciaal.
We blijven verschillende keren even stilstaan in het wilgenbos. Mos groeit op de stammen van de dode bomen en oud hout ligt verspreid over de weg. Er heerst hier een bijna sprookjesachtige sfeer. Door het hele gebied loopt een kudde Konik paarden. Ze zijn niet schuw en je kunt ze van heel dichtbij observeren.
Wandel naar vogel uitkijk hut Poelruiter en spot het ijsvogeltje, zilverreiger, lepelaars en waterrallen. Met een beetje geluk zie je zelfs een zeearend of visarend boven de waterplas zweven. Maar helaas vandaag niet voor ons. Maar ook in de winter is het hier heerlijk wandelen. Er zijn dan veel overwinteraars te zien langs de route en vanuit de vogelkijkhutten. Met name kolganzen en brandganzen, klapekster, kramsvogels, maar ook diverse steltlopers. En als het vriest kom je prachtige landschappen tegen. Bevroren meertjes, riet met rijp, prachtig mos in het wilgenbos. En doordat de begroeiing minder hoog is kun je de Konik paarden met hun dikke wintervacht beter zien. Bij Sil is de Achillespees weer gaan opspelen en zijn we blij als we weer aan het einde van de route zijn. We fietsen weer terug naar de camping en genieten nog even van het mooie weer. We hebben nog steeds vlees over, maar dit doen we vandaag gewoon in een pannetje op het gas. Na het eten spelen we Trio Minos en genieten we van het uitzonderlijke zwoele weer. Na een rood / roze gloed van de ondergaande zon is het om half elf nog steeds weer om buiten te zitten, maar we stoppen er toch mee, aangezien het donker begint te worden. Een geslaagde dag.

Dinsdag 16-6-2020 Bewolkt met in de middag
wat lichte buitjes, 20 graden
Met een vrouw op reis en Batavia stad op fietsafstand, zorgt ervoor dat we vandaag iets gaan doen wat de meeste mannen met wat tegenzin ondergaan. Een bezoek brengen aan het shopcenter van Lelystad. Maar voor dat we daar naar toe fietsen, gaan we eerst met de drone proberen wat opnamen van de Oostvaardersplassen te maken. We fietsen voor bij het info punt van Staatsbosbeheer en slaan rechts af de Praamweg op. Bij vogel spotplek Oeverloper zetten we onze fietsen langs de kant. We pakken de drone uit en laten hem opstijgen. Terwijl we hiermee bezig zijn stopt er een auto in de berm en stapt er een spotter uit. Deze geeft commentaar op het laten vliegen van een drone in dit natuurgebied. Hij is zelf ook een drone eigenaar en snapt wel waarom we dit willen doen. Tijdens ons gesprek heb ik de camera al laten lopen en als hij weg is, schiet ik toch nog wat plaatjes. Ik laat daarna de drone zakken, aangezien de beste man eigenlijk wel gelijk heeft. Als leden van WWF moeten we hier natuurlijk wel begrip voor hebben. Toch twijfel ik eraan of hij niet nog een reden had om ons aan te praten......... hij had namelijk ook een fototoestel met teletoeter bij en was misschien bang dat ik de vogels voor zijn camera zou wegjagen.......... Het is niet anders en we stappen op om naar Lelystad te gaan. We fietsen terug naar de N701 en gaan over de dijk naar de hoofdstad van Flevoland en vinden erg makkelijk de weg naar het Walhalla van de vrouw. Gelukkig is ons Sil niet zo'n heel erge shopperd en zijn we na een half uurtje toch alweer buiten. Bij de sluizen laat ik nog even de drone de lucht in gaan om wat mooie beelden te maken van de replica van de Batavia. De Batavia was een Nederlands spiegelretourschip van de VOC uit de 17e eeuw. Het wrak bevindt zich momenteel in een museum in Fremantle, Australië. De Batavia werd tussen 1627 en 1628 op de Peperwerf in Amsterdam gebouwd. In de jaren 1985-1995 is een reconstructie gebouwd die te bezichtigen is op de Bataviawerf te Lelystad. Het schip vertrok voor het eerst op 29 oktober 1628, onder bevel van schipper Adriaen Jakobsz met als reisdoel Batavia. Eigenlijk was de leider van de expeditie opperkoopman François Pelsaert. De schipper was verantwoordelijk voor de goede vaart, maar hij moest wel bevelen aanvaarden van de opperkoopman. Op 14 april 1629 kwam het schip aan op Kaap de Goede Hoop om te foerageren. Na acht dagen vertrok het weer. In de vroege ochtend van 4 juni 1629 sloeg het schip lek op Morning Reef van de Wallabi-groep voor de Australische westkust. Een deel van de opvarenden bleef achter op enkele eilandjes, terwijl een andere groep met een sloep naar Batavia zeilde om hulp te halen. Toen de redding arriveerde, was onder de achtergeblevenen muiterij uitgebroken. We fietsen verder en zoeken een viswinkel op voor een bak met kibbelingetjes. Die gaan er goed in en met een gevulde maag gaan we op zoek naar het VVV bij het gemeentehuis. Het gemeentehuis blijkt gesloten te zijn en het VVV is hierin gevestigd. Het begint te miezeren en volgens de weer app, komt er een plas water aan. We gaan retour naar de camping. Hier luieren we nog wat en werk ik mijn reisverslag bij. Vanavond eten we krieltjes met sla en daarna probeer ik met Trio Minos revanche te nemen op de nederlaag van gisteren.........helaas lukt dat niet....

