2019, Engeland, een lang weekend naar Kent
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Rob en Sil
20 September 2019 | Verenigd Koninkrijk, Canterbury
Vijf uur in de ochtend. De wekker gaat en we zijn direct wakker. Om zes uur gaan we op pad naar Duinkerke. We gaan een lang weekend naar Kent, Engeland, met ons petekind Donna en haar vriend Nicky.
Donna en Nicky staan een kwartier voor vertrek voor de deur om hun spullen in de camper te laden.
We hebben zelf de overtocht geregeld bij DFDS in Duikerke, omdat het hier niet zo druk is, goedkopere vaart en je ziet nagenoeg geen illegale vluchteling.
De rit verloopt vlotjes en we tanken ook nog even “goedkope” diesel bij een Intermarche. Bij aankomst worden we bij de volgende ferry ingedeeld, maar we rijden toch maar naar voren. We schuiven in en kunnen toch nog gewoon de boot op. Het is prachtig weer en we cruisen relaxed naar de overkant.
Al jaren rijden we Dover voorbij richting alle delen van Groot Brittannië, maar vandaag stoppen we eens als eerste bij Dover Castle. De klok is een uur terug uit gezet en we kunnen dus op ons gemak rond neuzen.
Als we geparkeerd staan, maken we eerst een lunch in het zonnetje aan de camper. Als we de entree prijs van £ 20,90 horen, vinden we dit aan de dure kant, maar we gaan uiteindelijk toch naar binnen.
We lopen langs de commando post op de kliffen en natuurlijk beklimmen we de “Great Tower”. Het leger museum en de ondergrondse tunnels laten we ook niet voorbij gaan. Na 4 uur hebben we er genoeg van en nemen de A2 richting Canterbury. Bij aankomst op de Canterbury Camping and Caravanning Club Campsite zijn de plaatsen goed gevuld. We hebben telefonisch contact gehad en alles is geregeld. Wij zetten onze camper onder stroom, terwijl Donna en Nicky de tent opzetten.
Als alles klaar is, eerst een welverdiende pint en daarna gaan we een plekje opzoeken om te eten. Buiten de camping is een bushalte, maar daar moeten we te lang voor wachten, dus we gaan lopend de berg af. Het centrum is ongeveer 2,5 km lopen en het weer is perfect, dus voor nu geen probleem. We lopen door het centrum en neuzen wat in de etalages totdat we langs Pork & Co komen. We schieten dit eettentje naar binnen en bestellen iets te drinken voor het wachten op onze hamburgers met friet. De weg terug is vermoeiender, aangezien het nu berg opwaarts is en we enkele stevige neuten hebben genuttigd. We bereiken in het donker de camping en gaan in de camper he spelletje UNO spelen. Rond 02.00 uur word er met dubbele tong gesproken en gaan we ons mandje in……..
Zaterdag, 21-9-2019
We pakken op ons gemak een ontbijtje en gaan dan op weg naar Eastwell, wat ongeveer een kleine 25 km verderop ligt. Hier is The Hawking Centre gevestigd en we willen wel wat grote vogels zien vliegen. Bij aankomst zit het net even anders in elkaar. We staan voor Eastwell Manor, Champneys Hotel & Spa.
Een prachtig optrekje uit de sprookjes tijd van Dickens. Er staat een bruid klaar om het pand te betreden. Aan de auto’s op de parkeerplaats te zien is dit geen omgeving voor Jan Modaal. We vragen bij de receptie waar ons doel gevestigd is. We moeten achter bij de tuinen zijn. De vogels zitten achter een muur, maar wat blijkt. Het is op afspraak en alles is volgeboekt tot november……….. helaas dan maar. We werpen nog wel even een blik op al het gevogelte wat op diverse stokken zit. We zoeken de pittoreske landweggetjes weer op, die ons naar Leeds brengen. Hier staat Leeds Castle, wat we willen gaan bezoeken. Het is al in de middag en de entree is ook al behoorlijk aan de prijs. Voor deze korte tijd willen we niet zo diep in de buidel tasten en daarom gaan we weer weg. Maar de dames willen nog eerst een rondje door het bij behorend winkeltje doen. Ze komen uiteraard niet met lege handen naar buiten.
Op de parkeer plaats moeten we een nieuw doel zoeken. Het weer is prachtig en de temperatuur ligt voor de tijd van het jaar ook aan de hoge kant. We zetten daarom koers naar Folkestone. We nemen hiervoor wel de M20 om niet nog meer tijd te verliezen. In Folkstone is het best wel druk en het valt niet mee om een parkeerplaats te vinden voor de bus, maar uiteindelijk hebben we toch nog iets gevonden. We paraderen over de boulevard en genieten van het uitzicht over “het nauw van Calais”. Er zijn veel mensen op het strand en daar willen we ook naar toe. Maar er komt geluid uit de maag en die moet dus eerst gestild worden. We lopen terug naar de hoofdstraat en vinden daar “Papa’s Fish Restaurant and Takeaway”. Hier ziet het er goed uit en nadat we aangeschoven hebben kunnen we bestellen. Er komen grote porties en het smaakt naar wens. Daarna halen het busje op en rijden via een omweg naar het strand. De kortste route is voor auto’s onder de 2,5 ton. We zitten hier geruime tijd in de zon te genieten, maar ook hier komt een einde aan. Tijd om naar de camping te gaan.
