2015, Wales II

Zondag, 12-7-2015. Het heeft vannacht veel geregend, maar vanochtend is het weer droog. om 8.00 uur gaat de wekker af en 1,5 uur later zijn we op weg naar Bath. We zetten ons busje op de Coachparking en betalen voor 6 uurtjes £ 11. En wij dachten dat alleen bij ons de auto een melkkoe was. We gaan te voet verder de stad in. Bath is een stad in het bestuurlijke gebied Bath and North East Somerset, in het Engelse graafschap Somerset. De stad, gelegen aan de rivier de Avon, heeft ongeveer 80.000 inwoners en is na Londen de drukst bezochte toeristenplaats in Engeland. Bath is gebouwd in een natuurlijk soort amfitheater, omgeven door heuvels. Veel gebouwen zijn opgetrokken uit een wittige lokale steensoort, de zogeheten 'Bath stone'. De elegante 18e-eeuwse bouwstijl domineert. De stad werd in de 1e eeuw gesticht door de Romeinen rond de thermen. Een tempel en de thermen zijn deels bewaard gebleven. In de middeleeuwen werd Bath een belangrijk centrum in de productie van wol. Ook de religieuze invloed van de stad groeide tussen 1091 en 1206. Er werd een kathedraal gebouwd die echter in 1495 verwoest zou worden. In de 18e eeuw werd Bath een moderne badplaats, goed bezocht door het rijkere deel van de bevolking. Hieraan is de naam van Beau Nash, de dandy, verbonden. In deze periode onderging de stad ingrijpende veranderingen op het gebied van architectuur. Nog altijd is de neoclassicistische bouwstijl sterk aanwezig in het stadsbeeld. Sinds 1987 staat Bath op de Werelderfgoedlijst. In 2009 werd er rekening mee gehouden dat de erfgoedstatus zou worden ingetrokken vanwege een woningbouwproject van meer dan 2000 woningen. De commissie besloot na een bezoek om de status te handhaven. We beginnen bij de Romeinse baden, maar dit blijkt een museum te zijn. Hier staat een erg lange rij en als je echt wil baden, moet je een afspraak maken. En een grote portemonnee mee nemen. Deze slaan we over en we gaan om de hoek naar een minder drukke spa. De publieke thermen bestonden uit een kleedruimte (apodyterium), waarna men via de koudwaterzaal (frigidarium) en lauwwaterzaal (tepidarium) in de heetwaterzaal (caldarium of calidarium) kwam. Hierna werd dezelfde weg afgelegd in omgekeerde volgorde. Uiteraard waren er afwijkingen van dit schema. Soms ging men van het tepidarium eerst nog naar het sudatorium (zweetruimte, te vergelijken met een sauna) en pas daarna naar het caldarium. Sommige badhuizen hadden een laconicum. In de badruimtes waren aan de zijkanten bassins waarin men kon plaatsnemen, en er stonden stenen bekkens (labra) waar men water uit kon scheppen. De verwarming vond plaats door middel van een oven (praefurnium) waarmee het water voor de bassins en bekkens werd verwarmd en waarvandaan hete lucht in het hypocaustum (het systeem van verwarming onder de vloer) werd geleid. De hete lucht ging onder de vloeren van de verwarmde badruimtes en via buizen (tubuli), eigenlijk holle stenen, door de wanden. Hiernaast hadden de openbare thermen doorgaans ook nog een open tuin voor sport en spel (palaestra). Hierin bevond zich vaak een openluchtbad (natatio). De palaestra was omgeven door een zuilengalerij (porticus), waarin ruimtes konden zijn voor balspelen (sphaeristerium) en voor massages (unctorium). De Romein kon er zich laten insmeren met olie waarna er met een schraper het zweet, de olie en dode huidschilfers werden afgehaald. Soms waren er ook andere diensten zoals epileerders aanwezig. De meest uitgebreide thermen (waaronder de keizerlijke) hadden ook bibliotheken en studieruimtes. Het gebruikte water werd meestal naar een latrine (Latijn: latrina of forica) geleid. Deze kon op het terrein van de thermen zelf zijn, maar ook erbuiten, zoals in het geval van de Forumbaden in Ostia. In de latrine waren banken met gaten waarop men plaats kon nemen om zijn behoefte te doen. Ongeveer een meter onder de banken stroomde het water dat uit de thermen afkomstig was. De badruimtes werden van licht voorzien door middel van ramen en kaarsen. Zeep hadden ze nog niet in hun tijd maar om de huid te verzachten en te voeden smeerden de Romeinen hun lichaam in met geurende olie en andere reukwaren.
Om de hoek zit Thermae Bath Spa. Dit is een 3 verdiepingen tellend bad huis, met ook op het dak een buitenbad. Als we daar in zitten, begint het te regenen. Wel lekker om in de regen naar de kathedraal te kunnen kijken, terwijl je in een heet bad zit en ja, nat ben je toch al. Als het in het buitenbad aan de drukke kant wordt, gaan we naar binnen. Er zijn 4 stoomcellen met diverse smaakjes. Turks, mint, kamille en nog een die ik niet herken. Nadat we ook nog gebruik hebben gemaakt van de binnen baden, is de tijd alweer om en staan we weer buiten in de regen. Maar die is nu niet zo plezierig als dat we boven in het buitenbad zaten. De parkeerplaats is niet zo ver weg en we brengen eerst onze zwemspullen weg. Dan lopen we terug naar de Subway voor een broodje. Het is nu wel een drukte van jewelste geworden en nu zien we pas hoe toeristisch het hier is. we kunnen nog net een plaatsje vinden om binnen ons broodje op te eten. Maar als we weer buiten komen, komt het met bakken naar beneden. we zijn klaar met de regen en gaan met de camper een tour door de stad maken. Royal Crescent is een straat in de Engelse stad Bath. De straat bestaat uit een halve cirkel of halvemaan ("crescent" in het Engels) met 30 huizen erin en zij werd tussen 1767 en 1774 gebouwd. Allereerst werd de façade gebouwd naar een ontwerp van de architect John Wood de Jongere (zoon van John Wood de Oudere). Vervolgens huurden huizenbouwers eigen architecten en aannemers in, om er huizen naar eigen inzicht achter te bouwen. De straat is een van de beste voorbeelden van de Georgiaanse architectuur. Door de jaren heen zijn er verschillende veranderingen aangebracht en anno 2013 zijn de meeste huizen verbouwd tot appartementen of kantoorruimtes. Daarnaast bevinden zich in de straat ook een Georgiaans museum en een hotel. Behalve Bath hebben ook Brighton en Londen een "Royal Crescent", al zijn deze van een latere datum. Het Circus is een voorbeeld van Georgische architectuur begonnen in 1754 en voltooid in 1768. De naam komt van het Latijnse 'circus', waarin het een ring, ovaal of cirkel betekent. Het is aangewezen als een Grade I monumentaal pand . Verdeeld in drie segmenten van gelijke lengte, is het Circus een cirkelvormige ruimte omgeven door grote herenhuizen. Elk van de gebogen segmenten wordt geconfronteerd met een van de drie ingangen, zodat je van welke kant dan ook komt, je altijd meteen op een Klassieke gevel kijkt. Bath Abbey. Deze prestigieuze kerk in gotische stijl is een populair pelgrimsoord en een belangrijk herkenningspunt in de stad. Bath Abbey is het spirituele centrum van de stad en is een schitterend voorbeeld van de perpendiculaire gotische stijl. De kerk heeft een grote aantrekkingskracht op zowel lokale inwoners als toeristen en kent een kerkelijke gemeenschap die uit honderden mensen bestaat. In dit indrukwekkende kerkelijke bouwwerk kun je een religieuze dienst, concert of lezing bijwonen. De volledige naam van deze kerk is de Abbey Church of Saint Peter and Saint Paul en binnenin kom je meer te weten over de geschiedenis ervan. De kerk werd oorspronkelijk in de 8e eeuw gebouwd en in de eeuwen daarna werden er delen bijgebouwd en vonden er renovaties plaats. De kerk is gebouwd in de vorm van een kruis en biedt plaats aan 1200 mensen. We zijn maar vlug weg gereden uit Bath, nu het blijft regenen kunnen we nergens fatsoenlijk buiten uit. We volgen de A4, die A350 wordt en kruisen de M5 als we verder naar het noorden rijden. Onderweg wordt het weer droog en zelfs een bescheiden zonnetje achter de wolken. Net als we besluiten om een camping te nemen, rijden we langs een bordje. We gaan een kijkje nemen bij Burton Hill Caravan and Campsite en worden meteen aangesproken door de eigenaresse. En dus staan we vanavond hier. Ook dit dorp heeft een oud Engelse uitstraling en via een leuke wandel route belanden we in de hoofdstraat. Net alsof je in een film set stapt. Bij de “Smoking Dog” vinden we een tafeltje wat vrij is, maar als we uit gegeten zijn krijgen ze van onze zeker niet de hoofd prijs. Dit betreft mede door het personeel wat zeer ongeïnteresseerd is in hun klanten en liever met een mobieltje zit te spelen. Als we uit gefotografeerd zijn, en weer terug bij het busje, leggen we nog een kaartje en dan is het weer klaar voor vandaag. 2021 km, wind, regen, zon, waterkoud.

Maandag, 13-7-2015. Het heeft vannacht weer veel geregend. We breken op en rijden naar Tetbury. We zitten weer in de omgeving als waar we begonnen zijn, The Cotswold. Tetbury is een kleine stad en burgerlijke parochie in het district Cotswold van Gloucestershire. Het ligt op de plek van een oude heuvel fort , waarop een Angelsaksische klooster werd gesticht, waarschijnlijk door Ine van Wessex in 681. De bevolking van de parochie telde 5250 personen in de volkstelling van 2001, oplopend tot 5472 bij de telling van 2011. Tijdens de Middeleeuwen werd Tetbury een belangrijke markt voor Cotswolds wol en garen. De Tetbury Woolsack Races, opgericht in 1972, is een jaarlijkse wedstrijd waarbij de deelnemers een 27 kg zware zak met wol van boven op de heuvel naar beneden moeten dragen (Gumstool Hill). De Tetbury Woolsack Races vinden plaats eind mei (Bank Holiday). Opmerkelijke gebouwen in de stad zijn onder andere de Market House , gebouwd in 1655 en in het einde van de achttiende eeuw de neogotische parochiekerk van de heilige maagd Maria en St. Maria Magdalena. Een groot deel van de rest van het centrum van de stad dateerd uit de zestiende en zeventiende eeuw. The Market House is een mooi voorbeeld van een Cotswold pilaren markt huis en is nog steeds in gebruik als ontmoetingsplaats en markt. Andere bezienswaardigheden zijn de Police Bygones Museum, Chavenage House. Highgrove House en Westonbirt Arboretum liggen net buiten de stad. We wandelen door de stad en maken diverse foto’s. Als we uit het politie museum komen, bekijken we nog de kerk. Als het dan nog regent, wordt het tijd om door te rijden. We gaan weer richting het noorden, want we hebben nog iets speciaal sop de agenda. Via Haresdown Hill oftewel de A433, volgen we onze route totdat we aan de rechtse kant van de weg een Boeing 747 zien staan…………………….. In the middle of nowhere…… vanaf de weg zie je het niet zo goed, maar het is het Cotswold Airport. Het is een opleiding / training centrum voor brandweer en vliegveld personeel. We nemen even een kijkje, maar we kunnen er niet goed genoeg bij komen. Vervolgens rijden we verder naar het volgende vliegveld. Hier kan geen Boeing landen, er is niet eens een landingsbaan. Het betreft het terrein van AeroSuperBatics / The Breitling Wingwalkers. Het vliegveld is een wei met een schuur en hier ga ik op de vleugel van een dubbeldekker staan. En uiteraard dan ook de lucht in. Uiteraard is dit weer afhankelijk en nadat we rond gekeken hebben in de “officers mess”, spreken we af dat ze ons bellen als er verandering van het weer is. Eerlijk gezegd ben ik bang dat dat niet gaat gebeuren, maar ja we hebben geen andere keus. We rijden terug naar de camping en gaan de tijd doden. Wat later belt Sarah dat ze gaan overleggen met de piloten om toch morgen te gaan vliegen. Ze heeft de weer vooruitzichten bekeken en we hebben veel kans op slagen. Da’s mooi, nu nog wachten tot morgen……………….. Aangezien we niet zo veel beweging hebben gehad vandaag, steken we de weg over en lopen enkele kilometers verder naar “The Bathurst Arms”. De route van 3 km enkel voert door de wei en over boeren erven. Het is een van de bekende wandel paden van Engeland. Het restaurant is weer ouderwets en we hebben er lekker gegeten. alleen de San Miguel was erg duur………….. £ 4,40 pond. Op de terug wegnemen we de andere kant van de weg en uiteindelijk hebben we 7,3 km gelopen. 2085 km, bewolkt en veel regen.

Dinsdag, 14-7-2015. We worden wakker gebeld door Sarah. Het weer is goed en ik kan vandaag vliegen om 13.30 uur, prachtig. We ontbijten en douchen even, voordat we naar de plaatselijke Spar rijden voor het pinnen van wat extra geld. We moeten op het vliegveld cash afrekenen. Bij deze ATM krijg je alleen geld met een nationale bank pas en moeten we dus op zoek naar een echte bank. Deze vinden we in Cirencester onder de naam Lloyds bank. We krijgen maar £ 200,00 op 1 pasje, maar gelukkig hebben we er 2. Komt alles toch nog goed. Als we op het vliegveld aankomen, zijn ze al bezig met een koppel wat samen vliegt. Ieder op 1 vliegtuig wel te verstaan. Dit is al mooi om te zien en de mensen zijn niet het jongste en zeker niet bang. Ze staan erg enthousiast te zwaaien. Het wordt met de minuut mooier. Een uurtje later ben ik zelf aan de beurt. Ik krijg een overall en instructies wat te doen en zeker wat niet te doen. Daarna hobbelt het vliegtuigje over het gras naar de start baan. Als we eenmaal in de lucht zitten is het fenomenaal. We gaan ongeveer 200 km per uur, op een hoogte van 100 meter. het is onmogelijk om op papier te zetten wat je mee maakt, maar het is echt prachtig. Door het zwaaien, geef je de piloot aan of je bang bent of dat je nog meer wilt. Er wordt ook een cameraatje op de vleugel gemonteerd, zodat je een mooie film er aan over houdt. We gaan links en rechts om, en ook recht omhoog als in een achtbaan, joepie. Na een half uurtje sta ik weer op de grond en laat alles nog eens goed op me inwerken. Echt magnifiek !!!!! we nemen nog een kop koffie en praten nog wat na met de piloot. Met een T-shirt in mijn bezit, gaan we weer verder. We gaan nu echt richting het oosten………….. richting huis. De A419 brengt ons naar de M4 waar we de snelweg op gaan. Maar onderweg besluiten we dat we eerst naar Windsor rijden, aangezien we hier toch langs komen. Bij het station is een grote parkeerplaats, waar ze ook diverse camperplaatsen hebben onder bewaking van politie en beveiligers. Als we ons huis hebben geplaatst, lopen we naar het kasteel. Hier zien we dat het nog maar een uur open is, dus dat is geen optie. We wandelen door de straten en komen dan de “Duck-Tour” tegen. Dit is een amfibie voertuig in de vorm van een eend en hier kun je dan een tour mee doen door de stad. Hij duikt ook de rivier “The Theems” in en je vaart dan langs diverse bezienswaardigheden. De Theems is de grootste rivier die zich geheel in Engeland bevindt. Het is de op een na grootste rivier van Groot-Brittannië, na de Severn. De Theems is een belangrijke vaarweg. Zij ontspringt bij Cirencester in de heuvels van de Cotswolds, stroomt oostelijk naar Oxford (waar de rivier Isis heet), dan zuidwaarts tot Reading om vervolgens dwars door Londen te slingeren. Bij Southend-on-Sea mondt zij met een breed estuarium uit in de Noordzee. De naam van de rivier zou vroeger zijn uitgesproken met een harde "t" aan het begin. De spelling volgens het middeleeuwse Engels was Temese, naar het Latijnse Tamesis. De "th"-klank werd mogelijk in de renaissance toegevoegd om de naam Griekser te laten lijken, wellicht om het geloof te ondersteunen dat de naam afkomstig is van de rivier de Thyamis in de Griekse regio Epirus. Gedacht wordt dat vroegere Keltische stammen oorspronkelijk uit dit gebied afkomstig waren. Nadat we de tour hebben gedaan, eten we bij Wetherspoon. Met een gevuld buik, lopen in de avond terug naar ons busje om een kaartje te leggen. 2228 km. Bewolkt, maar droog.

Woensdag, 15-7-2015. We zijn al vroeg opgestaan om niet met de kudde toeristen mee te hoeven lopen. we hebben geen stroom, dus het wordt een cracker en geen zelf gebakken broodjes. Het kasteel is zelfs nog gesloten als we aankomen. Maar als we de entree prijs zien van £ 19,50, hoeft het voor ons niet meer. Windsor Castle is een van de residenties van het Britse Hof, de Britse koninklijke familie verblijft hier regelmatig. Het kasteel staat in het stadje Windsor in het graafschap Berkshire. Windsor Castle is het grootste nog bewoonde kasteel ter wereld; en dit al gedurende ruim 900 jaar. De oppervlakte beslaat ruim 450 are. De meeste vorsten gebruikten het als tweede woning, omdat zij er de voorkeur aan gaven in Buckingham Palace in Londen te wonen. Sommigen, waaronder koning George IV gebruikten het ook als hun hoofdverblijfplaats. Sinds 1917 draagt het Britse koninklijk huis ook de naam Windsor. Het kasteel werd in 1070 gebouwd in opdracht van Willem de Veroveraar, als verdedigingsburcht. Daarna is het aanzienlijk veranderd en uitgebreid, naar de modernere noden van de tijd. In zijn huidige vorm werd het gebouwd in de tijd van Henry II en Henry III (eind 12e en begin 13e eeuw). Onder koning Edward III (14e eeuw) werd het uitgebouwd tot koninklijke residentie. Edward IV liet de St. George's Chapel (1475 - 1528), in de zogeheten perpendicular style bouwen. Koningin Victoria stelde de Staatsvertrekken het eerst open voor het publiek in 1845. Het kasteel herbergt een unieke verzameling tekeningen (Leonardo da Vinci, Holbein) en schilderijen van de koninklijke collectie. Hiervoor in de plaats gaan we kijken naar de achtertuin van de Koninklijke familie……. Een wandelpad speciaal voor de koningin van 3 mijl…….. Vandaag de dag mag er gelukkig iedereen in. Windsor Great Park is een Royal Park van 2020 hectare (20,2 vierkante kilometer), met inbegrip van een herten park, in het zuiden van de stad Windsor op de grens van Berkshire en Surrey in Engeland. Het park was voor vele eeuwen het privé-jachtgebied van Windsor Castle en dateert voornamelijk uit het midden van de 13e eeuw. Historisch gezien besloeg het park een oppervlakte vele malen groter, bekend als Windsor Forest, Windsor Royal Park of zijn huidige naam. Het park wordt beheerd en gefinancierd door de Crown Estate . De meeste onderdelen van het park zijn open voor het publiek en is gratis, van zonsopgang tot zonsondergang. Het park is monumentaal en staat op de lijst van historische parken en tuinen . Als we weer terug door de hoofd straat lopen, zien we dat er groepjes mensen op het trottoir staan en er is veel politie op de been. Ook lopen er veiligheid mensen de prullenbakken te controleren op explosieven. Bij navraag blijkt dat de wisseling van de wacht op komst is. Dit is wel leuk en wij wachten hier dan ook nog even op. Als de bontmutsen voorbij zijn, begint het weer te regenen en daarom gaan we weer verder. We schieten de M4 weer op richting rondweg Londen. De M25 geeft nu geen problemen, maar als we London voorbij zijn, valt het ons op dat het vrij rustig wordt op de snelweg. Bij Ashford zijn er helemaal geen auto’s meer die ons inhalen. En ook wij halen niemand in. Alle opritten zijn afgesloten en alle verkeer vanaf London wordt omgeleid. De ferry naar Engeland vaart misschien niet meer en al het verkeer stropt op op de snelweg. Ook wij belanden in de file…… Na 1,5 uur komen we bij de afslag naar Hythe. We hebben ondertussen genoeg tijd gehad om een camping te zoeken en hebben die ook gevonden. Op de radio wordt verteld dat er minimaal een wachttijd is van 1,5 uur. Net voorbij Folkstone ligt het plaatsje Capel-le-Ferne en hier gaan we naar toe. We schrijven in op camping Little Satmar en gaan eens rustig relaxen. Na een pintje en een wijntje, maken we een wandeling naar een viaduct over de snelweg. Zover als we kunnen kijken staat het verkeer stil in de richting van Dover. We hebben een goede keus gemaakt. 2398 km. Bewolkt maar droog.

Donderdag, 16-7-2015. We staan om 8.00 uur op en gaan naar de ferry terminal. P&O vaart niet meer, maar we kunnen wel een van de laatste tickets aan komen voor DFDS. Deze is natuurlijk wel in prijs aangepast. Dit betekent dat we ook niet naar Duinkerken varen, maar naar Calais. Nadat we op de boot zitten, komen er ineens diverse politie wagens het terrein op gereden en stoppen op onze boot. Het duurt even en dan komt er ook nog een ambulance bij. Na 1,5 uur zij ze allemaal weg en kunnen we aan de vaart gaan beginnen. Na deze pech, poept er ook nog een meeuw op mijn jas………….. Aangekomen in Calais, zien we heel veel hekwerk en kunnen we ook nog een iets zien van het vluchtelingen kamp. Verder is het er vrij rustig gelukkig. De weg terug naar huis is saai en heeft verder geen verhaal. Om 19.30 uur zijn we weer op ons thuis honk en gaan we eerst en frikadel speciaal eten. En dat was dan onze vakantie voor dit jaar. Conclusie: Wales is een prachtig gebied voor een vakantie, er is veel te zien en te doen en als je van de natuur houdt, kom je er goed aan je trekken. Je moet wel water bestendig zijn, want er kan veel regen vallen. 2736 km