Woensdag 17-6-2020 droog en benauwd, 26 graden
Het doel voor vandaag is wederom de Oostvaardersplassen. Nadat we de 3,8 kilometer gefietst hebben, staan we weer bij het informatie punt. We willen weer gaan wandelen en kiezen voor de Zeearend route. Een wandeling door de Driehoek, naar de grote observatie hut De Zeearend. Daar heb je ruim 2,5 km vrij uitzicht over de Oostvaardersplassen. Het uitzicht doet ons een beetje denken aan de delta in Botswana. Hier hoeven we alleen niet bang te zijn voor loslopend gevaarlijk wild. Een groot moerasgebied met rietvlaktes, ruige graslanden, waterplassen, omringd door bossen: een waar vogelparadijs van internationale waarde. Ruim 50 jaar geleden schiep de natuur in zuidelijk Flevoland dit uitgestrekte moerasgebied. Ganzen, lepelaars en aalscholvers wisten de Oostvaardersplassen al snel te vinden, net als reeën, vossen, hazen, vleermuizen en vlinders. En sinds 2006 broedt zelfs de zeearend er. In dit vogelrijke moerasgebied werken mens en natuur op een bijzondere manier samen. Zo kom je onderweg heckrunderen, Konik paarden en edelherten tegen. Zij houden met hun gegraas de graslanden op een natuurlijke manier open. En ze vragen op hun beurt ook weer om zorg en beheer. We geven onze ogen goed de kost, maar we zien helaas geen van de bijzondere bewoners van dit gebied. Met een verrekijker kunnen we heel in de verte wel een kudde herten zien, maar zelfs op de foto is dit moeilijk herkenbaar. Er zijn nog niet veel mensen en dat maakt het wel erg lekker rustig en ook beter voor de foto's. De weersvoorspelling voor de hele week klopt niet zo veel van en ook vandaag is het veel beter als belooft. Het is benauwd en dat geeft natuurlijk weer onweer. We zorgen er daarom ook voor dat we rond 17.00 uur weer terug zijn bij de camper. De bewolking begint over de Flevopolder te trekken en Thor, de god van de donder, begint ons toe te spreken. Op buienradar kunnen we de enorme water overlast in het zuiden van Nederland volgen en we zijn dan toch weer blij dat we hier zitten. Met wat donder en diverse druppels valt het hier nog wel mee. We zetten het spelletje Trio Minos in de camper voort, maar het groeiende grote verschil tussen geluk en pech begint wat irritatie op te wekken. We lezen en puzzelen daarom nog wat en gooien hem daarna plat. Tot morgen.

Donderdag, 18-6-2020 bewolkt en later zon, 20 graden
We zouden vandaag veel regen krijgen en daarom besluiten om ons busje te pakken. In de tijd van onze motoren, reden we ook wel eens naar een motorzaak om al het moois op twee wielen te aanschouwen. Nu gaan we dat ook doen, maar dan veel moois op vier wielen. We hebben een camper zaak in Harderwijk gevonden die wel wat aanbod heeft. Via kleine weggetjes kruisen we het natuurgebied, maar komen toch weer op de doorgaande weg uit om het Veluwemeer over te steken. Met onze navigatie is het eindpunt vlug gevonden. Bij firma Stijkel Campers staat wel het een en ander binnen wat ons bevalt. De hele grote jongens van Carthago laten we links liggen, aangezien deze met 6 getallen geprijsd zijn. Onze voorkeur gaat uit naar de Adria Coral 670SL. Deze camper heeft de juiste lengte om in te kunnen wonen en heeft ook nog het ideale panorama dak. Deze heeft dan geen zes getallen op het prijskaartje, maar ook hiervoor moeten we nog even sparen. We nemen onze roze wolk mee en parkeren de camper vlakbij het centrum van Harderwijk. Slenterend door de winkel straten, komen we langs de markt en nemen een plaats bij Luigi's. De terrassen zitten goed vol, aangezien het voorspelde slechte weer niet is gekomen. Het zonnetje is rijkelijk aanwezig en de temperatuur is hoger als verwacht. Als we onze handen hebben gedesinfecteerd volgen we onze serveerster naar een aangewezen plaats. Op de menu kaart lonken de kroketten met brood en nadat ze geserveerd zijn, gaan die er ook vlug in. We hadden wel honger gekregen van dat kijken naar onze droom camper. We maken het terras vrij voor nieuwe gasten en slenteren door het centrum naar het oude gedeelte. Op de boulevard is ook het strandeiland en het Dolfinarium gevestigd. Het strandeiland bewandelen we wel, maar het dolfinarium hebben we al meerdere malen gezien. We zetten koers naar de parking en gaan weer richting de camping. De temperatuur loopt op en het wordt tijd voor een versnapering. Ons diner bestaat uit een bij elkaar gegooid ratjetoe, maar is toch wel lekker. We vullen de avond met onze eigen reis film over Afrika. Met een voldane herinnering gaan we later ons bedje in.

Vrijdag, 19-6-2020 Licht bewolkt, maar droog, 20 graden
Het is mooi weer, maar er zou vandaag regen beloofd zijn door de weer voorspellers. Gelukkig zitten ze ernaast. We klimmen vandaag weer op de fiets om een mooie ronde te maken. We hebben diverse routes bekeken, maar we zien wel waar we uitkomen. Met onze fiets en wandel Garmin komen we er ook wel uit. We gaan vanaf de camping weer richting de dijk aan de Oostvaardersplassen. Halverwege de Knardijk kun je naar beneden en schieten we het Hollandse Hout in. Deze dicht beboste omgeving zorgt ervoor dat je je helemaal van de bewoonde wereld verwijderd voelt. Behalve het vliegverkeer wat weer is opgestart. In vogelvlucht zitten we niet zo heel ver van Schiphol verwijderd en we zien dan ook al veel vliegtuigen aankomen en vertrekken. Het valt wel op dat er alleen vliegverkeer is in de ochtend en eind van de middag. Hollandse Hout is een natuurgebied van circa 900 hectare bij de Oostvaardersplassen. Het natuurgebied werd na het opspuiten van Flevoland in de jaren 1972 en 1973 beplant met voornamelijk populieren, wilgen en elzen, omdat deze bomen snel groeien. Een ander deel van het bos zou een woonwijk worden. De woonwijk kwam er uiteindelijk niet. Er werden langzamer groeiende planten geplant, waaronder eiken en beuken. In de januaristorm van 1990 waaide een deel van de bebossing om. In 1995 werd 36,8 ha van het natuurgebied tot bosreservaat aangemerkt. In het gebied van het reservaat komen vier zeldzame - op de Rode Lijst vermelde - paddenstoelensoorten voor. Ook komen er de houtsnip, de wielewaal en de appelvink voor. Het gebied wordt beheerd door Staatsbosbeheer. Het Hollandse Hout ligt vier meter onder zeeniveau en de bodem bestaat uit kalkrijke zeeklei. We willen uiteindelijk aan de andere kant van het kanaal “De lage vaart” komen, dus zijn we genoodzaakt om de doorgaande weg N302 richting vliegveld te gaan gebruiken. Aan de overkant nemen we de Meerkoetweg en slaan iets verder rechtsaf weer de bushbush in. Dit overwoekerde fietspad komt uit in het Natuurpark Lelystad. Het Natuurpark Lelystad is een natuurrijk recreatiegebied bij Lelystad dat beheerd wordt door de stichting Het Flevolandschap. Het is ontstaan in de jaren 1970 omdat Artis, de dierentuin in Amsterdam, behoefte had aan extra ruimte voor grote hoefdieren. In het park worden op grote omheinde terreinen allerlei dieren gehouden die in het wild niet vaak meer voorkomen. Het totale gebied is 400 hectare groot. Een aantal van de dieren vormt onderdeel van een fokprogramma dat herintroductie in het wild of versterking van nog aanwezige populaties mogelijk maakt. In het park is ook een gereconstrueerde prehistorische nederzetting te bezichtigen. We fietsen door het park en proberen diverse dieren te spotten, maar helaas laten de otter en de bever zich niet zien. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo schuw en pikken we toch nog wat mee, zoals de ooievaars, de edelherten, het everzwijn en de Przewalski paarden. Bij de Wisenten wil Sil niet in de buurt komen, aangezien er bij ons iemand door is aangevallen en deze in het bezit zijn van jonkies. Achterin het park volgen we het fietspad wat het park verlaat en zitten we ineens langs de N309 die naar Dronten voert. Als we 33 gereden kilometers zien staan op het display, vinden we het tijd om weer richting de camping te fietsen. Nadat we de provinciale weg N710 hebben gekruist, draaien we 180 graden en volgen de Lisdoddeweg, die dwars door de het akkerlandschap van Flevoland gaat. Op het eind zien we het vliegveld liggen, maar we moeten toch weer door het Natuurpark Lelystad. Gelukkig geen straf en via een fietsbruggetje over de Oostervaart, komen we Lelystad weer in. We nemen nog een softijs bij Anytime Snack, voordat we de Torenvalkweg naar het Hollandse Hout weer volgen. Op de camping aangekomen genieten we nog van het zonnetje, terwijl ik mijn reisverslag verder afwerk.