Tot aan de A2, rijden we over een binnen weggetje met de naam A260. Deze voert ons naar Denton. Een pittoresk plaatsje uit een sprookjes verhaal. We stoppen om de huisjes en plaatselijke pub te bekijken. We lopen de straat op en neer en maken diverse foto’s, daarna gaan we “The Jackdaw Inn” naar binnen. Het is een gezellige boel en behoorlijk druk. Wat blijkt……. In deze pub is een gedeelte van de film “The Battle of Brittain” opgenomen. Deze film uit 1969 vertelt het verhaal van het begin van de 2e wereldoorlog wanneer de nazi’s de vliegvelden van de Engelsen proberen te vernietigen. Na een uurtje gaan we er weer vandoor. De rest van de avond buurten en kaarten we de tijd voorbij.
Zondag, 22-9-2019
We doen het vandaag rustig aan en staan niet zo heel vroeg op, maar rond 09.30 uur mag het toch wel. Vandaag worden er Formule 1 wedstrijden gereden in Japan en Donna en Nicky willen dit graag zien. Wij geven hier helemaal niks om en dus moeten we een compromis sluiten. We rijden naar de White Cliffs of Dover en daar kunnen wij wandelen en zij in de camper de race kijken.
Het is zwaar bewolkt en met een stevige wind, lopen we over de rand van de afgrond, die wel 100 meter hoog zou zijn………… de rotsen golven door het landschap en op sommige plekken is het even een tandje bij zetten. Als het ook nog licht begint te regenen korten we onze route in en lopen weer retour. Na 4,5 km staan we weer voor ons huis op wielen, waar de race nog aan de gang is. We gaan dan nog maar even naar het souvenirs winkeltje. Na de race gaat het weer terug richting de camping. We laten de camper staan en nemen de bus naar het centrum. Hier zwalken we door de straten en proberen nog een souvenir te scoren. Het is al 5 uur als we de kathedraal willen gaan bekijken………… helaas gesloten………. Ook staat ie in de steigers, wat de buitenkant ook niet echt mooi maakt. We lopen door naar Zeus Ouzeri & Taverna. Hier moeten we toch nog even goed kijken wat we willen eten, aangezien het niet allemaal hetzelfde is als in Nederland. Het smaakt ons allemaal zeer goed en nadat we de Griek hebben afgerekend, gaan we de straat weer op en gaan op zoek naar een leuk kroegje. The Foundry Brew Pub is een erg leuk tentje, waar je tijdens het eten het bierbrouwen kunt gadeslaan. Helaas zijn we hier net te laat voor en kunnen dus alleen maar genieten van een pintje. Ze verkopen zelf gebrouwen bier en alles is dus anders dan normaal. We proberen een bijzondere smaak te pakken, maar dat valt niet mee. De barman is erg klein en de tap is aan de hoge kant………….. een momentje waar we onszelf erg mee vermaken, maar de barman kan er niet om lachen. Het is een lekkere avond en we gaan dan ook buiten staan te kletsen met een Amerikaanse hart chirurg. Om 23.00 uur gaat de boel sluiten en moeten we ergens anders naar toe. Als we richting de Westgate Tower lopen, komen we langs Houdini’s Magic Bar. De deur staat open en kunnen we zien dat er iemand gehypnotiseerd wordt. We schieten naar binnen en staan versteld wat er allemaal gebeurd. Natuurlijk hebben we Rasta Rostelli wel eens aan de gang gezien, maar dat is dan televisie. Nu staan we er met onze neus bovenop en ziet het er toch anders uit. Onvoorstelbaar wat er allemaal met het “slachtoffer” gebeurd. We nemen een pintje en wachten tot de show ten einde is. Dan gaat de magic man nog even met ons aan de gang. We zien echt wel wat er gebeurt, maar kunnen het zeker niet verklaren, ook al weet je dat het nep is. We hebben wel mooi tijdverdrijf gehad. Als ook deze pub gaat sluiten, wordt het tijd om een taxi te bellen, die ons terug brengt naar de camping. Daarna is het tijd voor de nacht rust. Welterusten.
Maandag, 23-9-2019
Vandaag gaan we weer terug naar het vasteland. De ferry vertrekt om 12.00 uur, dus we hoeven niet te haasten. Het is gelukkig ook vandaag droog weer, zodat we de tent niet nat hoeven in te pakken.
Na een goed ontbijt op naar Dover. Voordat we kunnen aansluiten, worden we nog wel even apart genomen voor een douane controle. Hier vinden ze uiteraard niks bijzonders en kunnen we gewoon door. Alles loopt voorspoedig, maar voor de files bij Antwerpen nemen we toch nog een andere route.
Vier dagen naar Engeland is weer geslaagd.
Conclusie; Canterbury is een hele mooie stad, zonder alle drukte die je bijvoorbeeld hebt in Londen. Voor het eten en drinken kom je niets te kort. Alleen jammer dat de kathedraal aan het verbouwen is.
Een mooi doel voor een paar dagen ontspanning.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley